Eυχαριστηρια επιστολη για τη δημοσια ανακοινωση της Γραμματειας Ροδου του ΠΑΜΕ
Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να ευχαριστήσω ολόψυχα όλα τα μέλη του ΠΑΜΕ της Ρόδου, με τους οποίους συμμετείχα με ανιδιοτέλεια σε όλους τους αγώνες του εργατικού ταξικού κινήματος. Ήταν και είναι πολύτιμη η συναναστροφή μου μαζί σας, ώστε να αντιληφθώ ευρύτερα τα προβλήματα κάθε χώρου εργασίας, είτε του ιδιωτικού είτε του δημόσιου τομέα.
Όμως, η διαρκής υποχώρηση και η αδυναμία ανασύνταξης του εργατικού ταξικού κινήματος στην περιοχή μας, εδώ και αρκετό καιρό με έχει προβληματίσει και έχω ήδη καταθέσει τις απόψεις μου. Έχω την εκτίμηση ότι μπορούμε να υπερβούμε τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή μας, κόντρα στους συμβιβασμούς και στην στάση του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Καθοριστικός παράγοντας για ανασύνταξη και ενότητα του εργατικού κινήματος, είναι η ενεργοποίηση και συμμετοχή νέων ανθρώπων (εργαζομένων και μη), παρά τις όποιες αντίθετες απόψεις τους με συνδικαλιστικούς φορείς και παρατάξεις. Μέσα από συζητήσεις, μέσα από εμπειρίες, βιώματα και επιχειρήματα, γινόμαστε πιο πλούσιοι στις ιδέες μας …βγάζουμε αυτόβουλα τα συμπεράσματά μας!
Θεωρώ, ότι η προσέγγιση όλων αυτών μπορεί να γίνει μόνο με την αποδοχή της διαφορετικότητας στις αντιλήψεις, της κατανόησης των προβληματισμών τους, της σύνθεσης απόψεων - προτάσεων και όχι με την πλήρη ταύτιση των θέσεων του ΠΑΜΕ και της ΔΑΣ ΟΤΑ!
Ως εκ τούτου, θέλω να ευχαριστήσω τα κομματικά στελέχη και μέλη της Γραμματείας Ρόδου του ΠΑΜΕ, τα οποία θυμήθηκαν την δημόσια παραίτησή μου σχεδόν μετά από 1 χρόνο, ώστε να ανακοινώσουν εγγράφως και δημόσια στα ΜΜΕ (29-03-2019), ότι η αγωνιστική μου δράση για την ανάδειξη των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, ουδεμία σχέση έχει με το ΠΑΜΕ και την ΔΑΣ ΟΤΑ. Τελικά, η ανιδιοτέλεια ενός εργαζομένου που δεν σταμάτησε να αγωνίζεται …ενοχλεί!!!
Ως δημοτικός υπάλληλος και πρωτοπόρος αγωνιστής, με άνω των 13 ετών μάχιμη συνδικαλιστική εμπειρία …είμαι και επίσημα πλέον απαλλαγμένος από δογματισμούς και περιορισμούς. Η δράση μου μέσα στο εργατικό ταξικό κίνημα ήταν και είναι ανοιχτή, δημοκρατική, ευρύτερη και ειλικρινής!
Ως άνθρωπος με ελεύθερη σκέψη, στόχος μου θα είναι η κατάθεση προτάσεων με αποκλειστικό γνώμονα τα δικαιώματα των εργαζομένων και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών κάθε οικογένειας. Θα αντιμετωπίζω καλοπροαίρετα την όποια κριτική, ακόμα και από πρώην συναγωνιστές, γιατί μέσα από αυτήν θα ανακαλύπτω νέες οπτικές, θα φιλτράρω με αποτελεσματικότερο τρόπο απόψεις και προβληματισμούς, ώστε να γίνομαι πιο αποτελεσματικός στις παρεμβάσεις μου.
Όσα δικαιώματα κατακτήσαμε, έγιναν μέσα από εργατικούς αγώνες! Δυστυχώς, ως εργαζόμενοι ξεχάσαμε την αγωνιστική ιστορία μας! Έρχονται στην μνήμη μου, τα λόγια του Ν. Καζαντζάκη «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΣΥ ΗΛΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙΣ τους σβησμένους ήλιους των άλλων. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει»!
Αυτό θεωρώ ότι είναι το χρέος μου, ως άνθρωπος και ως πολίτης! Αυτός ο δρόμος… ο δρόμος του αγώνα, που ανοίγεται μπροστά μας! Ο φόβος, η απογοήτευση, η τρομοκρατία κ.α. σε καμιά περίπτωση δεν ξεπερνούν το μπόι των ιδεών μας! Η θέλησή μας και οι ανάγκες μας …είναι πιο δυνατές!
Θα συγκρουστώ απέναντι σε όποια εργοδοσία και κυβέρνηση, η οποία θα νομοθετεί, θα εφαρμόζει και θα εξειδικεύει εις βάρος μας αντεργατικές πολιτικές.
Θα σταθώ εμπόδιο στην διαβρωτική δράση του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπου στις μέρες μας όχι μόνο καταστρατηγεί τις καταστατικές διαδικασίες, αλλά και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει την νοθεία και τους μπράβους!
