Απόφαση σχετικά με χρηματικό ένταλμα πληρωμής δημοτικού υπαλλήλου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, λόγω νέας κατάταξής του από την κατηγορία ΔΕ (στην οποία μισθοδοτείτο μέχρι 31.11.2017) στην ΥΕ, κλήθηκε να πάρει το Ι’ Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Αρχικά στο ένταλμα είχε πάρει αρνητική θέση η αρμόδια Επίτροπος, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι ο Δήμος δεν στοιχειοθετεί επαρκώς την κρίση του περί μη ύπαρξης δόλου του προαναφερόμενου υπαλλήλου του στην προσκόμιση πλαστού δικαιολογητικού που, κατά την Επίτροπο, ήταν προσόν διορισμού για την πρόσληψή του σε πρώην δημοτική επιχείρηση του εν λόγω Δήμου. Επομένως, κατά την Επίτροπο, όφειλαν τα αρμόδια όργανα του Δήμου να προβούν σε ανάκληση της πράξης διορισμού του και σε καταγγελία της σύμβασής του και όχι να ενεργήσουν πειθαρχική διαδικασία σε βάρος του, απότοκες της οποίας ήταν η επιβολή της ποινής της δίμηνης στέρησης των αποδοχών του και η επανακατάταξή του από οργανική θέση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) σε οργανική θέση Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (ΥΕ). Στην άρνησή της ενέμεινε η Επίτροπος και μετά την υποβολή από τον ανωτέρω φορέα του ελεγχόμενου τίτλου, με συνέπεια να ανακύψει διαφωνία για την άρση της οποίας νομίμως απευθύνεται, με την από 5.12.2018 έκθεση, στο Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Το Κλιμάκιο έκρινε ότι στο στάδιο της άσκησης του ελέγχου και με τα πραγματικά περιστατικά και στοιχεία που έχουν τεθεί υπόψη του και συνοδεύουν τον ελεγχόμενο τίτλο, ο Δήμος, με τα αρμόδια διοικητικά και πειθαρχικά όργανά του, ενεργώντας τα λεπτομερώς ανωτέρω αναφερόμενα στάδια που ακολουθήθηκαν μέχρι την έκδοση του επίμαχου τίτλου, στο πλαίσιο της – ελεγχόμενης μόνο ως προς την τήρηση των άκρων ορίων αυτής- διακριτικής του ευχέρειας, έκρινε, με προσήκουσα και επαρκή αιτιολογία, περί της μη συνδρομής στο πρόσωπο του υπαλλήλου των προϋποθέσεων εφαρμογής της παρ. 2 του άρθρου 20 του ΥΚ και της καταγγελίας της σύμβασής του, απορριπτομένων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων από την Επίτροπο. Συναφώς άλλωστε, ο Δήμος, με τα επιληφθέντα ως άνω αρμόδια όργανά του, σε όλα τα στάδια της προεκτεθείσας διοικητικής και  πειθαρχικής διαδικασίας, ήταν σε συνεχή αλληλογραφία και ενημέρωνε τις αρμόδιες διοικητικές και εισαγγελικές αρχές για τα ευρήματα του ελέγχου του, την πορεία των διαδικασιών που ακολούθησε, τις σταθμίσεις στις οποίες προέβη -συνεκτιμώντας τα ανωτέρω γεγονότα και στοιχεία- για το σχηματισμό της κρίσης του και την επιλογή της κίνησης της πειθαρχικής διαδικασίας σε βάρος του ανωτέρω υπαλλήλου και όχι της ανάκλησης της πράξης της αρχικής του πρόσληψης στην πρώην δημοτική του επιχείρηση, χωρίς μάλιστα κανένα εξ’ αυτών να εκφράσει κάποια επιφύλαξη ή αντίθετη γνώμη.
Με βάση τα παραπάνω, το Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου έκρινε ότι δαπάνη είναι νόμιμη και, ως εκ τούτου, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί, αν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.
Η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποφάνθηκε ότι το χρηματικό ένταλμα πληρωμής του Δήμου, ποσού 1.249,35 ευρώ, δεν πρέπει να θεωρηθεί, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο σκεπτικό (λόγω λήξης του οικονομικού έτους).

Απόφαση για Εκτύπωση

Αναδημοσίευση άρθρου:

Ιστοσελίδα, aftodioikisi.gr, 29-12-2019

Την τεράστια αύξηση της μερικής απασχόλησης και την καθήλωση των μισθών στα εξευτελιστικά επίπεδα που έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, επιβεβαιώνουν και τα στοιχεία του ΕΦΚΑ από τις Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις που υποβλήθηκαν από τις επιχειρήσεις τον περασμένο Μάη (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία).
Σύμφωνα με αυτά, ο αριθμός των εργαζομένων με μερική απασχόληση στις κοινές επιχειρήσεις, τον συγκεκριμένο μήνα, ανήλθε στους 715.875 μισθωτούς που αντιστοιχούν στο 28,73% του συνόλου των μισθωτών. Ο μέσος μισθός αυτών των μισθωτών διαμορφώθηκε μόλις στα 409,21 ευρώ μεικτά, όταν μάλιστα οι μέρες απασχόλησης φτάνουν τις 16,58.
Σημειώνεται ότι η συνολική μέση απασχόληση διαμορφώνεται στις 21,2 μέρες και ο μέσος μισθός στα 952,16 ευρώ μεικτά. Δηλαδή, η αμοιβή της μερικής απασχόλησης αντιστοιχεί στο 40% περίπου του μέσου μισθού, όταν οι μέρες απασχόλησης αντιστοιχούν στο 70% της μέσης απασχόλησης, στοιχείο ενδεικτικό για τα πολλαπλά οφέλη του κεφαλαίου από την «ευελιξία» σε βάρος των μισθωτών.

Αναδημοσίευση Αποσπάσματος άρθρου:
Τίτλος αποσπάσματος:
"Χρυσωρυχείο για το κεφάλαιο η μερική απασχόληση"

Εφημ.Ριζοσπάστης, 28-12-2019, σελ.09

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι η «ευελιξία» και η υποαπασχόληση «σπάζουν κόκαλα» στις νέες προσλήψεις που καταγράφονται από το σύστημα «Εργάνη» σε μηνιαία βάση.
Έτσι, τον περασμένο Νοέμβρη στις νέες συμβάσεις εργασίας μόνο το 42,42% ήταν με πλήρη απασχόληση, ενώ οι υπόλοιπες ήταν με μερική (44,63%) και εκ περιτροπής εργασία (12,95%). Μάλιστα, τον ίδιο μήνα, ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων στον ΟΑΕΔ ανήλθε στα 1.083.943 άτομα!
Συνολικά, το 11μηνο Γενάρη - Νοέμβρη 2019 στις νέες συμβάσεις εργασίας μόνο το 45,3% ήταν με πλήρη απασχόληση, το 42,48% με μερική και το 12,22% με εκ περιτροπής εργασία. Να σημειωθεί επίσης ότι ένα μεγάλο μέρος των συμβάσεων εργασίας με πλήρη απασχόληση είναι ορισμένου χρόνου, έχουν δηλαδή ημερομηνία λήξης.
Η τάση αυτή διεύρυνσης της «ευελιξίας» αποτυπώνεται και στο ποσοστό όσων υποαπασχολούνται στο σύνολο του εργατικού δυναμικού, το οποίο κυμαίνεται τα τελευταία χρόνια γύρω από το 30%. Με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, το ποσοστό της υποαπασχόλησης ήταν στο 30,8% (611.854 μισθωτοί) και της πλήρους απασχόλησης στο 69,2%.
Μάλιστα, το 18,28% των μισθωτών εργάζονταν από 1 έως 20 ώρες τη βδομάδα, με το 1/3 αυτών να απασχολούνται από 1 έως 10 ώρες τη βδομάδα, γεγονός που αντανακλάται και στους ιδιαίτερα χαμηλούς μισθούς τους.
Η τεράστια «κινητικότητα» και η προσωρινότητα στην αγορά εργασίας αποτυπώνονται επίσης στο γεγονός ότι το ίδιο 11μηνο έγιναν 2,5 εκατομμύρια απολύσεις, ενώ οι προσλήψεις ανήλθαν σε 2,63 εκατομμύρια!

Αναδημοσίευση Αποσπάσματος άρθρου:

Εφημ.Ριζοσπάστης, 28-12-2019, σελ.09

Για παράδειγμα, με αφορμή τη δημοσιοποίηση του ετήσιου τεύχους του συστήματος «Εργάνη» για το 2019, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Βρούτσης, έσπευσε προκλητικά να πανηγυρίσει για «τις αναπτυξιακές προοπτικές» που «αρχίζουν να αποδίδουν στο σύνολο της απασχόλησης και της οικονομίας»!
Σύμφωνα όμως με τα στοιχεία του «Εργάνη» για το 2019:

Επιβεβαιώνονται δηλαδή η συνεχιζόμενη καθήλωση των μισθών στα επίπεδα των προηγούμενων χρόνων αλλά και η παραπέρα υποχώρησή τους, παρά τη σχετική αύξηση του ΑΕΠ και το πέρασμα της οικονομίας σε φάση ανάκαμψης, έστω και αναιμικής.

Πιο αναλυτικά:

Δηλαδή, το εισόδημα του 35,38% των μισθωτών (704.711 εργαζόμενοι) κινείται είτε πολύ κάτω είτε γύρω από τα επίπεδα του κατώτατου μισθού!

Εννοείται βέβαια ότι από τα παραπάνω ποσά πρέπει να αφαιρέσει κανείς τις κρατήσεις για τις ασφαλιστικές εισφορές και τους φόρους για να βγάλει τον «καθαρό» μισθό. Το ίδιο ισχύει και για τους μισθωτούς που εμφανίζονται να αμείβονται με μεικτό μισθό 1.000 ευρώ και πάνω. Με την αφαίρεση των ασφαλιστικών εισφορών και των φόρων, για χιλιάδες απ' αυτούς ο «καθαρός» μισθός είναι κάτω απ' αυτό το ποσό.

Αναδημοσίευση Αποσπάσματος άρθρου:

Τίτλος αποσπάσματος:

"Κάλπικη προπαγάνδα"

Εφημ.Ριζοσπάστης, 28-12-2019, σελ.09

Πλήρης η στήριξη των παρατάξεων σ΄έναν ακόμα αντιλαϊκό προϋπολογισμό, που φανερώνει ότι κράτος και δήμος έχουν συνέχεια…με παράδοση της σκυτάλης από την προηγούμενη δημοτική αρχή που στήριζε το ΠΑΣΟΚ στη σημερινή που στηρίζεται από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ καταψήφισε τον προϋπολογισμό, όπως καταψήφισε και το Τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου για το 2020, γιατί είναι αποκαλυπτική η γύμνια τους σε έργα και δράσεις που έχει απόλυτη ανάγκη ο Ροδιακός λαός.
Η αρνητική ψήφος όμως φρόντισε η ΝΔ να μην έχει ισχύ, αφού υποχρεώνει συμβούλους και παρατάξεις να καταθέτουν ολοκληρωμένες προτάσεις οι οποίες θα περνούν από έλεγχο από τις αρμόδιες υπηρεσίες εάν είναι στις κατευθύνσεις και στα πλαίσια των μνημονιακών δεσμεύσεων. Εαν ναι, τότε καλώς, αλλιώς δεν θα μπορούν να ζητούν μειώσεις στα τέλη, στους φόρους, κατάργηση των τροφείων κλπ.και η αρνητική ψήφος δεν θα μετρά. Προσπαθούν να βάλουν το λαϊκό κίνημα, και τις διεκδικήσεις από τα σωματεία, τους συλλόγους, μέχρι τις γειτονιές και το δήμο στο «γύψο». Έτσι ισχυροποιείται η σταθερότητα της πορείας που ξεζουμίζει το λαό και θεριεύει τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το αποτέλεσμα είναι και θα συνεχίσει να γίνεται ακόμα πιο τραγικό για τις λαϊκές οικογένειες, αφού ζουν και θα ζουν τις συνέπειες αρχίζοντας από την έλλειψη έργων που προστατεύουν τη ζωή και τη περιουσία τους μέχρι και το στράγγισμα του εισοδήματός τους και από το Δήμο με τα ανταποδοτικά, τέλη, φόρους, πρόστιμα και εισφορές , αλλά και τις ιδιωτικοποιήσεις των υπηρεσιών.
Ο ρόλος του Δήμου Ρόδου ξεκάθαρα όλα αυτά τα χρόνια, όπως και με τη νέα δημοτική αρχή συνεχίζει να είναι στην αντίπερα όχθη από αυτήν της ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών του Ροδιακού λαού, με βάση τον προϋπολογισμό και το τεχνικό πρόγραμμα που ψηφίστηκε τις προηγούμενες μέρες. Ο Δήμος Ρόδου επιλέγει να βάζει πλάτη αντί να συγκρούεται για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζει η κάθε κυβέρνηση όταν π.χ. μειώνει την επιχορήγηση στους δήμους και μετακυλίει το έλλειμμα της κρατικής χρηματοδότησης στα ίδια έσοδα και τα ανταποδοτικά τέλη των δήμων. Από το 2009 μέχρι σήμερα η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης έφτασε στο 65% περίπου και στον κρατικό προϋπολογισμό του 2020 έχουμε κι άλλη μείωση των 110 εκατομμυρίων ευρώ. Παρά το γεγονός ότι και τα κρατικά έσοδα προέρχονται από τη φοροληστεία του λαού που συνεισφέρει σε ποσοστό 93% και μόνο το 7% δίνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις, παρ’ όλα αυτά αναγκάζουν τα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώσουν γι’ αυτά, για τα οποία πλήρωσαν ξανά στο κράτος.
Κράτος και Δήμος έχουν συνέχεια… με τις ίδιες προτεραιότητες
Τι προέχει ?
Προέχει η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, γι’ αυτό και ιδιωτικοποιούνται οι υπηρεσίες καθαριότητας (διατίθεται κάθε χρόνο το ποσό των 4.777.662,17 ευρώ), νερού, ηλεκτροφωτισμού. Yπηρεσίες πρασίνου και άλλων υπηρεσιών ανατίθενται σε ιδιώτες, όπως και μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας του δήμου. Σε εξέλιξη είναι και η κατασκευή σχολείων με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, όπως και η διαχείριση απορριμμάτων του Δήμου.
Προέχουν επίσης έργα και δράσεις που ενισχύουν την κερδοφορία των μεγάλων τουριστικών επιχειρήσεων στο νησί, ξοδεύονται εκατομμύρια, αλλά αντίθετα τα σχολεία δεν έχουν τα στοιχειώδη για να λειτουργήσουν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ποσόν στον προϋπολογισμό του 2020 για τις Σχολικές Επιτροπές είναι 1.222.440 ευρώ για 150 σχολικές μονάδες σ’ όλο το νησί!!! Τι θα πληρώσουν τα σχολεία αυτά? τη ΔΕΗ, το νερό, τα αναλώσιμα, ποιες ανάγκες θα καλύψουν για όλη τη σχολική χρονιά και μάλιστα πρέπει να πληρώσουν και τους εξευτελιστικούς μισθούς που πληρώνονται οι καθαρίστριες με το απαράδεκτο καθεστώς που απασχολούνται οι εργαζόμενες αυτές στα σχολεία.
Δεν προέχουν και δεν υπάρχουν μέσα στο τεχνικό πρόγραμμα και στον προϋπολογισμό, έργα αντιπλημμυρικής προστασίας για όλο το νησί, αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης, παρ’ όλο που και φέτος η έλλειψη τέτοιων έργων αναδείχθηκε με τραγικό τρόπο για άλλη μια φορά.
Δεν καλύπτονται οι ανάγκες σε υποδομές βιολογικών καθαρισμών σε περιοχές όπως Αρχάγγελο και Λάρδο ,ενώ οι κάτοικοι πληρώνουν την έλλειψη αυτή με βαρύ τίμημα στην υγεία τους.
Αθλητικές και πολιτιστικές υποδομές απαξιώνονται, χωρίς συντήρηση για να οδηγούνται σε ανταποδοτική λειτουργία και στον ιδιωτικό τομέα.
Στον προϋπολογισμό και συγκεκριμένα στα έσοδα για έργα με χρηματοδότηση από Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα από τα 14 έργα μόνο τα 3 έργα απορρόφησαν έσοδα που αντιστοιχούν στο 22% του προϋπολογισμού του συνόλου των έργων.
Στα έργα με χρηματοδότηση από κεντρικούς φορείς (μέσω του εθνικού τμήματος του Π.Δ.Ε. στα 17 αναφερόμενα με συνολικό προϋπολογισμό 2.029.777,62 κινήθηκαν 3 έργα με ποσό 44.887,95, δηλαδή το 2% του προϋπολογισθέντος ποσού.
Τα έσοδα από τις προγραμματικές συμβάσεις από τα 16 έργα σε σύνολο 21, δύο μόνο έργα απορρόφησαν 268.212 ευρώ σε σύνολο προϋπολογισμού 6.593,331,16 (επισκευές σε σχολεία και περιβάλλοντα χώρο μουσείου Μεσαναγρού). Επίσης μειώνεται το προβλεπόμενο ποσόν για το 2020 σε 1.273.059,00, με 14 προγραμματικές συμβάσεις να μην έχουν κανένα ποσόν στον προϋπολογισμό του 2020.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αντιλαϊκότητας του προϋπολογισμού, είναι ότι τα έσοδα που προβλέπεται να πάρει, αν πάρει τελικά ο Δήμος από επιχορηγήσεις για λειτουργικές δαπάνες και επενδύσεις από κεντρικούς φορείς χρηματοδότησης (ΚΑΠ,ΕΣΠΑ,ΠΔΕ,ΠΕΠ κλπ) είναι συνολικά 37.595.706,40 ευρώ ενώ αυτά που αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό ώς έσοδα από φόρους, τέλη, πρόστιμα, εισφορές, παράβολα και αφορούν την τσέπη των λαϊκών νοικοκυριών είναι συνολικά 97.513.036,00 ευρώ. Δηλαδή τα υπερδιπλάσια!!!
Να πως μπαίνουν οι ανάγκες στο γύψο για να προχωρήσει απερίσπαστα η καπιταλιστική ανάπτυξη και να πάνε τα χρήματα του λαού όχι στις δικές του ανάγκες αλλά σ’ αυτούς που ληστεύουν και μέσα από τους προϋπολογισμούς, κρατικούς και τοπικούς τον ιδρώτα και τον πλούτο του.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση είναι επείγουσα ανάγκη σήμερα: Η πάλη για κάλυψη των σύγχρονων λαϊκών αναγκών με κρατική χρηματοδότηση που να καλύπτει το σύνολο των αναγκών όλων των αναγκαίων λειτουργικών δαπανών και μισθοδοσίας των εργαζομένων στο Δήμο. Να αποδοθεί το σύνολο των πόρων που έχουν θεσπιστεί για την τοπική διοίκηση και των οφειλόμενων σε αυτή, να καταργηθεί όλο το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο που κατευθύνει τους δήμους να βρουν ανταποδοτικά και επιχειρηματικά. Να προχωρήσουν γρήγορα και να χρηματοδοτηθούν από τον Κρατικό Προϋπολογισμό έργα αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, αντισεισμικής θωράκισης που έχει ανάγκη όλο το νησί, πέρα και έξω από τη λογική κόστους-οφέλους, τις συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα. Να εξασφαλιστεί η λειτουργία και η ανάπτυξη νέων δομών δημόσιων και κοινωνικών με σύγχρονες και δωρεάν παροχές και υπηρεσίες για όλους, με επαρκή στελέχωση της λειτουργίας τους, με εργαζόμενους όλων των επιστημονικών και άλλων ειδικοτήτων, με μόνιμη σταθερή δουλειά και πλήρη μισθολογικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα

