Δεδομενες οι θυσιες διαρκειας για τα κερδη του κεφαλαιου
Η αλήθεια είναι ότι τα κέρδη δεν πέφτουν απ' τον ουρανό και οι όμιλοι δεν επενδύουν για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Το καπιταλιστικό κέρδος προϋποθέτει και απαιτεί ξεζούμισμα των εργαζομένων, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και κρατική πολιτική που παίρνει απ' το λαό και δίνει απλόχερα στο κεφάλαιο, στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Γι' αυτό όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις υιοθέτησαν και εφάρμοσαν την αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων, την οποία απαιτούσαν όχι μόνο οι «ξένοι δανειστές», η ΕΕ και το ΔΝΤ, αλλά και ο ΣΕΒ, οι εφοπλιστές και οι εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι.
Γι' αυτό επιβλήθηκαν η μεγάλη μείωση του κατώτατου και μέσου μισθού, τα επταήμερα χωρίς ρεπό στον επισιτισμό και στον τουρισμό, το χτύπημα της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο, η μεγάλη αύξηση της προσωρινής, μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης στο σύνολο των νέων θέσεων εργασίας.
Γι' αυτό σε κανέναν απ' τους κλάδους που σημειώθηκε άνοδος της κερδοφορίας τα τελευταία χρόνια, όπως στον τουρισμό, στις κατασκευές, στις τηλεπικοινωνίες, δεν είπαν οι όμιλοι στους εργαζόμενους «ελάτε να σας επιστρέψουμε κάποια απ' αυτά που χάσατε», γι' αυτό αντίθετα ζητούν νέες μεγαλύτερες θυσίες και αρνούνται την υπογραφή ή την εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων.
Γι' αυτό τόσο με κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ όσο και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, οι μονοπωλιακοί όμιλοι επωμίζονται λιγότερο απ' το 5% των ετήσιων φορολογικών εσόδων κάθε χρόνο.
Γι' αυτό ήρθε το πετσόκομμα των συντάξεων με το νόμο - λαιμητόμο του Κατρούγκαλου.
Γι' αυτό τα δημόσια νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε χορηγούς των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων ακόμα και για στοιχειώδεις ιατρικές εξετάσεις.
Γι' αυτό υπάρχουν οι ακάλυπτες ανάγκες σε παιδικούς σταθμούς και η άθλια κατάσταση με τους αναπληρωτές καθηγητές στα σχολεία.
Το καπιταλιστικό κέρδος προϋποθέτει και απαιτεί ξεζούμισμα των εργαζομένων, αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης και κρατική πολιτική που παίρνει απ' το λαό και δίνει απλόχερα στο κεφάλαιο, στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Γι' αυτό όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις υιοθέτησαν και εφάρμοσαν την αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων, την οποία απαιτούσαν όχι μόνο οι «ξένοι δανειστές», η ΕΕ και το ΔΝΤ, αλλά και ο ΣΕΒ, οι εφοπλιστές και οι εγχώριοι τραπεζικοί όμιλοι.
Γι' αυτό επιβλήθηκαν η μεγάλη μείωση του κατώτατου και μέσου μισθού, τα επταήμερα χωρίς ρεπό στον επισιτισμό και στον τουρισμό, το χτύπημα της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο, η μεγάλη αύξηση της προσωρινής, μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης στο σύνολο των νέων θέσεων εργασίας.
Γι' αυτό σε κανέναν απ' τους κλάδους που σημειώθηκε άνοδος της κερδοφορίας τα τελευταία χρόνια, όπως στον τουρισμό, στις κατασκευές, στις τηλεπικοινωνίες, δεν είπαν οι όμιλοι στους εργαζόμενους «ελάτε να σας επιστρέψουμε κάποια απ' αυτά που χάσατε», γι' αυτό αντίθετα ζητούν νέες μεγαλύτερες θυσίες και αρνούνται την υπογραφή ή την εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων.
Γι' αυτό τόσο με κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ όσο και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, οι μονοπωλιακοί όμιλοι επωμίζονται λιγότερο απ' το 5% των ετήσιων φορολογικών εσόδων κάθε χρόνο.
Γι' αυτό ήρθε το πετσόκομμα των συντάξεων με το νόμο - λαιμητόμο του Κατρούγκαλου.
Γι' αυτό τα δημόσια νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε χορηγούς των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων ακόμα και για στοιχειώδεις ιατρικές εξετάσεις.
Γι' αυτό υπάρχουν οι ακάλυπτες ανάγκες σε παιδικούς σταθμούς και η άθλια κατάσταση με τους αναπληρωτές καθηγητές στα σχολεία.