Θα εκφράζω την αλληλεγγύη μου σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε χώρο εργασίας, και σε κάθε σωματείο, που αγωνίζεται και απευθύνει κάλεσμα συμπαράστασης!
Όμως, η διαρκής υποχώρηση και η αδυναμία ανασύνταξης του εργατικού ταξικού κινήματος στην περιοχή μας, εδώ και αρκετό καιρό με έχει προβληματίσει και έχω ήδη καταθέσει τις απόψεις μου. Έχω την εκτίμηση ότι μπορούμε να υπερβούμε τις αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή μας, κόντρα στους συμβιβασμούς και στην στάση του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Καθοριστικός παράγοντας για ανασύνταξη και ενότητα του εργατικού κινήματος, είναι η ενεργοποίηση και συμμετοχή νέων ανθρώπων (εργαζομένων και μη), παρά τις όποιες αντίθετες απόψεις τους με συνδικαλιστικούς φορείς και παρατάξεις. Μέσα από συζητήσεις, μέσα από εμπειρίες, βιώματα και επιχειρήματα, γινόμαστε πιο πλούσιοι στις ιδέες μας …βγάζουμε αυτόβουλα τα συμπεράσματά μας!
Θεωρώ, ότι η προσέγγιση όλων αυτών μπορεί να γίνει μόνο με την αποδοχή της διαφορετικότητας στις αντιλήψεις, της κατανόησης των προβληματισμών τους, της σύνθεσης απόψεων - προτάσεων και όχι με την πλήρη ταύτιση των θέσεων του ΠΑΜΕ και της ΔΑΣ ΟΤΑ!
Ως εκ τούτου, θέλω να ευχαριστήσω τα κομματικά στελέχη και μέλη της Γραμματείας Ρόδου του ΠΑΜΕ, τα οποία θυμήθηκαν την δημόσια παραίτησή μου σχεδόν μετά από 1 χρόνο, ώστε να ανακοινώσουν εγγράφως και δημόσια στα ΜΜΕ (29-03-2019), ότι η αγωνιστική μου δράση για την ανάδειξη των δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων στους χώρους εργασίας, ουδεμία σχέση έχει με το ΠΑΜΕ και την ΔΑΣ ΟΤΑ. Τελικά, η ανιδιοτέλεια ενός εργαζομένου που δεν σταμάτησε να αγωνίζεται …ενοχλεί!!!
Ως δημοτικός υπάλληλος και πρωτοπόρος αγωνιστής, με άνω των 13 ετών μάχιμη συνδικαλιστική εμπειρία …είμαι και επίσημα πλέον απαλλαγμένος από δογματισμούς και περιορισμούς. Η δράση μου μέσα στο εργατικό ταξικό κίνημα ήταν και είναι ανοιχτή, δημοκρατική, ευρύτερη και ειλικρινής!
Ως άνθρωπος με ελεύθερη σκέψη, στόχος μου θα είναι η κατάθεση προτάσεων με αποκλειστικό γνώμονα τα δικαιώματα των εργαζομένων και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών κάθε οικογένειας. Θα αντιμετωπίζω καλοπροαίρετα την όποια κριτική, ακόμα και από πρώην συναγωνιστές, γιατί μέσα από αυτήν θα ανακαλύπτω νέες οπτικές, θα φιλτράρω με αποτελεσματικότερο τρόπο απόψεις και προβληματισμούς, ώστε να γίνομαι πιο αποτελεσματικός στις παρεμβάσεις μου.
Όσα δικαιώματα κατακτήσαμε, έγιναν μέσα από εργατικούς αγώνες! Δυστυχώς, ως εργαζόμενοι ξεχάσαμε την αγωνιστική ιστορία μας! Έρχονται στην μνήμη μου, τα λόγια του Ν. Καζαντζάκη «ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΣΥ ΗΛΙΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙΣ τους σβησμένους ήλιους των άλλων. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει»!
Αυτό θεωρώ ότι είναι το χρέος μου, ως άνθρωπος και ως πολίτης! Αυτός ο δρόμος… ο δρόμος του αγώνα, που ανοίγεται μπροστά μας! Ο φόβος, η απογοήτευση, η τρομοκρατία κ.α. σε καμιά περίπτωση δεν ξεπερνούν το μπόι των ιδεών μας! Η θέλησή μας και οι ανάγκες μας …είναι πιο δυνατές!
Θα συγκρουστώ απέναντι σε όποια εργοδοσία και κυβέρνηση, η οποία θα νομοθετεί, θα εφαρμόζει και θα εξειδικεύει εις βάρος μας αντεργατικές πολιτικές.
Θα σταθώ εμπόδιο στην διαβρωτική δράση του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπου στις μέρες μας όχι μόνο καταστρατηγεί τις καταστατικές διαδικασίες, αλλά και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει την νοθεία και τους μπράβους!
Θα εκφράζω την αλληλεγγύη μου σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε χώρο εργασίας, και σε κάθε σωματείο, που αγωνίζεται και απευθύνει κάλεσμα συμπαράστασης!
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Αρβανίτης Δημήτρης
Αρβανίτης Δημήτρης
Υ.Γ.: Η παρούσα επιστολή δεν εκφράζει απόψεις άλλων συλλογικών φορέων πλην εμού.