Αναδημοσίευση άρθρου:

Εφημ. Δημοκρατική της Ρόδου, 28-12-2019

Με την αγορά εργασίας να έχει υποστεί σοβαρότατο πλήγμα από την κρίση και να έχει απορρυθμιστεί πλήρως, η Δικαιοσύνη είναι το μόνο όπλο που έχει μείνει στους εργαζόμενους, προκειμένου να πολεμήσουν πρακτικές εργοδοτικής αυθαιρεσίας.
Το Β2 Εργατικό Τμήμα του Αρείου Πάγου δικαίωσε απολυθέντα, κρίνοντας ότι η απόλυσή έγινε για εκδικητικούς λόγους από την εργοδοτική πλευρά και για λόγους εμπάθειας προς το πρόσωπο του εργαζόμενου, καθώς αρνήθηκε να αποδεχθεί την αξίωση της επιχείρησης για εικονική απόλυσή του, χωρίς την καταβολή αποζημίωσης και τη συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση.

Το έτος 2008 εργαζόμενος προσλήφθηκε σε αναψυκτήριο-εστιατόριο με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου και 14 μήνες μετά καταρτίστηκε νέα σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης και πενθήμερης εργασίας.
Στη συνέχεια, υπό την απειλή της απόλυσης, ο εργαζόμενος αναγκάστηκε να υπογράψει νέα σύμβαση, εκ περιτροπής εργασίας 16 ήμερων τον μήνα, ενώ στην πραγματικότητα εργαζόταν με καθεστώς πλήρους απασχόλησης.
Όμως, τον Σεπτέμβριο του 2011 απολύθηκε χωρίς την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης.
Συγκεκριμένα, ο εργαζόμενος αρνήθηκε να υπογράψει την καταγγελία της σύμβασής του, γιατί είχε ανακριβή στοιχεία.
Πριν την απόλυση, όπως αναφέρουν οι Αρεοπαγίτες, η εργοδότρια εταιρεία ζήτησε από τον εργαζόμενο να αποδεχθεί η απόλυσή του να γίνει εικονικά, χωρίς να του καταβληθεί αποζημίωση απολύσεως και παράλληλα να συνεχίσει να εργάζεται χωρίς ασφάλιση.

Έτσι, ο απολυθείς προσέφυγε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας διεκδικώντας όλες τις εργασιακές του αξιώσεις, καταγγέλλοντας, παράλληλα, την απαίτηση της τέως εργοδότριας εταιρείας για εικονική απόλυση, κλπ.
Ο ‘Αρειος Πάγος, επικυρώνοντας την απόφαση του Εφετείου που είχε δικαιώσει και πάλι τον εργαζόμενο, επισημαίνει ότι «η καταγγελία της συμβάσεως εργασίας ήταν άκυρη, καθόσον ασκήθηκε κατά κατάχρηση του σχετικού δικαιώματος της εναγομένης εταιρείας, και ειδικότερα από εμπάθεια προς το πρόσωπο του εργαζόμενου, επειδή αρνήθηκε να αποδεχθεί την μη σύννομη αξίωσή της για εικονική απόλυσή του χωρίς την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης απολύσεως και συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση και δεν συναίνεσε έτσι στη μη νόμιμη εργασιακή αυτή πρακτική της και επιπροσθέτως γιατί δεν του καταβλήθηκε η νόμιμη αποζημίωση απολύσεως».
Παράλληλα, αναφέρει η απόφαση του Αρείου Πάγου: «Η καταγγελία της συμβάσεως εργασίας είναι άκυρη, καθόσον ασκήθηκε κατά προφανή υπέρβαση των ορίων που επιβάλλουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη και ο κοινωνικός και οικονομικός σκοπός του σχετικού δικαιώματος της εταιρείας ως εργοδότριας.»

«Ασκήθηκε καταχρηστικά από πλευράς της εταιρείας από εμπάθεια και εκδικητικότητα προς το πρόσωπο του ενάγοντος ως εργαζόμενου, επειδή αυτός αρνήθηκε να αποδεχθεί την μη σύννομη αξίωσή της και εργασιακή της πρακτική περί εικονικής απόλυσής του και συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση και επιπροσθέτως επειδή ο απασχολούμενος είχε προσφύγει στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, διεκδικώντας όλες τις έως τότε εργασιακές του αξιώσεις εναντίον της και επιπλέον, καταγγέλλοντας τη μη νόμιμη απαίτηση της τελευταίας για εικονική απόλυση και συνέχιση της εργασίας του ως ανασφάλιστος, ενέργειες οι οποίες ήταν απολύτως σύννομες από πλευράς του ενάγοντος, αλλά ουδόλως αρεστές στην εναγομένη-εργοδότριά του, η οποία για το λόγο αυτό προέβη στην απόλυσή του, προκειμένου να απαλλαγεί οριστικά από αυτόν, ο οποίος ως εργαζόμενος απέκρουσε την αντισυμβατική και μη σύννομη συμπεριφορά της».
Το Ανώτατο Πολιτικό Δικαστήριο απέρριψε παράλληλα τον εργοδοτικό ισχυρισμό ότι η απόλυση έγινε για οικονομικοτεχνικούς λόγους (δηλαδή λόγω αναδιοργάνωσης της επιχείρησης κάτι που καθιστά αναγκαία τη μείωση του προσωπικού), αφού το έτος εκείνο (2011) είχε κέρδη ύψους 59.460 ευρώ.
Ακόμη, οι αρεοπαγίτες χαρακτηρίζουν «προσχηματικό» τον ισχυρισμό ότι η απόλυση έγινε για οικονομικοτεχνικούς λόγους, καθώς «υποκρύπτει την πραγματική της βούληση, που ήταν να απαλλαγεί από τον εργαζόμενό της αυτό, που διεκδικούσε τα εργασιακά και ασφαλιστικά του δικαιώματα».
Τέλος, το ποσό των 41.556 ευρώ επιδικάστηκε στον απολυθέντα ως αποζημίωση, καταβολή επιδομάτων, κ.λπ.

Αναδημοσίευση άρθρου:

Ιστοσελίδα, aftodioikisi.gr, 27-12-2019

Δυνατότητα συνταξιοδότησης ακόμη και στο 55ο έτος ηλικίας, δηλαδή 12 χρόνια πριν από το γενικό όριο ηλικίας που ισχύει για όλους τους ασφαλισμένους, έχουν και το νέο έτος χιλιάδες ασφαλισμένοι.
Πρόκειται για τους… τυχερούς – άτυχους, τους οποίους οι αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης που ψηφίστηκαν το καλοκαίρι του 2015 μαζί με το 3ο μνημόνιο, κράτησαν εντός συστήματος, δίνοντάς τους όμως δυνατότητα συνταξιοδότησης εντός μεταβατικής περιόδου, που λήγει το 2022, σύμφωνα με την εφημερίδα “Kαθημερινή”.
Για όλους βέβαια ισχύουν αυξήσεις στα όρια ηλικίας, τα οποία κυμαίνονται από 3 και φθάνουν έως και τους 21 μήνες.
Η εφημερίδα “Καθημερινή “παρουσιάζει τις 35 κατηγορίες ασφαλισμένων, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που προλαβαίνουν εντός του 2020 να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα, με πλήρη αλλά και με μειωμένη σύνταξη.

Αναλυτικά οι κατηγορίες ασφαλισμένων στον ιδιωτικό τομέα με δυνατότητα λήψης πλήρους σύνταξης εντός του 2020 είναι:

1. Γυναίκες ασφαλισμένες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένες το πρώτο τρίμηνο του 1960, με 10.000 ημέρες ασφάλισης έως και 31/12/2010 (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών και 9 μηνών).
2. Γυναίκες – μητέρες ασφαλισμένες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένες το πρώτο τρίμηνο του 1960, με 5.500 ημέρες ασφάλισης έως και 31/12/2011 και τέκνο γεννημένο από το 1993 και μετά (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών και 9 μηνών).
3. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ – ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το έτος 1960, με 10.500 ημέρες ασφάλισης έως και 31/12/2010 (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών).
4. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το έτος 1960, με 10.500 ημέρες ασφάλισης έως και 31/12/2011 και με 10.800 ημέρες ασφάλισης μέχρι σήμερα (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών).
5. Ασφαλισμένοι/ες πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το πρώτο εξάμηνο του 1960 με 10.500 ημέρες ασφάλισης έως και 31/12/2012 και με 11.100 ημέρες ασφάλισης μέχρι σήμερα (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών και 6 μηνών).
6. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το δεύτερο δίμηνο του 1959, με 10.500 ημέρες ασφάλισης έως και 31/12/2012 και με 11.100 ημέρες ασφάλισης μέχρι σήμερα (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών και 6 μηνών).
7. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το 1965 με 10.500 ένσημα συνολικά, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έως και 31/12/2010 (απαιτούμενη ηλικία 55 ετών).
8. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το πρώτο τρίμηνο του 1965 με 10.500 ένσημα συνολικά, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έωδ και 31/12/2011 (απαιτούμενη ηλικία 55 ετών και 9 μηνών).
9. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το πρώτο εξάμηνο του 1964 με 10.500 ένσημα συνολικά, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έως και 31/12/2012 (απαιτούμενη ηλικία 56 ετών και 6 μηνών).
10. Γυναίκες που συμπλήρωσαν έως 31/12/2010 τι$ 4.500 ημέρες ασφάλισης συνολικά, εκ των οποίων 3.600 στα βαρέα και ανθυγιεινά και εξ αυτών 1.000 βαρέα τα τελευταία 17 έτη προ της συνταξιοδότησης και είναι γεννημένες το 1965 (απαιτούμενη ηλικία 55 ετών).
11. Γυναίκες που συμπλήρωσαν έως 31/12/2011 τι$ 4.500 ημέρες ασφάλισης συνολικά, εκ των οποίων 3.600 στα βαρέα και ανθυγιεινά και εξ αυτών 1.000 βαρέα τα τελευταία 17 έτη προ της συνταξιοδότησης και είναι γεννημένες το 1964 (απαιτούμενη ηλικία 56 ετών).
12. Γυναίκες που συμπλήρωσαν έως 31-12-2012 τις 4.500 ημέρες ασφάλισης συνολικά, εκ των οποίων 3.600 στα βαρέα και ανθυγιεινά και εξ αυτών 1.000 βαρέα τα τελευταία 17 έτη προ της συνταξιοδότησης και είναι γεννημένες το 1963 (απαιτούμενη ηλικία 57 ετών).
13. Ασφαλισμένοι/-ες του πρώην ΟΑΕΕ γεννημένοι/ες από τον 1/1959 έως και τον 9/1959, με 35 έτη ασφάλισης έως και 31-12-2010 (απαιτούμενη ηλικία 61 ετών και 3 μηνών).
14. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΟΑΕΕ γεννημένοι/ες από τον 1/1959 έως και τον 9/1959, με 35 έτη ασφάλισης έως και 31-12-2011 και με 36 έτη ασφάλισης μέχρι τη συνταξιοδότηση (απαιτούμενη ηλικία 61 ετών και 3 μηνών).
15. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΟΑΕΕ γεννημένοι/ες από τον 1/1959 έως και τον 9/1959, με 35 έτη ασφάλισης έως και 31-12-2012 και με 37 έτη ασφάλισης μέχρι τη συνταξιοδότηση (απαιτούμενη ηλικία 61 ετών και 3 μηνών).

Συντάξεις: Oι πέντε κατηγορίες ασφαλισμένων

Υπάρχουν και 5 κατηγορίες ασφαλισμένων που εντός του 2020 μπορούν να λάβουν μειωμένη σύνταξη. Αυτές είναι:

1. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ε5 το 1967 με 10.500 ένσημα συνολικά, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έως και 31-12-2010 (απαιτούμενη ηλικία 53 ετών).
2. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι /ες το πρώτο τρίμηνο του 1967 με 10.500 ένσημα συνολικά εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έως και 31/12/2011 ( απαιτούμενη ηλικία 53 ετών και 9 μηνών)
3. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το πρώτο εξάμηνο του 1966 με 10.500 ένσημα συνολικά, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έως και 31-12-2012 (απαιτούμενη ηλικία 54 ετών και 6 μηνών).
4. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι/ες το πρώτο τρίμηνο του 1962 με 10.500 ένσημα συνολικά, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έως και 31-12-2013 (απαιτούμενη ηλικία 58 ετών και 9 μηνών).
5. Ασφαλισμένοι/ες του πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ γεννημένοι το πρώτο εξάμηνο του 1961 με 10.500 ένσημα συνολικά, εκ των οποίων τουλάχιστον 7.500 στα βαρέα έως και 31-12-2014 (απαιτούμενη ηλικία 59 ετών και 6 μηνών).

Συντάξεις: Οι 15 κατηγορίες ασφαλισμένων στο Δημόσιο

Άλλες 15 κατηγορίες ασφαλισμένων στο Δημόσιο δικαιούνται εντός του νέου έτους πλήρη ή μειωμένη σύνταξη ακόμη και στα 60, ενώ σε περίπτωση ανήλικων τέκνων, το όριο ηλικίας μπορεί να πέσει στα 56 έτη και 9 μήνες.
Αναλυτικά, η δικηγόρος Ασπασία Παπαθανασοπούλου περιγράφει στην εφημερίδα “Kαθημερινή” ποιοι έχουν δυνατότητα λήψης πλήρους σύνταξης από το Δημόσιο:

1. Ασφαλισμένοι/ες υπάλληλοι γεννημένοι/ες το έτος 1960 με 25ετία έως και 31-12-2010, που συμπληρώνουν 35 έτη συνολικά μέχρι και 31-12-2018 (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών).
2. Ασφαλισμένοι/ες υπάλληλοι γεννημένοι/ες το πρώτο εξάμηνο του έτους 1960 με 25ετία έως και 31-12-2011, που συμπληρώνουν 36 έτη συνολικά έως και 31-12-2019 (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών και 6 μηνών).
3. Ασφαλισμένοι/ες υπάλληλοι γεννημένοι/ες το έτος 1960 με 25ετία έως και 31-12-2010, που συμπληρώνουν 35 έτη συνολικά έως και 31-12-2018 (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών),
4. Ασφαλισμένοι/ες υπάλληλοι γεννημένοι/ες το πρώτο εξάμηνο του έτους 1960 με 25ετία έως και 31-12-2011, που συμπληρώνουν 36 έτη συνολικά μέχρι και 31-12-2019 (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών και 6 μηνών).
5. Ασφαλισμένοι/ες υπάλληλοι γεννημένοι/ες τον 1/1960 με 25ετία έως και 31-12-2012 που συμπληρώνουν 37 έτη συνολικά έως και 31/12 /2019 ( απαιτούμενη ηλικία 60 ετών και 11μηνών.
6. Γυναίκες γεννημένες από τον 5/1957 έως και τον 12/1957 που συμπλήρωσαν 25ετία το 2010 (απαιτούμενη ηλικία 62 ετών και 8 μηνών).
7. Ασφαλισμένοι/ες υπάλληλοι γεννημένοι/ες από τον 9/1956 έως και τον 12/1956 που συμπλήρωσαν 25ετία το 2011 (απαιτούμενη ηλικία 63 ετών και 3 μηνών).
8. Άνδρες γεννημένοι το 1955 που συμπλήρωσαν 25ετία το 2012 (απαιτούμενη ηλικία 65 ετών).
9. Υπάλληλοι που έχουν συμπληρώσει 40 έτη ασφάλισης μέχρι την υποβολή του συνταξιοδοτικού αιτήματος με πραγματικό ή πλασματικό χρόνο και συμπληρώνουν το 62ο έτος της ηλικίας τους εντός του 2020.
10. Τρίτεκνοι δημόσιοι υπάλληλοι, γεννημένοι το πρώτο τρίμηνο του 1964 με 21 έτη το 2011 (απαιτούμενη ηλικία 56 ετών και 9 μηνών).
11. Γονείς ανήλικων τέκνων, δημόσιοι υπάλληλοι με 25ετία το 2011 που είχαν κατά τη συμπλήρωση της 25ετίας ανήλικο παιδί, είναι γεννημένοι το 1964 (απαιτούμενη ηλικία 56 ετών και 9 μηνών).

Συντάξεις: Οι 4 κατηγορίες ασφαλισμένων στο Δημόσιο

Άλλες 4 κατηγορίες ασφαλισμένων στο Δημόσιο που έχουν συμπληρώσει 25ετία σε προγενέστερο χρόνο μπορούν να λάβουν εντός του 2020 μειωμένη σύνταξη. Αυτές είναι:

1. Άνδρες γεννημένοι το 1960 που συμπλήρωσαν 25ετία το 2010 (απαιτούμενη ηλικία 60 ετών ).
2. Γυναίκες γεννημένες το 1965 που συμπλήρωσαν 25ετία το 2010 (απαιτούμενη ηλικία 55 ετών).
3. Άνδρες γεννημένοι το 1964 που συμπλήρωσαν 25ετία το 2011 και όχι νωρίτερα (απαιτούμενη ηλικία 56 ετών).
4. Άνδρες γεννημένοι το 1962 που συμπλήρωσαν 25ετία το 2012 (απαιτούμενη ηλικία 58 ετών)

Αναδημοσίευση άρθρου:

Ιστοσελίδα aftodioikisi.gr, 22-12-2019

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Είναι μακρύς ο κατάλογος των εργατικών ακόμα και θανατηφόρων «ατυχημάτων» στους δήμους τα τελευταία χρόνια εξαιτίας και της εντατικοποίησης της εργασίας! Όμως, δεν είναι μόνο οι δήμοι. Η Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα …δεν υφίσταται!
Αυτό δείχνουν τα πιο πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (2017), όπου παρουσιάστηκε αύξηση κατά 4,5%! 120 νεκροί και πάνω από 40.000 εργατικά «ατυχήματα» …τα οποία δηλώθηκαν! Μόνο στους ΟΤΑ τα τελευταία χρόνια …τα θανατηφόρα «ατυχήματα» έφτασαν τους 60 νεκρούς και 70 σοβαρά τραυματίες!!!
Τα εργατικά «ατυχήματα» είναι εργοδοτικά εγκλήματα. Και την ευθύνη την έχουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις και εργοδότες, οι οποίοι μέσα από τους στημένους κοινωνικούς διαλόγους με τις εργοδοτικές ενώσεις έχουν βάλει ως κοινό στόχο …την κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων (ΒΑΕ), των Μέσων Ατομικής Προστασίας (ΜΑΠ) και του επιδόματος!
Θυμίζουμε ότι από το 2011 απεντάχθηκαν από τα ΒΑΕ χιλιάδες εργαζόμενοι σε κλάδους, χώρους εργασίας, επαγγέλματα και ειδικότητες. Μειώθηκαν κατά 166.000! Από τους 531.000 εργαζομένους της λίστας, με το νέο καθεστώς (2011) έφτασαν τους 365.000 εργαζομένους …δηλ. μείωση πάνω από 30%.
Αιτία είναι ότι τα ΒΑΕ, τα ΜΑΠ, η Προληπτική Ιατρική, οι ασφαλείς χώροι εργασίας και ευρύτερα η ασφάλεια και η υγεία των εργαζομένων αποτελούν …ΚΟΣΤΟΣ. Οι εργοδότες είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα προσπαθούν με κάθε τρόπο να το μειώσουν. Επιδιώκουν να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αδιαφορώντας ακόμα και για τις ζωές των εργαζομένων.
Πως όμως μεγιστοποιούν τα κέρδη τους; Πως οι εκάστοτε δημοτικές αρχές πολλαπλασίασαν τα Ταμειακά τους Διαθέσιμα, ώστε να επεκτείνουν τις Ιδιωτικοποιήσεις, τις απευθείας αναθέσεις, κ.α.;;;
Στους ΟΤΑ αυτό έγινε μέσα από την σκόπιμη υποστελέχωση κάθε υπηρεσίας, την συνεχή εκμετάλλευση και ανακύκλωση των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου από διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα, την αδιαφορία για εφαρμογή ακόμα και αυτού του κουτσουρεμένου νομοθετικού πλαισίου για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία.
Οι εκάστοτε δημοτικές αρχές ή οι διοικήσεις στα Νομικά τους Πρόσωπα, είτε δεν προβλέπουν καθόλου χρήματα για τα ΜΑΠ στους προϋπολογισμούς τους, είτε αυτά δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες των εργαζομένων, είτε κρύβονται πίσω από τις χρονοβόρες διαδικασίες διαγωνισμών για να μην γίνει ποτέ η προμήθεια ΜΑΠ, η συντήρηση οχημάτων-μηχανημάτων, κ.α.
Είναι γεγονός ότι με ευθύνη της προηγούμενης δημοτικής αρχής σταμάτησε η χορήγηση 1 λίτρου γάλακτος από τον Οκτώβρη του 2018, καθώς επίσης δεν χορήγησε τα ΜΑΠ στους δικαιούχους για τα έτη 2018 και 2019! Επίσης, μοιράζεται τις ευθύνες και με τις προηγούμενες (Χατζηευθυμίου, Κουσουρνά) για τους μη ασφαλείς χώρους εργασίας και τα «ακατάλληλα» για χρήση-κυκλοφορία οχήματα του Δήμου Ρόδου!
Όμως και σήμερα, παρατηρούνται καθυστερήσεις! Σύμφωνα με ισχυρισμούς από τους δικαιούχους, υπάρχουν καθυστερήσεις στην καταβολή των δόσεων για τα ΜΑΠ παλαιοτέρων ετών. Επίσης, υπάρχει ενδεχόμενο η Ομάδα Εργασίας για την καταγραφή των αναγκών του Δήμου Ρόδου για τα ΜΑΠ, να μην προλάβει να ολοκληρώσει το έργο της έως τις 20 Δεκέμβρη 2019. Ας μην ξεχνάμε και την κατάσταση των οχημάτων του Δήμου, όπου σε μερικές περιπτώσεις θα έπρεπε να έχουν ακινητοποιηθεί, αποσυρθεί και αντικατασταθεί για την ασφάλεια εργαζομένων και πολιτών!
Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχιστεί. Δεν χωρούν καθυστερήσεις στις ανάγκες για την προστασία της ζωής μας! Δεν μπορεί να φεύγουμε για το μεροκάματο και να μην ξέρουμε αν θα γυρίσουμε «σώοι και αβλαβείς» στο σπίτι μας, στην οικογένεια μας και στα παιδιά μας.
Ο θεσμός των ΒΑΕ, οι αποφάσεις για τα ΜΑΠ, την Προληπτική Ιατρική και ευρύτερα η νομοθεσία για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, …αφορά ΟΛΟΥΣ τους εργαζομένους ανεξαρτήτως φορέα και σχέση εργασίας!
Ως εργαζόμενοι, ως εργάτες …γνωρίζουμε πολύ καλά ότι απέναντί μας δεν είναι μόνο οι εκάστοτε δημοτικές αρχές! Απέναντί μας έχουμε τις εκάστοτε κυβερνήσεις (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ), τους εργοδοτικούς φορείς (ΣΕΒ, ΕΣΕΕ, ΣΕΤΕ, ΓΣΕΒΕΕ), την ΚΕΔΕ, τους ελεγκτικούς μηχανισμούς τους Κράτους (ΣΕΠΕ, Ελεγκτικό Συνέδριο, ΣτΕ), που ο καθένας με τον δικό του τρόπο «ξηλώνει» ή «καταργεί» την προστασία των εργαζομένων. Όλοι αυτοί απαιτούν να καταργηθεί ο θεσμός των ΒΑΕ, δηλ. να εξισωθούμε με τα όσα ισχύουν στην Ε.Ε.!
Η κατάργηση των ΒΑΕ θα έχει άμεση επίπτωση στην ζωή των συναδέλφων μας. Θα σημαίνει ταυτόχρονα νέα αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, νέες μισθολογικές μειώσεις με το «κόψιμο» του επιδόματος και εξάλειψη μιας σειράς παροχών. Με απλά λόγια …μείωση του κόστους-δαπάνης και αύξηση της κερδοφορίας για τους εργοδότες (είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα)!
Δεν είναι τυχαία:

• η απόφαση του ΣτΕ τον φετινό Μάη (2019), όπου έκρινε ως συνταγματική την «νέα λίστα» του 2011 με τον αποχαρακτηρισμό σε εκατοντάδες κλάδους, επαγγέλματα, χώρους εργασίας και ειδικότητες, …με αποτέλεσμα 166.000 εργαζόμενοι να μείνουν εκτός ΒΑΕ!
• η προσφυγή του ΣΕΒ στο ΣτΕ, πριν από 1 μήνα, κατά της ένταξης των λιμενεργατών στα ΒΑΕ.
• ο χαρακτηρισμός ως «εξωεργατικού» του «εργατικού ατυχήματος» από τον ΕΦΚΑ, πριν από δύο μέρες, σε εργαζόμενο γνωστής γαλακτοκομικής εταιρίας της Ρόδου!
• οι αποφάσεις τμημάτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Πράξη 31/18), όπου «εξαφανίζουν» το ανθυγιεινό επίδομα μέσω του συμψηφισμού αυτού και της προσωπικής διαφοράς!
• η έκδοση της 87669/09-12-2019 υπουργικής απόφασης, η οποία «ξηλώνει» την προ εξαμήνου εκδοθείσα ΚΥΑ για την χορήγηση των ΜΑΠ, η οποία στηρίχθηκε σε γνωμοδότηση της συσταθείσας Επιτροπής από το ίδιο Υπουργείο

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Η πρόσφατη απένταξη από τα ΜΑΠ με υπουργική απόφαση εις βάρος χιλιάδων εργαζομένων στις διοικητικές υπηρεσίες των ΟΤΑ που απασχολούνται με την χρήση Η/Υ καθώς επίσης και των εκατοντάδων οδηγών σε δημοτικά λεωφορεία και δημοτικά επιβατικά οχήματα …να σημάνει «συναγερμό» ευρύτερα για τον θεσμό των ΒΑΕ!
Αυτό, το «σταδιακό και προσχεδιασμένο ξήλωμά» τους, δεν θα σταματήσει με ευχολόγια! Ούτε με «φωτοβολίδες» και «φανφάρες» της γαλαζοπρασινορόζ ηγεσίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ! Θέλει οργανωμένο και μαζικό εργατικό κίνημα! Θέλει την συγκρότηση επιτροπών αγώνα, ώστε οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους! Με την αγωνιστική μας δράση να βάλουμε STOP στα σχέδια κάθε κυβέρνησης, δημοτικής αρχής και εργοδοτικού φορέα! Δεν είμαστε μόνοι μας!
Για τους εργαζομένους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, η επίθεση της σημερινής κυβέρνησης (ΝΔ) αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ,ΝΔ) στον θεσμό των ΒΑΕ είναι στην πράξη …μια επίθεση στα μέτρα για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στην εργασία, …μια επίθεση σε έναν θεσμό που κατακτήθηκε με εργατικούς αγώνες και θυσίες για την μείωση της έκθεσής μας σε παράγοντες κινδύνου!
Όμως, η επίθεση αυτή συνδέεται άμεσα με τις ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση! Έχει άμεση σχέση με την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, την μείωση των εργοδοτικών εισφορών, την μείωση μισθών/συντάξεων, την ανατροπή των σχέσεων εργασίας, την εμπορευματοποίηση και Ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας!
Ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπισθεί από τους εργαζομένους ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας και φορέα (ιδιωτικός, δημόσιος), ώστε μαζικά και αποφασιστικά να διεκδικήσουμε ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ και ΔΩΡΕΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ! Με διεύρυνση του θεσμού των ΒΑΕ σε όλους τους εργαζομένους (ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας) όλων των κλάδων, χώρων εργασίας και ειδικοτήτων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, που εργάζονται σε ανθυγιεινές συνθήκες! Με αστική, ποινική και πειθαρχική δίωξη όσων εργοδοτών δεν εφαρμόζουν την νομοθεσία για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία!

Η διάρθρωση των εσόδων και των δαπανών φωτίζει πως και ο προϋπολογισμός του 2020 επιδεινώνει την κατάσταση σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων και αποτελεί έναν ακόμα μηχανισμό αναδιανομής προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Η φοροεπιδρομή στο λαό εντείνεται, με τους συνολικούς φόρους να αυξάνονται στα 52,2 δισ. ευρώ απ' τα 51,4 δισ. πέρυσι, τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ) που ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους να αυξάνονται στα 28,6 δισ. ευρώ από 27,9 δισ. το 2019, και το φόρο εισοδήματος που πληρώνουν οι εργαζόμενοι να αυξάνεται επίσης στα 11,4 δισ. ευρώ από 11,1 δισ. το 2019. Τα ίδια τα στοιχεία του προϋπολογισμού αποδεικνύουν την κυβερνητική κοροϊδία για «μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης» του λαού με το πρόσφατο φορολογικό νομοσχέδιο.
Ο προϋπολογισμός του 2020 όχι απλά δεν αναιρεί την τεράστια φορολογική επιβάρυνση του λαού που φόρτωσαν στις πλάτες του ο ΣΥΡΙΖΑ και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά φέρνει καινούργια, πρόσθετα βάρη.
Οι σφικτοί δημοσιονομικοί στόχοι για τερατώδη πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5% για το 2020 και το 2021, όπως καθορίζει το 3ο μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ, παραμένουν, ενώ ο δημοσιονομικός χώρος που «κατάφερε» η κυβέρνηση με τη μείωση των «υπερπλεονασμάτων» χωράει μόνο τις παροχές προς το μεγάλο κεφάλαιο.
Ιδιαίτερο στοιχείο της κυβερνητικής επίθεσης στους εργαζόμενους είναι η κλιμάκωση της πολιτικής του εξαναγκασμού σε «ηλεκτρονικές αγορές» που θεμελίωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, που κυριολεκτικά τσακίζει τους αυτοαπασχολούμενους με τη νέα αύξηση του κατώτατου ορίου για ηλεκτρονικές αγορές στο δυσθεώρητο 30% του εισοδήματος.
Η αστική πολιτική για το πλαστικό χρήμα ωφελεί τις τράπεζες, μέσα απ' τις οποίες περνάει όλο το ηλεκτρονικό εμπόριο, και τις μεγάλες εταιρείες που αυξάνουν το μερίδιό τους, οι οποίες δεν έχουν ανάγκη να «κρύβουν» τα εισοδήματά τους αφού νόμιμα πληρώνουν ελάχιστους έως καθόλου φόρους. Παράλληλα, η πολιτική αυτή «ευνοεί» και την κυβέρνηση αφού «φανερώνει» ένα κομμάτι της οικονομίας, το φέρνει στη «νόμιμη» οικονομία και με τον τρόπο αυτό εμφανίζει το ΑΕΠ αυξημένο.
Ο ΕΝΦΙΑ, παρά τις μειώσεις στους συντελεστές, εμφανίζεται αυξημένος στον προϋπολογισμό σε σχέση με το 2019. Η κυβερνητική μεθόδευση φανερώνεται στην αναφορά μιας «δίκαιης ανακατανομής του ΕΝΦΙΑ» μέσα απ' τον υπολογισμό της πραγματικής αντικειμενικής αξίας των «πολύ ακριβών» ακινήτων που βρίσκονται σε τουριστικές παραθαλάσσιες ζώνες. Με απλά λόγια, καινούργιος στόχος της φορολογικής πολιτικής είναι η λαϊκή κατοικία παραθερισμού, με τη φορολογική πολιτική να εξελίσσεται και σε ένα εργαλείο προώθησης της «τουριστικής αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας, πλευρά που εντάσσεται στον στόχο της θεαματικής αύξησης του τουριστικού ρεύματος.
Ο ταξικός χαρακτήρας της ανάπτυξης αποδεικνύεται επίσης από τη διάρθρωση των κρατικών δαπανών και τις προσπάθειες «εξοικονόμησής» τους. Χαρακτηριστικά, ο προϋπολογισμός προβλέπει νέα συρρίκνωση κατά 500 εκατομμύρια ευρώ στο κονδύλι για τις συντάξεις και «εξοικονόμηση» στις δαπάνες των ΟΤΑ ύψους 110 εκατ. ευρώ μέσα απ' την αύξηση της εισπραξιμότητας των εσόδων των δήμων, δηλαδή μέσα από μεγαλύτερη απομύζηση των εργαζόμενων - λαϊκών στρωμάτων απ' το τοπικό κράτος κ.τ.λ.

Εφημ. Ριζοσπάστης, 14-15/01/2019

Όμως, ο πρώτος προϋπολογισμός που καταρτίστηκε «στην ανάπτυξη... για την ανάπτυξη» έρχεται να επιβεβαιώσει πως η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν είναι για όλους. Είναι ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου και προϋποθέτει διατήρηση, συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Και ο προϋπολογισμός της ανάπτυξης κινείται στην ίδια ρότα με τους προϋπολογισμούς όλων των προηγούμενων ετών. Θυσίες από το λαό για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.
Απ' τη διάρθρωση των εσόδων και των εξόδων του προϋπολογισμού, τα διάφορα μέτρα που δρομολογεί η κυβέρνηση και αποτυπώνονται στον προϋπολογισμό ή τις προβλέψεις για την εξέλιξη των μισθών, το συμπέρασμα είναι το ίδιο. Η καπιταλιστική ανάπτυξη σημαίνει ανάπτυξη για το μεγάλο κεφάλαιο και απαιτεί συνεχείς θυσίες για τους εργαζόμενους και συνολικά αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης.
Η πρόβλεψη για φθηνή εργατική δύναμη είναι ένα απ' τα πέδιλα του προϋπολογισμού, που ενώ προβλέπει ρυθμό ανάπτυξης 2,8% για το 2020, για την ίδια περίοδο προβλέπει πως η αύξηση του μέσου μισθού θα φθάσει μόλις το 1,2%. Δηλαδή από την αύξηση του ΑΕΠ μόλις το 40% θα πάει στους μισθούς.
Η «αύξηση» του μέσου μισθού όχι μόνο υπολείπεται δραστικά της συρρίκνωσης των τελευταίων 10 ετών, αλλά, ουσιαστικά, τα οφέλη της αύξησης της παραγωγικότητας τα καρπώνεται το μεγάλο κεφάλαιο, αφού προβλέπει νέα, περαιτέρω συρρίκνωση του μεριδίου των μισθών στην πίτα του ΑΕΠ.
Ακόμα περισσότερο, η «αύξηση» του μέσου μισθού θα εξανεμιστεί, κυριολεκτικά, μέσα απ' την αύξηση της φορολογίας. Οι φόροι για τους εργαζόμενους προβλέπεται να αυξηθούν μέσα στο 2020 κατά 1,5 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2019. Ο,τι εισπράξουν οι εργαζόμενοι απ' τις όποιες αυξήσεις, θα το γυρίσουν πίσω στο κράτος του κεφαλαίου με τη μορφή φόρων για να το ξαναγυρίσει στο μεγάλο κεφάλαιο με τη μορφή επιχορηγήσεων. 

Αναδημοσίευση αποσπάσματος άρθρου:

με τίτλο "Ανάπτυξη για το κεφάλαιο σημαίνει νέες θυσίες για το λαό"

Εφημ. Ριζοσπάστης, 14-15/01/2019

Στα τέλη του Νοέμβρη η δημοτική και περιφερειακή αρχή απέστειλε αίτημα για να κηρυχθεί το νησί της Ρόδου σε κατάσταση Έκτακτης Ανάγκης για 6 μήνες, μετά τα έντονα καιρικά φαινόμενα που χτύπησαν τις υποδομές, τις περιουσίες συμπολιτών μας και ήταν αιτία του τραγικού θανάτου μιας γυναίκας στην Ιαλυσό!
Ως πολίτης, ως εργαζόμενος κάθε φορά αναρωτιέμαι ….Για ποιο λόγο ο «προικισμένος» τόπος μας από κάθε άποψη (Ιστορία, Πολιτισμός, Περιβάλλον) κάθε φορά να «ματώνει»;;; Γιατί αρκεί μια έντονη βροχή ή ένας δυνατός άνεμος να οδηγεί κάθε φορά σε τέτοιες καταστροφές ακόμη και σε ανθρώπινα θύματα;
Δεν μας φταίει η Φύση! Μας φταίνε οι πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, που εφαρμόζονται από τις περιφερειακές και δημοτικές αρχές! Στα Τεχνικά τους Προγράμματα δεν προβλέπουν τον εκσυγχρονισμό, την επέκταση των σημερινών υποδομών και την ασφάλεια των χρηστών τους. Έτσι, καλούμαστε να συμβιβαστούμε με την μη ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, να μείνουμε στις υποδομές που έγιναν κυρίως κατά την Ιταλική κατοχή! Όμως, δεν ζούμε στην δεκαετία του 1950!
Η εξέλιξη της Επιστήμης και της Τεχνολογίας δίνουν λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας και ανοίγουν νέες δυνατότητες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας! Θέλουμε δημόσια κτήρια, ελεγμένα από δημόσιους Μηχανικούς σύγχρονα και ασφαλή, για τους χρήστες τους …υπαλλήλους και δημότες! Θέλουμε ασφαλή οδικό δίκτυο για να μην χάνονται «αθώες» ζωές στους δρόμους.
Γιατί, να υπάρχουν ακόμα γέφυρες με «ιρλανδική διάβαση», δηλ. εκείνες που το οδόστρωμα διασχίζει την κοίτη του ποταμού (όπως π.χ. η γέφυρα στην Κρεμαστή); Όλοι γνωρίζουν πόσο επικίνδυνες είναι! Πόσα ακόμα θύματα θα θρηνήσουμε; Ή μήπως να ρίξουμε την ευθύνη στον «Θεό» και να αποκαλούμε τα φυσικά φαινόμενα «θεομηνίες»;
Όμως, τα φυσικά φαινόμενα απλώς μας αποκαλύπτουν την αναγκαιότητα νέων και σύγχρονων υποδομών, την ανυπαρξία ουσιαστικής συντήρησης των υφιστάμενων εγκαταστάσεων και ότι οι Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) είναι υπεύθυνες για τις κακοτεχνίες «εργολάβων» που κατασκευάζουν τα δημόσια έργα!
Είμαστε στο ίδιο έργο θεατές! Γιατί να αναπαυτούμε στην λογική του «τίποτα δεν γίνεται» για να αθωώσουμε τις «εγκληματικές» κυβερνητικές πολιτικές! Τόσα χρόνια, ποιος ευθύνεται που δεν έχει γίνει τίποτε το ουσιαστικό για να βελτιωθεί η κατάσταση στο νησί μας; Οι υποδομές στην Υγεία είναι υπό διάλυση! Η ποιότητα του οδικού δικτύου …από τραγική έως και θανατηφόρα! Τα δημόσια και δημοτικά κτήρια που στεγάζουν κοινό (νοσοκομεία, σχολεία, θέατρα, δημόσιες υπηρεσίες) … ενδεχομένως είναι «μη ασφαλή», γιατί δεν έγινε σε όλα συστηματικός αντισεισμικός έλεγχος! Τα υπηρεσιακά οχήματα …είναι απλώς «ερείπια» με ρόδες …δηλ. άκρως επικίνδυνα!
Επιπρόσθετα, η υποστελέχωση στις δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες έχει γιγαντωθεί. Όλες οι υπηρεσίες υπολειτουργούν! Τα αιτήματα για προσλήψεις μόνιμου και σταθερού προσωπικού σε όλο το Δημόσιο (Υγεία, Παιδεία, ΟΤΑ) εδώ και μια δεκαετία …παραπέμπονται στις «καλένδες» των Θεσμών (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM)! Κι αυτό παρά το ότι αναγνωρίζεται από όλους η άμεση ανάγκη συμπλήρωσης των θέσεων με αξιοκρατικά κριτήρια. Πως με τέτοια υποστελέχωση η περιφερειακή και δημοτική αρχή θα ανταποκριθούν για να αποκαταστήσουν τις βλάβες και ζημιές από τις υποδομές και περιουσίες των συμπολιτών μας; Επίσης, τι «εννοούν» ως «αποκατάσταση»;;;
Οι περιφερειακές και δημοτικές αρχές εδώ και χρόνια έχουν ευθύνες γι’ αυτήν την κατάσταση. Όχι από άγνοια ή αδυναμία, αλλά εφαρμόζοντας τις οδηγίες της ΕΕ στα Τεχνικά τους Προγράμματα, ώστε να απουσιάζει η υλοποίηση ολοκληρωμένων έργων και παρεμβάσεων στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας! Θυμίζουμε τις δηλώσεις του κ. Λέκκα: «Στη Ρόδο έχει πολλές περιοχές τύπου Ματιού και Μάνδρας». Για ποιο λόγο οι τοπικές μας αρχές συνεχίζουν όλα αυτά τα χρόνια την «εγκληματική» πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης;;;
Η απάντηση είναι απλή: όλα αποτιμώνται στη βάση της μείωσης του κόστους και της μεγιστοποίησης του κέρδους! Τα έργα για την προστασία της ανθρώπινης ζωής και περιουσίας έχουν ΚΟΣΤΟΣ και δεν παράγουν ΚΕΡΔΗ για τους «επενδυτές» - επιχειρηματικούς ομίλους μιας περιοχής! Με απλά λόγια …π.χ. ένα Καζίνο ως επένδυση χρηματοδοτείται από ευρωπαϊκά κονδύλια πιο εύκολα και άμεσα …ΌΧΙ όμως μια γέφυρα, ή αντιπλημμυρικά έργα, κ.α.!
Οι εκάστοτε περιφερειακές και δημοτικές αρχές απεύχονται να βρεθούν απέναντι σε καταστροφές! Όμως, οι κυβερνητικές πολιτικές δεν τους αφήνουν περιθώρια! Αργά ή γρήγορα, οι τοπικές αρχές είναι αναγκασμένες να διαχειριστούν τα αποτελέσματα αυτών των πολιτικών τους!
Πως όμως τα διαχειρίζονται; …Όχι Πολιτικά, αλλά μόνο Επικοινωνιακά! Δηλ., να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη αναδεικνύοντας πόσο γρήγορα ή όχι ήταν τα αντανακλαστικά τους! Κάθε φορά αποκρύπτουν ότι πίσω από αυτές τις καταστροφές υπάρχουν πολιτικές ευθύνες.
Οι υπαίτιοι αυτής της κατάστασης μπροστά στα ΜΜΕ περηφανεύονται ότι ο μηχανισμός λειτούργησε άμεσα! Ξεχνάνε να αναφέρουν τις ελλείψεις κάθε υπηρεσίας. Κι όμως, απέναντι στις καταστροφές, οι πρώτοι που προσφέρουν ουσιαστικό έργο στις περιοχές …δεν είναι οι αιρετοί!
Είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και λειτουργοί (χειριστές μηχανημάτων έργου, οδηγοί, μηχανικοί, αστυνομικοί, πυροσβέστες) που παρά την υποστελέχωση αναλαμβάνουν «παράλληλα καθήκοντα» για να βρεθούν δίπλα στους πληγέντες, ώστε να αφενός να μειώσουνε τους κινδύνους κατά της ζωής των συμπολιτών μας και αφετέρου να γίνει όσο το δυνατόν γρηγορότερα η καταγραφή!
Όμως τι γίνεται μετά την καταγραφή; Όταν έχουν πέσει τα «φώτα» της δημοσιότητας; Τότε που οι πληγέντες διαπιστώνουν ότι τελικά μόνοι τους και εξ ολοκλήρου από την τσέπη τους θα αντιμετωπίσουν τις καταστροφές της περιουσίας τους;
Εκεί, οι τοπικές αρχές «κάνουν την πάπια» …αυτό έχει αποδειχθεί πανελλαδικά! Αναλαμβάνουν τη διαχείριση – διεκπεραίωση κι όχι αντιμετώπιση των προβλημάτων! Αντί να απαιτούν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις: 

• πλήρη χρηματοδότηση για την αποκατάσταση των ζημιών σε περιουσίες και υποδομές
• άμεση στελέχωση με μόνιμο προσωπικό σε όλες τις δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες
• ένταξη και υλοποίηση των έργων για την προστασία της ανθρώπινης ζωής από φυσικά φαινόμενα

Οι τοπικές αρχές εξαντλούν την πολιτική τους μέσα από τα συμβούλια σε αποσπασματικά μέτρα, παροχές και υποσχέσεις κυρίως για τον άμεσο κατευνασμό της κοινής γνώμης και των πληγέντων ανθρώπων της περιοχής.
Η τακτική τους αυτή …είναι άμεση και αποτελεσματική! Τις περισσότερες φορές οι πληγέντες μετά από ένα εύλογο χρονικό διάστημα έχουν «εξαφανιστεί» από τα φώτα της δημοσιότητας, όχι όμως τα προβλήματα των πληγέντων!
Θυμίζουμε ότι οι σεισμοπαθείς της Πάρνηθας (1995), ακόμα ζούνε σε κοντέινερ! Ή στο Μάτι όπου τα συνεργεία των τεσσάρων εταιρειών που υπέγραψαν τις συμβάσεις αξίας 2 εκ. ευρώ και ανέλαβαν το έργο απομάκρυνσης του αμιάντου από τις ιδιωτικές εκτάσεις παραμένουν… άφαντα!
Αποδεικνύεται ότι μέσα από τις δήθεν «φυσικές» καταστροφές, μέσα από την δυστυχία των συνανθρώπων μας …κάποιοι αιρετοί βρίσκουν ευκαιρία να κάνουν «business» με ιδιώτες-εργολάβους!
Μήπως το ίδιο συμβαίνει και στην δική μας περιοχή; Γιατί η περιφερειακή αρχή Ρόδου ανέθεσε με σύμβαση 19.800 € σε ιδιωτική εταιρία σεκιούριτι την εποπτεία και επιθεώρηση του οδικού δικτύου αφενός για την ρύθμιση της κυκλοφορίας πεζών-οχημάτων και αφετέρου για την καταγραφή φθορών, ζημιών και ελλείψεων; Είμαι προβληματισμένος! Από πότε απέκτησαν αυτές τις αρμοδιότητες οι ιδιωτικές εταιρίες;
Ως πολίτης νιώθω ανασφάλεια …όταν βλέπω μια ιδιωτική εταιρία σεκιούριτι να αντικαθιστά τις αρμόδιες υπηρεσίες του Κράτους (Αστυνομία, Τροχαία), του Δήμου και της Περιφέρειας (Οδηγοί, Χειριστές, Μηχανικοί, Τεχνικές Υπηρεσίες), οι οποίες έχουν την θεσμική αρμοδιότητα.
Αναρωτιέμαι γιατί δεν ζητείται η γνώμη και η σύμπραξη επιστημονικών φορέων - στην περίπτωση των υποδομών του ΤΕΕ (Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος), που μάλιστα, σύμφωνα με το νόμο, αποτελεί τεχνικό και επιστημονικό σύμβουλο των κυβερνήσεων.
Μήπως τα 19.800€ να είναι πιο σημαντικά ή οι καταρτισμένοι μόνιμοι υπάλληλοι-λειτουργοί κοστίζουν περισσότερο;;; Τα συμπεράσματα δικά σας!

Ρόδος, 14-12-2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Οι διαχρονικές περικοπές των συντάξεων και η εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου, που έχουν ως αποτέλεσμα την απόδοση πολύ μικρότερων συντάξεων στους νέους συνταξιούχους, οδηγούν κάθε χρόνο στη συμπίεση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης.
Χαρακτηριστικά, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2020, οι παροχές προς τους συνταξιούχους για την κύρια σύνταξη το 2019 μειώθηκαν κατά 2,671 δισ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη παροχή του 2018!
Συγκεκριμένα, ενώ οι καταβολές για κύρια σύνταξη το 2018 ανήλθαν στα 27,335 δισ. ευρώ, φέτος το ποσό που τελικά θα καταβληθεί (εκτίμηση των υπηρεσιών του ΕΦΚΑ, ενώ ήδη διανύουμε τον τελευταίο μήνα του έτους) μειώνεται στα 24,663 δισ. Πρόκειται για μια τεράστια αφαίμαξη του εισοδήματος των συνταξιούχων, που αντιστοιχεί στο 9,77% της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης.
Σημειωτέον, το 2019 η δαπάνη για τις εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης μειώθηκε στα 177 εκατ. ευρώ, από τα 677 εκατ. ευρώ το 2018. Αλλά ακόμα κι αν αφαιρέσουμε τη διαφορά των 500 εκατ. ευρώ μεταξύ των δύο ετών, το συνολικό κονδύλι για τις κύριες συντάξεις φέτος μειώθηκε κατά 2,171 δισ. ευρώ σε σχέση με το 2018.
Η δραστική αυτή μείωση του κονδυλίου για τις συντάξεις το τρέχον έτος αποτυπώνει την προοδευτική επίδραση που έχει ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων με τον νόμο – λαιμητόμο (4387/2016), αποδεικνύοντας τις καταστροφικές συνέπειές του στο εισόδημα των συνταξιούχων. Επιβεβαιώνει επίσης ότι κατά το τρέχον έτος ο ρυθμός απονομής των εκκρεμών συντάξεων επιδεινώθηκε περαιτέρω, με αποτέλεσμα χιλιάδες νέοι συνταξιούχοι να λαμβάνουν τα πενιχρά ποσά των προσωρινών συντάξεων και με αυτά να προσπαθούν να επιβιώσουν…
Με βάση τον καταρτιζόμενο προϋπολογισμό για το 2020, το κονδύλι για τις κύριες συντάξεις αναμένεται να μειωθεί παραπέρα, κατά 155 εκατ. ευρώ, δείχνοντας ότι η τάση μείωσης των συντάξεων θα συνεχίζεται απρόσκοπτα.
Η προϋπολογισμένη παραπέρα μείωση των συντάξεων για τον επόμενο χρόνο εκφράζεται και στην κλιμακούμενη μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς τον ΕΦΚΑ, η οποία για το 2020 περικόπτεται κατά 481 εκατ. ευρώ, από τα 14,902 δισ. ευρώ στα 14,421 δισ.

Αναδημοσίευση άρθρου:

 Ιστοσελίδα atexnos.gr, 13-12-2019

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,

Ως εργαζόμενος, ως πρώην εκπρόσωπος εργαζομένων συνεχίζω εδώ και χρόνια να αγωνίζομαι για τα δικαιώματά μας. Για το λόγο αυτό προσπαθώ στις όποιες παρεμβάσεις μου να αναδείξω προβληματισμούς, ερωτήματα και ευρύτερα «εμπόδια» που εύλογα τίθενται από τους εργαζομένους στους χώρους εργασίας μας!
Μία από αυτές τις παρεμβάσεις ήταν σχετικά με τη διαδικασία χορήγησης και έγκρισης της χειρόγραφης κανονικής αδείας, ώστε αφού εγκριθεί από τον εκάστοτε Δντη, να διαβιβάζεται υπηρεσιακά στον αρμόδιο υπάλληλο του Γραφείου Προσωπικού για να καταχωρηθεί στα Αρχεία της υπηρεσίας τους, είτε αυτά τηρούνται με χειρόγραφο είτε με ηλεκτρονικό τρόπο!
Για άλλη μια φορά, επιβεβαιώθηκε η αναγκαιότητα τήρησης της χειρόγραφης διαδικασίας, είτε αφορά τις άδειες είτε τις παρουσίες, αφού είναι πλέον συχνό το φαινόμενο τα ηλεκτρονικά συστήματα και οι πλατφόρμες να παρουσιάζουν «βλάβες» (δηλ. σφάλματα συστήματος), από τις οποίες δύναται να δημιουργηθούν προβλήματα στην υπηρεσιακή κατάσταση ενός εργαζομένου.
Ως παράδειγμα μπορώ να αναφέρω την προσωπική μου εμπειρία. Την προηγούμενη εβδομάδα με ενημέρωσε τηλεφωνικά το Γραφείο Προσωπικού ότι στις καταστάσεις του Ηλεκτρονικού Συστήματος καταγραφής παρουσίας δεν εμφανιζόταν η καταχώρησή μου στις καταστάσεις, δηλ. φαινόταν ότι ήμουν απών από την εργασία μου για τέσσερις συνεχόμενες μέρες! Όμως, αυτό δεν ισχύει! Πως το αποδεικνύεις;
Ευτυχώς, είμαι χρήστης της Διαδικτυακής Εφαρμογής «epoleodomia», οπότε η παρουσία μου στον χώρο εργασίας έχει καταγραφθεί αναλυτικά. Επίσης το ίδιο ισχύει και με τα καθήκοντά μου στην διεκπεραίωση, σύνταξη και παράδοση των εγγράφων στους πολίτες και μηχανικούς! Οπότε, με βάση τα στοιχεία (ηλεκτρονικά, χειρόγραφα, μαρτυρίες) αιτήθηκα και παρέλαβα την Χορήγηση Βεβαίωσης Παρουσίας!
Αναρωτιέμαι όμως, τι θα γινόταν στην περίπτωση όπου αυτή η «βλάβη» του Ηλεκτρονικού Συστήματος παρουσιαστεί σε κάποιον άλλον εργαζόμενο! Θα μπορέσει να έχει στοιχεία και μαρτυρίες για να αποδείξει ότι «δεν είναι «ελέφαντας»; Ότι εργάστηκε κανονικά, ώστε να μην θεωρηθεί ως αδικαιολογήτως απών ή να μην του στερήσουν (αδικαιολόγητα) τα μεροκάματά του;
Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι χρήσιμο, οι εκάστοτε Δντες να κρατούν ένα δικό τους χειρόγραφο αρχείο καταγραφής όσων απουσιάζουν δικαιολογημένα από τον χώρο εργασίας τους. Ήδη, κάποιοι Δντες το εφαρμόζουν!
Με αυτόν τον εύκολο τρόπο γνωρίζουν ανά πάσα στιγμή, αν κάποιος εργαζόμενος απουσίαζε ή όχι, ώστε σε τυχόν «βλάβες» του Ηλεκτρονικού Συστήματος καταγραφής παρουσίας, να μπορούν άμεσα να χορηγήσουν τις αντίστοιχες Βεβαιώσεις Παρουσίας για να υποβοηθήσουν το Γραφείο Προσωπικού και Μισθοδοσίας στην ορθή τήρηση του Αρχείου τους.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Μετά από αυτό το προσωπικό βίωμα στο χώρο εργασίας μου, εκτιμώ ότι όλοι μας θα πρέπει να είμαστε πολύ πιο επιφυλακτικοί σχετικά με την «αξιοπιστία» των Ηλεκτρονικών Συστημάτων (παρουσίας, αδείας).
Δεν ξεχνάμε ότι είναι απλώς «γραμμές κώδικα». Δεν διαφέρουν από τα μηχανήματα, όπου παρουσιάζουν απρόβλεπτες «βλάβες». Είναι προτιμότερο παράλληλα μ’ αυτά τα Ηλεκτρονικά Συστήματα να χρησιμοποιούμε και την χειρόγραφη διαδικασία, ώστε να αποκλείσουμε οποιαδήποτε «βλάβη» ή «σφάλμα» συστήματος!
Ή μήπως είμαι «αφελής» και αυτές οι «βλάβες» δηλ. τα «σφάλματα» συστήματος είναι προσχηματικά, ώστε να δικαιολογήσουν την τοποθέτηση καμερών και άλλων μέσων (βιομετρικών) παρακολούθησης των εργαζομένων, ώστε τα προσωπικά μας δεδομένα να συλλέγονται, να αποθηκεύονται και να επεξεργάζονται …λες και είναι εμπόρευμα!

Ρόδος, 08-12-2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Στη συνέχεια, με τους νόμους 3863 και 3865 το 2010 (νόμοι Λοβέρδου - Κουτρουμάνη), τον νόμο 4093 το 2012 (νόμος Βρούτση) και τελικά τους νόμους 4336 το 2015 του ΣΥΡΙΖΑ και τον νόμο 4387 το 2016 (νόμος Κατρούγκαλου), ο οποίος αποτελεί τη συμπύκνωση και κορύφωση όλων των προηγούμενων ανατροπών, τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα απογειωθούν στα 67 έτη, η κύρια σύνταξη θα διαχωριστεί σε «εθνική» και «ανταποδοτική», το ύψος των συντάξεων θα μειωθεί δραστικά, τα 40 χρόνια εργασίας για το δικαίωμα στην πλήρη σύνταξη θα μονιμοποιηθούν, ενώ θα περικοπεί παραπέρα και η κρατική χρηματοδότηση, η οποία πλέον θα περιοριστεί μόνο στην «εθνική σύνταξη».
Όλα αυτά τα μέτρα σε συνδυασμό θα ανοίξουν το δρόμο για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, που πλέον αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τώρα η ΝΔ.
Απ' αυτή την άποψη, το νομοσχέδιο Γιαννίτση ήταν η πρώτη «δομική μεταρρύθμιση» (όπως τη χαρακτηρίζει και η πρόσφατη μελέτη του ινστιτούτου των βιομηχάνων, του ΙΟΒΕ), η οποία αποτέλεσε τον οδηγό για την ενιαία κλιμάκωση της επίθεσης από όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ από το 2010 μέχρι σήμερα.
Ως τέτοια, έχει σημασία να υπενθυμίσουμε τα βασικά μέτρα που προέβλεπε, καθώς ακόμα και σήμερα οι αντίπαλοι της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης την εμφανίζουν ως... «χαμένη ευκαιρία», που αν είχε εφαρμοστεί δήθεν θα «έσωζε τις συντάξεις»! Εμφανίζουν δηλαδή ως... «σωτηρία» της Κοινωνικής Ασφάλισης το γκρέμισμά της μια ώρα αρχύτερα!
Συγκεκριμένα, το νομοσχέδιο Γιαννίτση προωθούσε:

• Αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα για άνδρες και γυναίκες στα 65 χρόνια, όπως εκείνη τη χρονική στιγμή ίσχυε για τους πρωτοασφαλιζόμενους μετά την 1/1/1993.
• Αύξηση για όλους τους ασφαλισμένους των ελάχιστων αριθμών ενσήμων από τα 4.050 στα 4.500 ένσημα (15ετία) για την κατοχύρωση ασφαλιστικού δικαιώματος, επεκτείνοντας και εδώ όσα είχαν νομοθετηθεί το 1992 για τους «νέους» ασφαλισμένους.
• Την κατάργηση της 35ετίας προκειμένου να εξασφαλίζεται το δικαίωμα σε πλήρη σύνταξη, θεσμοθετώντας τα 40 χρόνια ασφάλισης (12.000 ένσημα).
• Μείωση των συντάξεων με τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης (στο 60% από το 80%), καθώς και του συντάξιμου μισθού.
• Επανεξέταση του καθεστώτος των ΒΑΕ και αποχαρακτηρισμός μιας σειράς ειδικοτήτων και επαγγελμάτων.
• Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης.

Αναδημοσίευση αποσπάσματος:

Εφημ. Ριζοσπάστης, 07-12-2019, σελ.09

Ακολούθησαν δύο εμβληματικές παρεμβάσεις, οι οποίες αν και δεν εφαρμόστηκαν άμεσα, εντούτοις έθεσαν τις βάσεις για όλες τις ανατροπές που ακολούθησαν. Πρόκειται για το Πόρισμα της Επιτροπής Σπράου το 1997 υπό τον τίτλο «Οικονομία και Συντάξεις: Συνεισφορά στον Κοινωνικό Διάλογο» (!) και το νομοσχέδιο Γιαννίτση το 2001.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το πρώτο ήταν το «θεωρητικό μανιφέστο» των εκκολαπτόμενων ανατροπών και το δεύτερο η πρακτική αποτύπωσή τους.
«Κόκκινη γραμμή» που διατρέχει την Εκθεση Σπράου, ως πάτημα για την αντιασφαλιστική κλιμάκωση, είναι ο «δημογραφικός» και «δημοσιονομικός κίνδυνος», η αναμενόμενη αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης ως ποσοστό του ΑΕΠ, καθώς πλέον το ασφαλιστικό σύστημα «ωρίμαζε» και έπρεπε να πληρωθούν ασφαλιστικά δικαιώματα. Οι ίδιοι «κίνδυνοι» αξιοποιούνται μέχρι και σήμερα ως «μπαμπούλες» για να διευκολυνθεί η προώθηση των αντιασφαλιστικών χτυπημάτων.
Οσον αφορά τα συγκεκριμένα μέτρα, προτείνονταν: Η «ανάγκη επανεξέτασης της λειτουργίας των κατωτάτων ορίων» και για τους πριν το 1993 ασφαλισμένους η αποσύνδεσή τους από έναν συγκεκριμένο αριθμό ημερομισθίων, καθώς και η «εξέταση της μη χορήγησης κατώτερων ορίων (ή χορήγησης τμηματικά) αv η συνταξιοδότηση επέρχεται οικειοθελώς πριν την συμπλήρωση του κανονικού ορίου ηλικίας» και ακόμα η «εξέταση της σταδιακής μετεξέλιξης των κατώτατων ορίων προς την κατεύθυνση της Εθνικής Σύνταξης». Η πρόταση για τη λεγόμενη «εθνική σύνταξη» - δηλαδή για μια πραγματική σύνταξη πείνας η οποία τελικά θα είναι η μόνη για την οποία θα υπάρχει κρατική εγγύηση - αν και τότε αναβλήθηκε, θα αποτυπωθεί στη συνέχεια στον νόμο 3863/2010 του ΠΑΣΟΚ και θα εφαρμοστεί, μαζί με την κατάργηση των κατώτερων ορίων, με τον νόμο Κατρούγκαλου το 2016!
Επιπλέον, η Εκθεση υπογράμμιζε την «ανάγκη επιμήκυνσης του εργασιακού βίου», μέσα από: «Εξάλειψη αντικινήτρων παραμονής στην εργασία. Εξέταση περιπτώσεων συνταξιοδότησης χωρίς όριο ηλικίας. Εξέταση ειδικών περιπτώσεων κλάδων εργαζομένων με χαμηλά όρια ηλικίας. Εξέταση περιπτώσεων ειδικής μεταχείρισης μητέρων. Εξέταση εξίσωσης γενικών ορίων ανδρών - γυναικών. Εξέταση αύξησης γενικών ορίων». Και ακόμα προέβλεπε: «Κατάργηση του συστήματος Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, μαζί με το επασφάλιστρo για τους εργαζόμενους με λίγα χρόνια. Αυστηρoπoίηση των συντάξεων αναπηρίας». Για την ιδιωτική ασφάλιση σημείωνε χαρακτηριστικά: «Η επαγγελματική ιδιωτική ασφάλιση θα μπορούσε να παίξει έναν ιδιαίτερα χρήσιμο ρόλο. Η θεσμοθέτηση ενός τέτοιου πλαισίου πρέπει να θεωρείται εξαιρετικά επείγουσα...».
Το νομοσχέδιο Γιαννίτση, που θα ακολουθήσει τον Απρίλη του 2001, θα συναντήσει σοβαρές κοινωνικές αντιστάσεις. Υστερα από μεγαλειώδεις απεργίες και κινητοποιήσεις, στις οποίες έβαλε αποφασιστική σφραγίδα το ΠΑΜΕ, το οποίο μέτραγε δύο χρόνια ζωής, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα το αποσύρει.
Όμως, παρά την απόσυρσή του, οι ανατροπές που προέβλεπε, τελικά, θα εφαρμοστούν τα επόμενα χρόνια: Αρχικά με τον νόμο 3029 το 2002 (νόμος Ρέππα) που εκτός της αύξησης των ορίων ηλικίας, τη μείωση των συντάξεων, θα θεσμοθετήσει για πρώτη φορά και τα Επαγγελματικά Ταμεία. Παραπέρα, με τον νόμο 3655 το 2008 (νόμος Πετραλιά), ο οποίος μεταξύ άλλων, με σαρωτικές ενοποιήσεις σε όλα τα Ταμεία, θα συρρικνώσει παροχές και συντάξεις και θα καταργήσει σταδιακά το καθεστώς συνταξιοδότησης των εργαζόμενων μητέρων, αυξάνοντας μέχρι και 15 χρόνια την ηλικία συνταξιοδότησής τους.

Αναδημοσίευση αποσπάσματος:

Εφημ. Ριζοσπάστης, 07-12-2019, σελ.09

Η ενιαία και σχεδιασμένη επίθεση, το «τελευταίο βήμα» της οποίας φιλοδοξεί να κάνει η σημερινή κυβέρνηση, μετράει ήδη 3 δεκαετίες, από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, λίγο μετά το Μάαστριχτ, όταν η ΕΕ και όλα τα επιτελεία του κεφαλαίου ανέδειξαν το Ασφαλιστικό σε... πρώτο «δημόσιο κίνδυνο», που έπρεπε να αντιμετωπιστεί με κάθε τρόπο.
Πολύ πριν από την εκδήλωση της τελευταίας γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης, στις συνθήκες της οποίας το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του βρήκαν την ευκαιρία να επιταχύνουν την επίθεση, ο πόλεμος που είχαν κηρύξει στα ασφαλιστικά δικαιώματα εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών και συνταξιούχων, ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Ένας πόλεμος με σαφή στόχευση: Την απαλλαγή του κεφαλαίου και του κράτους του από το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης και το ταυτόχρονο άνοιγμα ενός τεράστιου πεδίου κερδοφορίας για τα μονοπώλια.
Αυτήν ακριβώς τη στόχευση του κεφαλαίου υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις του, σοσιαλδημοκράτες, κεντροαριστεροί, δεξιοί, νεοφιλελεύθεροι και φυσικά η «πρώτη φορά Αριστερά»...
Αρχίζοντας με τον νόμο 2084/1992 του Σιούφα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, «ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε» όλα αυτά τα χρόνια, για να φτάσουμε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που ενσωμάτωσε όλες αυτές τις αντιλαϊκές ανατροπές δεκαετιών και τις βάθυνε ακόμα παραπέρα με τον περιβόητο νόμο Κατρούγκαλου.
Με τον νόμο Σιούφα ήδη από το 1992, αυξήθηκαν για τους νεοεισερχόμενους στην εργασία τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 65 έτη για άνδρες και γυναίκες, μειώθηκαν τα ποσοστά αναπλήρωσης με μέγιστο ποσοστό το 60% για τις κύριες συντάξεις (35 χρόνια εργασίας) και το 20% για τις επικουρικές. Εφαρμόστηκε δηλαδή η μέθοδος «σαλαμοποίησης» των μέτρων, ώστε να καμφθούν οι αντιδράσεις των ήδη ασφαλισμένων. Ταυτόχρονα, επιβλήθηκε δραστική μείωση στα κατώτερα όρια συντάξεων, τα οποία αποσυνδέθηκαν από τα 20 ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Το μέτρο αυτό θα οδηγήσει σύντομα στην κατάρρευση των κατώτερων συντάξεων και στην ανάγκη θεσμοθέτησης του ΕΚΑΣ, προκειμένου οι συνταξιούχοι να μη λιμοκτονούν, με δεδομένο ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των τότε συνταξιούχων λάμβαναν τα κατώτερα όρια, καθώς παρότι είχαν δουλέψει και μάλιστα για πολλές δεκαετίες, εξαιτίας του μεγάλου ποσοστού ανασφάλιστης εργασίας στην πράξη δεν διέθεταν αρκετά ένσημα.

Αναδημοσίευση Αποσπάσματος Άρθρου:

Εφημ. Ριζοσπάστης, 07-12-2019, σελ. 09

Είναι χιλιάδες συνάδελφοι από όλες τις υπηρεσίες και φορείς του δημοσίου τομέα, οι οποίοι μπροστά στον κίνδυνο της απόλυσης κατέβηκαν στους δρόμους. Μαζί με τα σωματεία και εργατικούς φορείς αγωνίζονται, ώστε το δίκιο του εργάτη να γίνει πράξη! Σε κάθε κινητοποίηση το αίτημά τους είναι κοινό για όλους: Μόνιμη και Σταθερή Εργασίας, με Ίδια Δικαιώματα και Ίσους Μισθούς!  Γιατί όμως;
Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι βιώνουν τον «εργασιακό μεσαίωνα»! Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης έχουν κυριαρχήσει στην αγορά εργασίας είτε στον Ιδιωτικό είτε στον Δημόσιο τομέα μέσα από την ψήφιση Νόμων και Μνημονίων! Οι κυβερνήσεις (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ) εκμεταλλεύτηκαν την οικονομική κρίση και την υποχώρηση του εργατικού κινήματος για να αυξήσουν τον βαθμό της εκμετάλλευσής μας. Φθηνός εργαζόμενος, μειωμένα δικαιώματα …μεγαλύτερα κέρδη! Όμως μόνο για τους εργοδότες μας!
Θυμίζουμε ότι από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 (Συνθήκη Μάαστριχτ, Λευκή Βίβλος, κ.α.) άρχισε ο περιορισμός της μόνιμης και σταθερής εργασίας και στο Δημόσιο. Είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία εργαζομένων «πολλών ταχυτήτων» στο ίδιο χώρο και με το ίδιο αντικείμενο εργασίας! Η υποστελέχωση, η υποχρηματοδότηση και οι ιδιωτικοποιήσεις …ξεκίνησαν σιγά-σιγά και έχουν παγιωθεί!
Ο κοινός αγώνας για τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων …είναι αγώνας ενάντια σε όλες τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στην υποστελέχωση, ενάντια στην υποχρηματοδότηση, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση κάθε υπηρεσίας! Αυτός ο αγώνας είναι προϋπόθεση για αξιοπρεπή διαβίωση, για Ζωή με δικαιώματα και παροχές σε κάθε οικογένεια. Μας αφορά όλους ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας ή φορέα απασχόλησης.
Δεν χάνουν στιγμή και ευκαιρία Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Βουλευτές από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις (ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ,ΚΙΝΑΛ), να υπερασπίζονται δημόσια, την ανακύκλωση της ανεργίας μέσα από την κατάχρηση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου και με διάφορα επιδοτούμενα προγράμματα εκμετάλλευσης εργαζομένων. Στηρίζουν συνειδητά τον «κοινωνικό αυτοματισμό», δηλ. «να φύγουν αυτοί και να έρθουν οι επόμενοι». Η εκμετάλλευση όλων μας …συνεχίζεται!
Προσπαθούν δηλαδή να στρέψουν τον έναν ενάντια στον άλλον. Αυτόν που σήμερα έχει δουλειά και αύριο θα τον πετάξουν στο δρόμο με τη λήξη της σύμβασης, με αυτόν που σήμερα υποφέρει από μακροχρόνια ανεργία και ελπίζει έστω και σε λίγων μηνών δουλειά με τσακισμένα δικαιώματα.
Ενισχύουν με τις πλάτες του «εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού» τη δυσκολία των εργαζομένων να οργανωθούν στο εργατικό κίνημα για να τους κατευθύνουν σε ατομικές (αποσπασματικές) λύσεις σπάζοντας κάθε έννοια συλλογικής δράσης και αλληλεγγύης. Καλλιεργούν στην συνείδηση των εργαζομένων ότι «τίποτα δεν γίνεται» ή ότι είναι «κανονικότητα» να έχουν περιορισμένες απαιτήσεις σε δικαιώματα και παροχές. Να μην διεκδικούν το αυτονόητο, δηλ. μόνιμη και σταθερή εργασία με ίδια δικαιώματα και ίσες αμοιβές όπως οι συνάδελφοί τους στον ίδιο χώρο εργασίας. Καλούν τους εργαζομένους να συμβιβαστούν με την «Μισή Δουλειά Μισή Ζωή» για χάρη της «ανταγωνιστικότητας» και «ευελιξίας», ώστε να αυγατίσουν τα κέρδη τους οι εργοδότες μας!
Όμως, οι συμβασιούχοι από όλο τον δημόσιο τομέα συνεχίζουν τους αγώνες με κινητοποιήσεις για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για στελεχωμένες δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες, παρόλο που βρίσκονται απέναντι σε ένα μόνιμο τείχος. Κάθε φορά οι αρμόδιοι Υπουργοί και Βουλευτές των εκάστοτε κυβερνήσεων, κρύβονται πίσω από τις «πολιτικές τους ευθύνες». Με τους νόμους τους …μας επέβαλλαν «εργασιακό μεσαίωνα»! Κι όμως έχουν το θράσος να απαντούν στους εργαζομένους ότι «δεν μπορούν να μετατραπούν οι συμβάσεις σε αορίστου χρόνου, ότι δεν μπορούν να μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι»!
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις (ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ,ΠΑΣΟΚ) και οι διορισμένες από αυτές ηγεσίες της δικαστικής εξουσίας επικαλούνται ότι το άρθρο 103 του Συντάγματος απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου, ώστε να διαιωνίζεται η ανακύκλωση της ανεργίας και η εκμετάλλευση των συμβασιούχων!
Αν ήθελαν να σταματήσουν το άθλιο καθεστώς με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή έργου, γιατί δεν υιοθέτησαν την πρόταση νόμου για αναθεώρηση του άρθρου 103 του Συντάγματος που κατέθεσαν πάνω από 150 εργατικοί φορείς; Ποιος τους εμπόδιζε; Η απάντηση είναι απλή …οι εργοδότες και οι ενώσεις τους (ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, Ξενοδόχοι).
Είναι του «ήλιου φαεινότερο» ότι μέσα στην κοινωνία συγκρούονται καθημερινά δυο κόσμοι …ο κόσμος της εργατιάς και ο κόσμος της εργοδοσίας. Οι κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ) βρίσκονται στο στρατόπεδο της εργοδοσίας! Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις του Γ. Δντη του ΣΕΒ ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υλοποιήθηκε το 62% των προτάσεών τους. Το υπόλοιπο 38% θα το ολοκληρώσει πλέον η κυβέρνηση της ΝΔ.
Ο αγώνας για την ανατροπή όλων αυτών των πολιτικών που επιβλήθηκαν στις πλάτες εργαζομένων και της κοινωνίας, είναι πρωτίστως πολιτικός. Οι διεκδικήσεις μας οφείλουν να στρέφονται ενάντια στις πολιτικές της εκάστοτε Κυβέρνησης. Η σχέση εργασίας όλων αυτών των συμβασιούχων ήταν εξ’ αρχής ΑΟΡΙΣΤΟΥ κι όχι ορισμένου ΧΡΟΝΟΥ, αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, παρέχουν εξαρτημένη εργασία και έχουν το ίδιο αντικείμενο εργασίας με τους μόνιμους και αορίστου χρόνου συναδέλφους!
Καλώ τα Σωματεία και τις Ομοσπονδίες στο Δημόσιο, να εντάξουν στις αγωνιστικές τους κινητοποιήσεις (πορείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, στάσεις, απεργίες) και το ζήτημα της νομοθετικής ρύθμισης. Η σκοπιμότητα των απαγορεύσεων του άρθρου 103 του Συντάγματος …να καταργηθεί!
Οι εργατικοί φορείς με τους νομικούς τους συμβούλους μπορούν να επεξεργαστούν και με αγωνιστικές κινητοποιήσεις να απαιτήσουν παράλληλα με την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και την ψήφιση μιας νομοθετικής ρύθμισης, η οποία θα αναφέρει και θα αιτιολογεί ότι η ορθή αναγνώριση σύμβασης ως ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ εκείνων των συμβάσεων που καταχρηστικά είχαν χαρακτηρισθεί ως ορισμένου χρόνου ή έργου ενώ κάλυπταν εξ’ αρχής πάγιες και διαρκείς ανάγκες δεν εμπίπτουν στις απαγορευτικές διατάξεις του άρθρου 103 του Συντάγματος.
Ο δρόμος του αγώνα και της διεκδίκησης είναι ο δικός μας μονόδρομος. Να μην επιτρέψουμε εμείς και τα παιδιά μας να είμαστε συνεχώς τα «θύματά» τους! Η συμμετοχή μας στους εργατικούς φορείς και με εκπροσώπους του κινήματος, που βρίσκονται έμπρακτα κι όχι με λόγια στους δρόμους του αγώνα, είναι αναγκαία!
Απαιτούμε μέσα από συλλογικές δράσεις σωματείων και επιτροπών την άμεση μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων! Μαζικούς μόνιμους διορισμούς και επαρκή κρατική χρηματοδότηση, ώστε να καλυφθούν όλα τα κενά στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στους δήμους και ευρύτερα σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες.

Δεν υποχωρούμε από την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη!

Ρόδος, 03-12-2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Εκπρόσωποι Σωματείων και Επιτροπών Αγώνα
Από τα μέσα Ιουλίου ανέλαβα την πρωτοβουλία να συμβάλλω στη δημιουργία και οργάνωση της Επιτροπής Αγώνα Κοινωφελούς ΟΤΑ Ρόδου. Οι εργαζόμενοι σ’ αυτά τα «προγράμματα εκμετάλλευσης» ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή με τις εμπειρίες και γνώσεις, που αποκτήθηκαν μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις κυρίως του ταξικού εργατικού κινήματος!
Με τον στόχο να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους …για Μόνιμη και Σταθερή Εργασία, για Ίδια Δικαιώματα και Ίσους Μισθούς, οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς συμφώνησαν ΟΜΟΦΩΝΑ από τις πρώτες συναντήσεις για την ανάγκη της συλλογικής δράσης, για το Πλαίσιο Δράσης, για την ανατροπή των νόμων που ανακυκλώνουν τους εργαζομένους, για τον συνδυασμό νομοθετικής και δικαστικής διεκδίκησης, για το ότι η Επιτροπή τους θα συζητά με όλα τα σωματεία και εργατικούς φορείς (ΕΚΡ,ΠΑΜΕ) της περιοχής μας. Όλα πηγαίναν καλά! Εκφράστηκε ένα κύμα συμπαράστασης από αυτούς τους φορείς. Υπήρχαν επιτυχίες!
Όμως φτάσαμε λίγες μέρες πριν την εκδίκαση των Ασφαλιστικών Μέτρων στην Αθήνα. Η Επιτροπή Αγώνα αποφάσισε να στείλει 4 εργαζόμενες ως αντιπροσώπους για συναντήσεις. Ετοιμάστηκε εισήγηση για τους στόχους αυτού του ταξιδιού:

• με τον δικηγόρο, ώστε να ενημερωθούν για τον χειρισμό, εξέλιξη της υπόθεσή τους και να ενημερώσουν τους υπόλοιπους συναδέλφους της Επιτροπής.
• με τα Σωματεία και Επιτροπές Κοινωφελούς (Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής), ώστε να ζητήσουν αφενός την στήριξή τους για κινητοποίηση έξω από τα δικαστήρια και αφετέρου να επιζητήσουν να καταθέσει υπέρ τους ως μάρτυρας ο Γραμματέας της ΠΟΕ ΟΤΑ, κ.α.
• με τους Βουλευτές και εκπροσώπους κομμάτων, ώστε να ετοιμαστεί και να κατατεθεί νομοθετική ρύθμιση για να βοηθήσει πανελλαδικά όλους τους εργαζομένους στην Κοινωφελή και να μην βγαίνουν τόσο εύκολα αρνητικές αποφάσεις!

Δυστυχώς αποδείχθηκε κατόπιν εορτής ότι αυτή η «κλίκα» είχε άλλη ατζέντα. Έστησαν ένα «διπρόσωπο» παιχνίδι εις βάρος εργαζομένων και εργατικών φορέων! Αναγκάζομαι να χρησιμοποιήσω τη λέξη κλίκα γιατί, αντίθετα με όσα είχαν ομόφωνα συμφωνηθεί για ταυτόχρονη διεκδίκηση νομοθετικής ρύθμισης παράλληλα με τους δικαστικούς αγώνες, έδρασαν και δρουν ως «συντονισμένη ομάδα» διαφορετικά.
Την πρώτη μέρα στην Αθήνα συζητούσαν με εργαζομένους και εργατικούς φορείς ζητώντας υποστήριξη για συγκέντρωση έξω από τα Δικαστήρια και την επόμενη …έβγαζαν «selfie» με Βουλευτές της ΝΔ (Παππάς, Υψηλάντης), όλες με «χαρά γεμάτες»! Βουλευτές κι Απολυμένοι …ΟΛΟΙ χαρούμενοι! Απορώ, τι τους έταξαν!
Όμως, ο στόχος της συνάντησης με τους Βουλευτές, σύμφωνα με την εισήγηση, ήταν να αποσπάσουν συγκεκριμένη δέσμευση (ή άρνηση) ότι αυτοί θα υποστηρίξουν μια νομοθετική ρύθμιση για τους ΟΛΟΥΣ τους συμβασιούχους σχετικά με την ορθή αναγνώριση της σχέσης εργασίας τους …ως ΑΟΡΙΣΤΟΥ.
Οι Βουλευτές (ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ,ΚΙΝΑΛ) ευθύνονται για την ανακύκλωση της ανεργίας, για την εκμετάλλευση των χιλιάδων συμβασιούχων κι όχι μόνο της Κοινωφελούς. Αυτοί θα πρέπει να αλλάξουν τους νόμους που ψηφίσανε! Αντ’ αυτού η «κλίκα» μας κοινοποίησε τις «selfie», ώστε να αναδείξουν τα «κατορθώματά» τους! Δυστυχώς από την προηγούμενη μέρα με ενημέρωσε τηλεφωνικά η «κλίκα» ότι η «νομοθετική ρύθμιση δεν παίζει» και ότι αποφάσισε να μην συζητήσει με τους Βουλευτές το αίτημα για νομοθετική ρύθμιση! Οπότε τι συζήτησαν; Μήπως μια «ατομική λύση»;
Δυστυχώς, δεν θα το μάθουμε έγκαιρα! Ίσως να είναι και προσχεδιασμένο! Η «κλίκα» με το που επέστρεψε στην Ρόδο, αρνήθηκε επίμονα να ενημερώσει αυτό το Σαββατοκύριακο τους συναδέλφους τους πριν το δικαστήριο, παραπέμποντάς σε συνάντηση την Τετάρτη. Έφτασε στο σημείο να αδιαφορεί για οποιαδήποτε δημοκρατική διαδικασία. Ως «κλίκα» επιβάλλονται στην πλειοψηφία! Αυτό όμως πλέον …δεν είναι Επιτροπή Αγώνα!
Καθορίστηκε στην συνάντηση της Τετάρτης να μην προσκαλέσουν συνδικαλιστές! Έφτασαν στο σημείο, να κατηγορούν το ΕΚΡ (που είχε βγάλει Ψήφισμα Συμπαράστασης) ότι οι «τοίχοι έχουν αφτιά» και δεν πρέπει να ακουστούν αυτά που τους είπαν Βουλευτές και δικηγόρος!
Επίσης, είναι χαρακτηριστική η απάντηση της εκπροσώπου της «κλίκας» να έρθει ως παρουσία στην κινητοποίηση των Συνταξιουχικών Ενώσεων στην Πλ. Κύπρου. Είπε: «Εγώ δεν θα έρθω. Έχω δουλειές»! Παρόλο που το Σωματείο των Συνταξιούχων του ΙΚΑ είχε βγάλει Ψήφισμα Συμπαράστασης για την Κοινωφελή! Ούτε μια αναφορά ή παρότρυνσή της στα υπόλοιπα μέλη της Επιτροπής Αγώνα, ώστε να στηρίξουν τους συνταξιούχους, έστω και για 15 λεπτά παρουσίας! Ντροπή!
Με βάση τα παραπάνω γεγονότα, εκτιμώ ότι η συγκεκριμένη «κλίκα» εκφύλισε την Επιτροπή Αγώνα Κοινωφελούς ΟΤΑ Ρόδου. Άλλαξε στρατόπεδο και διάλεξε τις «φρούδες» υποσχέσεις της Κυβέρνησης ΝΔ. Επέλεξαν ως συμμάχους τους Βουλευτές και τα ψηφισμένα τους Μνημόνια, που έχουν μετατρέψει τις ζωές κάθε εργαζομένου, ανέργου και συνταξιούχου σε διαρκεί «κόλαση»! Είναι απογοητευτική η στάση τους απέναντι στο εργατικό κίνημα.
Παρόλο που μέσα στην Επιτροπή Αγώνα υπάρχουν ακόμα κάποιοι αξιόλογοι άνθρωποι και συνάδελφοι, οι οποίοι ακόμα διαφωνούν, η γραμμή που πλέον έχει επικρατήσει είναι ….εκφυλιστική. Ως εκπρόσωπος εργαζομένων με σχεδόν 12 χρόνια εμπειρίας, ομολογώ ότι πρώτη φορά συναντώ εργαζόμενους που ενώ διεκδικούν κρίσιμα θέματα για το εργασιακό τους μέλλον γυρίζουν την πλάτη τους με τόση ευκολία στους εργατικούς φορείς, εργαζομένους και συνταξιούχους που πρόθυμα τους στήριξαν στην κρίσιμη στιγμή!
Λυπάμαι, αλλά θέλω να δηλώσω ξεκάθαρα ότι διαφωνώ με τις ενέργειές τους –αντίθετες με όσα συμφωνήθηκαν από την πρώτη συνάντηση μέχρι την τελευταία εισήγηση– για αυτό δεν έχουν πλέον την παραμικρή υποστήριξή μου. Από εδώ και πέρα δεν θα έχω καμιά σχέση με την καθοδήγησή τους!
Για άλλη μια φορά υπενθυμίζω σε όλους τους συναδέλφους ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας ότι ουσιαστική λύση είναι ο συλλογικός αγώνας, τα διδάγματα από τους ταξικούς αγώνες και η αλληλεγγύη ανάμεσα στους εργαζομένους μέσα από εργατικούς φορείς! Οι οποίες ατομικές λύσεις, προφορικές υποσχέσεις και συνεργασίες, που δήθεν εξασφάλισε η «κλίκα» με τους υπεύθυνους για τον εμπαιγμό και την απόλυση τόσο τη δική τους όσο και των χιλιάδων συναδέλφων τους πανελλαδικά …δεν είναι προς όφελος των εργαζομένων!
Είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους!

Αντικείμενο της παραπάνω Ομάδας Εργασίας είναι η αποτύπωση των αναγκών σε μέσα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ) των Μονίμων υπαλλήλων και υπαλλήλων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου, Αορίστου και Ορισμένου Χρόνου, καθώς και στους Συμβασιούχους Μίσθωσης Έργου του Δήμου Ρόδου, ανάλογα με τον κλάδο/ειδικότητα, τον χώρο και το αντικείμενο εργασίας.
Ως χρόνος ολοκλήρωσης της παραπάνω ομάδας εργασίας ορίζεται η 20 η Δεκεμβρίου 2019.

Ομπρέλα προστασίας σε εργαζομένους ανοίγει με απόφασή του ο Άρειος Πάγος κρίνοντας άκυρες απολύσεις όταν αυτές γίνονται για εκδικητικούς λόγους. Το Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της χώρας δικαίωσε εργαζόμενο και επισφράγισε την αποζημίωση που του είχε επιδικασθεί από το Εφετείο ύψους 41.556 ευρώ.
Ειδικότερα, η υπόθεση που απασχόλησε τον Άρειο Πάγο αφορά σε εργαζόμενο, ο οποίος έχασε τη δουλειά του επειδή δεν δέχθηκε να υπογράψει την αξίωση των εργοδοτών του για εικονική απόλυσή του χωρίς την καταβολή αποζημίωσης και τη συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση.
Ο εν λόγω εργαζόμενος είχε προσληφθεί το 2008 σε αναψυκτήριο-εστιατόριο. Τότε, είχε υπογράψει σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου. Μετά από 14, όμως, μήνες καταρτίστηκε νέα σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης και πενθήμερης εργασίας. Ακολούθησε στη συνέχεια η υπογραφή νέας σύμβασης εκ περιτροπής εργασίας 16 ήμερων τον μήνα. Όπως προκύπτει από την απόφαση του Αρείου Πάγου, ο εργαζόμενος στην πραγματικότητα εργαζόταν με καθεστώς πλήρους απασχόλησης και αναγκάστηκε να υπογράψει τη τελευταία σύμβαση καθώς απειλήθηκε με απόλυση.
Παρ’ όλα αυτά, τον Σεπτέμβριο του 2011 ο εν λόγω υπάλληλος απολύθηκε χωρίς οι εργοδότες του να του καταβάλλουν τη νόμιμη αποζημίωση. Ο εργαζόμενος δεν υπέγραψε την καταγγελία της σύμβασης, γιατί είχε ανακριβή στοιχεία και κυρίως γιατί το ποσό της αποζημίωσής του ήταν πολύ χαμηλότερο από αυτό που δικαιούνταν. Στη συνέχεια, οι εργοδότες επανήλθαν. Αφού αναγνώρισαν την ακυρότητα της καταγγελίας αυτής, την κατήγγειλε εκ νέου, δίνοντας ως αποζημίωση στον υπάλληλο 2.216 ευρώ.
Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου ο εργαζόμενους πριν απολυθεί είχε δεχθεί πρόταση από την εταιρεία να αποδεχθεί την εικονική απόλυσή του, χωρίς να του καταβληθεί η νόμιμη αποζημίωση και παράλληλα να συνεχίσει να εργάζεται χωρίς ασφάλιση. Ο υπάλληλος δεν συμφώνησε και προσέφυγε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), καταγγέλλοντας τις παράνομες πρακτικές της εταιρείες αλλά και στη Δικαιοσύνη.

Τι έκρινε ο Άρειος Πάγος

Η υπόθεσή του έφτασε και στον Άρειο Πάγο ο οποίος δικαίωσε οριστικά τον εργαζόμενο. Όπως έκριναν οι αρεοπαγίτες η καταγγελία της σύμβασης εργασίας «ασκήθηκε καταχρηστικά από πλευράς τής εταιρείας από εμπάθεια και εκδικητικότητα προς το πρόσωπο του ενάγοντος ως εργαζόμενου, επειδή αυτός αρνήθηκε, να αποδεχθεί την μη σύννομη αξίωσή της και εργασιακή της πρακτική περί εικονικής απόλυσής του και συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση».
Ακόμη σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, η καταγγελία έγινε και «επειδή ο απασχολούμενος είχε προσφύγει στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, διεκδικώντας όλες τις έως τότε εργασιακές του αξιώσεις εναντίον της (της επιχείρησης) και επιπλέον καταγγέλλοντας τη μη νόμιμη απαίτηση της τελευταίας για εικονική απόλυση και συνέχιση της εργασίας του ως ανασφάλιστος, ενέργειες οι οποίες ήταν απολύτως σύννομες από πλευράς του ενάγοντος, αλλά ουδόλως αρεστές στην εναγομένη-εργοδότριά του, η οποία για το λόγο αυτό προέβη στην απόλυσή του, προκειμένου να απαλλαγεί οριστικά από αυτόν, ο οποίος ως εργαζόμενος απέκρουσε την αντισυμβατική και μη σύννομη συμπεριφορά της».
Μάλιστα, όπως δέχθηκε το Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο για όλο το χρονικό διάστημα που ο εργαζόμενος απασχολήθηκε στην επιχείρηση δεν έλαβε ποτέ τα επιδόματα γάμου, προϋπηρεσίας και τουριστικής εκπαίδευσης.

Αναδημοσίευση Άρθρου:

Ιστότοπος, asfalistiko.gr, 27-11-2019

Από τα μέσα του 2018 η προηγούμενη δημοτική αρχή Ρόδου προσπαθούσε να ερμηνεύσει «αυθαίρετα» και σκοπίμως να παραβιάσει την υπάρχουσα νομοθεσία (Νόμους, υπουργικές αποφάσεις, εγκυκλίους), ώστε να εφαρμόσει προφανώς ένα δικό της Κώδικα Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων.
Ήταν τότε …όπου η Δνση Διοικητικών Υπηρεσιών υποχρεώθηκε από τον πρώην Γεν. Γραμματέα να μην δέχεται το αρμόδιο τμήμα τις έγγραφες αιτήσεις χορήγησης κανονικής αδείας. Οι συνάδελφοι στα αρμόδια τμήματα έφθασαν στο σημείο να αρνούνται την πρωτοκόλληση των αιτήσεών μας.
Επίσης, παράδειγμα «αυθαιρεσίας» της προηγούμενη δημοτικής αρχής, ήταν έγγραφο-εντολή του πρώην Γεν. Γραμματέα, με το οποίο θα στερούσε από τους εργαζομένους την κανονική άδειά τους από την στιγμή που δεν είχε πρώτα εγκριθεί από τους τοπικούς αιρετούς (εντεταλμένους, αντιδημάρχους).
Στόχος της προηγούμενης δημοτικής αρχής ήταν αφενός οι εργαζόμενοι υπό τους εκβιασμούς για «μη χορήγηση άδειας» να συμμορφωθούν «εξαναγκαστικά» και «υποχρεωτικά» με το ηλεκτρονικό σύστημα αδειών, δηλ. τις ηλεκτρονικές αιτήσεις και αφετέρου προσχηματικά να αντιμετωπισθεί η έλλειψη προσωπικού στις υπηρεσίες!
Επειδή, η διαδικασία χορήγησης κανονικής αδείας και τήρησης αρχείου προβλέπεται ρητά από τις κάτωθι διατάξεις:
1) Άρθρο 55 του ΚΚΔΚΥ
2) Άρθρο 56 του ΚΚΔΚΥ
3) την ΔΙΔΑΔ/Φ.51/538/12254/14-05-2007 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών, ….
4) άρθρο 12 του Ν. 2690/1999 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει
5) άρθρο 21, παρ.9.3, περ.13 του Ο.Ε.Υ. του Δήμου Ρόδου
Επειδή, η υποχρεωτικότητα των ηλεκτρονικών αιτήσεων, η έγκριση χορήγησης κανονικής άδειας από αιρετούς ή την Γεν. Γραμματέα …δεν προβλέπεται από καμιά διάταξη Νόμου, υπουργικής απόφασης και εγκυκλίου.
Επειδή, το υπ’ αριθμ. 2/63558/22-11-2019 έγγραφο της Δνσης Διοικητικών Υπηρεσιών αντίκειται στις άνωθεν διατάξεις.
Επειδή, σε κανένα Δήμο ουδέποτε προέκυψε ανάγκη κατάργησης του χειρόγραφου τρόπου αιτήσεως αδειών ή της έγκρισης από αιρετούς.
Επειδή, για τις «αυθαιρεσίες» της προηγούμενης δημοτικής αρχής και για τις «απειλές» πρώην αιρετών και πρώην Γεν. Γραμματέα έχουν ήδη δημοσιευτεί καταγγελίες, τις οποίες σας επισυνάπτω.
Ερωτάται, ο κ. Δήμαρχος:
Σε τι ενέργειες θα προβεί, ώστε άμεσα οι υπηρεσίες του Δήμου Ρόδου να συμμορφωθούν με τις άνωθεν διατάξεις χορήγησης κανονικής αδείας και τήρησης του αρχείου αδειών, ώστε αφενός να δέχονται τις έγγραφες αιτήσεις των εργαζομένων και αφετέρου να αποδεχθούν ότι η έγκριση του εκάστοτε προϊσταμένου οργανικής μονάδας του Δήμου Ρόδου είναι η μοναδική προϋπόθεση χορήγησης της κανονικής αδείας στους εργαζομένους.

Μέσα από τις εμπειρίες μας στους χώρους εργασίας, μέσα από τις ανάγκες για ποιοτικές δημοτικές υπηρεσίες στις οποίες εργαζόμαστε εδώ και χρόνια, διαπιστώνουμε ότι οι συνάδελφοί μας της Κοινωφελούς Εργασίας στο Δήμο Ρόδου είναι απολύτως απαραίτητοι! Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι «ασφυκτιούμε» καθημερινά από τη συνεχή μείωση προσωπικού.
Είναι κοινό το βίωμα μας! Είμαστε μάρτυρες της συρρίκνωσης και της υποστελέχωσης κάθε υπηρεσίας και δομής του Δήμου Ρόδου, τόσο μέσα από τις συνεχείς συνταξιοδοτήσεις, τις μετακινήσεις, τις μετατάξεις, τη μη πρόσληψη μόνιμων εργαζομένων, όσο και μέσα από την εντατικοποίηση της εργασίας μας! Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ΝΔ με το αρμόδιο Υπουργείο θα μεταφέρει και νέες «κρατικές» αρμοδιότητες στους ΟΤΑ!
Οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς Εργασίας στα ματιά τα δικά μας και της τοπικής κοινωνίας …δεν είναι ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΙ, όπως τους «βαφτίζουν» οι κυβερνήσεις ή η εκάστοτε διοίκηση του ΟΑΕΔ …είναι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ! Εργάζονται ισότιμα με κάθε άλλο δημοτικό υπάλληλο (μόνιμο, αορίστου) και διεκδικούν το αυτονόητο: Να μην πεταχτούν στην ανεργία μετά από ένα σύντομο διάστημα, τη στιγμή μάλιστα που καλύπτουν τις ΠΑΓΙΕΣ & ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ κάθε υπηρεσίας και δομής του Δήμου Ρόδου.
Για το λόγο αυτό, διεκδικούν με κάθε τρόπο την επαναφορά στις θέσεις εργασίας τους στον Δήμο Ρόδου. Η δικαστική διεκδίκηση είναι ένας δύσκολος δρόμος. Οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς Εργασίας ζήτησαν την υποστήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου και έλαβαν την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφασή (884/19) του εν όψει των επερχόμενων δικαστικών τους διεκδικήσεων.
Τα ασφαλιστικά μέτρα …κατατέθηκαν! Το δικαστήριο ορίστηκε για τις 22 του μήνα, …Παρασκευή!!! Μπροστά σ’ αυτήν την δικαστική μάχη, μια μέρα πριν, ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Αντώνης Β Καμπουράκης …έκανε τα λόγια, πράξη!
Με βάση και την ομόφωνη απόφαση 884/2019 του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, συμφώνησε απόλυτα με τα αιτήματα των συναδέλφων μας στην Κοινωφελή Εργασία. Ο Δήμαρχος Ρόδου υπέγραψε την συνομολογία για να κατατεθεί στο δικαστήριο, με την οποία αναγνωρίζεται ότι οι συνάδελφοί μας από την πρώτη σύμβασή τους κάλυπταν Πάγιες και Διαρκείς Ανάγκες, αποδέχεται να τους απασχολεί στις υπηρεσίες του Δήμου Ρόδου γιατί είναι αναγκαίοι στην εύρυθμη λειτουργία τους και ότι ενώπιον του δικαστηρίου θα κάνει «ομολογία» των όσων αναφέρονται στα ασφαλιστικά μέτρα.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς Εργασίας πήραν μια ολιγοήμερη αναβολή στην εκδίκαση της Προσωρινής Διαταγής των Ασφαλιστικών Μέτρων για τις 02-12-2019, ώστε να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα. Όμως, είμαι ικανοποιημένος από την στάση του Δημάρχου Ρόδου (κ. Αντώνη Β. Καμπουράκη) και ευρύτερα του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου! Είναι η πρώτη φορά, που στις δικαστικές διεκδικήσεις οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν απέναντί τους στα δικαστήρια …μια «αρνητική» επιχειρηματολογία της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου.
Όντως το «οι πράξεις των ανθρώπων είναι οι καλύτεροι εκφραστές των σκέψεών τους» αποδείχθηκε με την στάση του Δημάρχου Ρόδου, της δημοτικής αρχής Ρόδου και του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου. Όμως ο αγώνας των συναδέλφων της Κοινωφελούς Εργασίας …έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά!!! Δεν υπάρχει χρόνος για εφησυχασμό, αφού γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μια θετική έκβαση ενός δικαστικού αγώνα είναι αρκετά δύσκολη!
Υπενθυμίζω ότι στις αρχές του νέου έτους, θα εκδικαστεί και η κύρια Αγωγή τους. Ευελπιστώ ότι όλοι όσοι στήριξαν έμπρακτα τους συναδέλφους της Κοινωφελούς Εργασίας και κυρίως η δημοτική αρχή Ρόδου θα συνεχίσουν να προσφέρουν την συμπαράστασή τους, έως την τελική έκβαση του δίκαιου αγώνα για μόνιμη και σταθερή εργασία με ίδια δικαιώματα και ίσους μισθούς …για στελεχωμένες δημοτικές υπηρεσίες …για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της τοπικής κοινωνίας μας!!!