Αντικείμενο της παραπάνω Ομάδας Εργασίας είναι η αποτύπωση των αναγκών σε μέσα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ) των Μονίμων υπαλλήλων και υπαλλήλων με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου, Αορίστου και Ορισμένου Χρόνου, καθώς και στους Συμβασιούχους Μίσθωσης Έργου του Δήμου Ρόδου, ανάλογα με τον κλάδο/ειδικότητα, τον χώρο και το αντικείμενο εργασίας.
Ως χρόνος ολοκλήρωσης της παραπάνω ομάδας εργασίας ορίζεται η 20 η Δεκεμβρίου 2019.

Ομπρέλα προστασίας σε εργαζομένους ανοίγει με απόφασή του ο Άρειος Πάγος κρίνοντας άκυρες απολύσεις όταν αυτές γίνονται για εκδικητικούς λόγους. Το Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο της χώρας δικαίωσε εργαζόμενο και επισφράγισε την αποζημίωση που του είχε επιδικασθεί από το Εφετείο ύψους 41.556 ευρώ.
Ειδικότερα, η υπόθεση που απασχόλησε τον Άρειο Πάγο αφορά σε εργαζόμενο, ο οποίος έχασε τη δουλειά του επειδή δεν δέχθηκε να υπογράψει την αξίωση των εργοδοτών του για εικονική απόλυσή του χωρίς την καταβολή αποζημίωσης και τη συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση.
Ο εν λόγω εργαζόμενος είχε προσληφθεί το 2008 σε αναψυκτήριο-εστιατόριο. Τότε, είχε υπογράψει σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου. Μετά από 14, όμως, μήνες καταρτίστηκε νέα σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, πλήρους απασχόλησης και πενθήμερης εργασίας. Ακολούθησε στη συνέχεια η υπογραφή νέας σύμβασης εκ περιτροπής εργασίας 16 ήμερων τον μήνα. Όπως προκύπτει από την απόφαση του Αρείου Πάγου, ο εργαζόμενος στην πραγματικότητα εργαζόταν με καθεστώς πλήρους απασχόλησης και αναγκάστηκε να υπογράψει τη τελευταία σύμβαση καθώς απειλήθηκε με απόλυση.
Παρ’ όλα αυτά, τον Σεπτέμβριο του 2011 ο εν λόγω υπάλληλος απολύθηκε χωρίς οι εργοδότες του να του καταβάλλουν τη νόμιμη αποζημίωση. Ο εργαζόμενος δεν υπέγραψε την καταγγελία της σύμβασης, γιατί είχε ανακριβή στοιχεία και κυρίως γιατί το ποσό της αποζημίωσής του ήταν πολύ χαμηλότερο από αυτό που δικαιούνταν. Στη συνέχεια, οι εργοδότες επανήλθαν. Αφού αναγνώρισαν την ακυρότητα της καταγγελίας αυτής, την κατήγγειλε εκ νέου, δίνοντας ως αποζημίωση στον υπάλληλο 2.216 ευρώ.
Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση του Αρείου Πάγου ο εργαζόμενους πριν απολυθεί είχε δεχθεί πρόταση από την εταιρεία να αποδεχθεί την εικονική απόλυσή του, χωρίς να του καταβληθεί η νόμιμη αποζημίωση και παράλληλα να συνεχίσει να εργάζεται χωρίς ασφάλιση. Ο υπάλληλος δεν συμφώνησε και προσέφυγε στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), καταγγέλλοντας τις παράνομες πρακτικές της εταιρείες αλλά και στη Δικαιοσύνη.

Τι έκρινε ο Άρειος Πάγος

Η υπόθεσή του έφτασε και στον Άρειο Πάγο ο οποίος δικαίωσε οριστικά τον εργαζόμενο. Όπως έκριναν οι αρεοπαγίτες η καταγγελία της σύμβασης εργασίας «ασκήθηκε καταχρηστικά από πλευράς τής εταιρείας από εμπάθεια και εκδικητικότητα προς το πρόσωπο του ενάγοντος ως εργαζόμενου, επειδή αυτός αρνήθηκε, να αποδεχθεί την μη σύννομη αξίωσή της και εργασιακή της πρακτική περί εικονικής απόλυσής του και συνέχιση της εργασίας του χωρίς ασφάλιση».
Ακόμη σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, η καταγγελία έγινε και «επειδή ο απασχολούμενος είχε προσφύγει στην αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας, διεκδικώντας όλες τις έως τότε εργασιακές του αξιώσεις εναντίον της (της επιχείρησης) και επιπλέον καταγγέλλοντας τη μη νόμιμη απαίτηση της τελευταίας για εικονική απόλυση και συνέχιση της εργασίας του ως ανασφάλιστος, ενέργειες οι οποίες ήταν απολύτως σύννομες από πλευράς του ενάγοντος, αλλά ουδόλως αρεστές στην εναγομένη-εργοδότριά του, η οποία για το λόγο αυτό προέβη στην απόλυσή του, προκειμένου να απαλλαγεί οριστικά από αυτόν, ο οποίος ως εργαζόμενος απέκρουσε την αντισυμβατική και μη σύννομη συμπεριφορά της».
Μάλιστα, όπως δέχθηκε το Ανώτατο Ποινικό Δικαστήριο για όλο το χρονικό διάστημα που ο εργαζόμενος απασχολήθηκε στην επιχείρηση δεν έλαβε ποτέ τα επιδόματα γάμου, προϋπηρεσίας και τουριστικής εκπαίδευσης.

Αναδημοσίευση Άρθρου:

Ιστότοπος, asfalistiko.gr, 27-11-2019

Από τα μέσα του 2018 η προηγούμενη δημοτική αρχή Ρόδου προσπαθούσε να ερμηνεύσει «αυθαίρετα» και σκοπίμως να παραβιάσει την υπάρχουσα νομοθεσία (Νόμους, υπουργικές αποφάσεις, εγκυκλίους), ώστε να εφαρμόσει προφανώς ένα δικό της Κώδικα Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων.
Ήταν τότε …όπου η Δνση Διοικητικών Υπηρεσιών υποχρεώθηκε από τον πρώην Γεν. Γραμματέα να μην δέχεται το αρμόδιο τμήμα τις έγγραφες αιτήσεις χορήγησης κανονικής αδείας. Οι συνάδελφοι στα αρμόδια τμήματα έφθασαν στο σημείο να αρνούνται την πρωτοκόλληση των αιτήσεών μας.
Επίσης, παράδειγμα «αυθαιρεσίας» της προηγούμενη δημοτικής αρχής, ήταν έγγραφο-εντολή του πρώην Γεν. Γραμματέα, με το οποίο θα στερούσε από τους εργαζομένους την κανονική άδειά τους από την στιγμή που δεν είχε πρώτα εγκριθεί από τους τοπικούς αιρετούς (εντεταλμένους, αντιδημάρχους).
Στόχος της προηγούμενης δημοτικής αρχής ήταν αφενός οι εργαζόμενοι υπό τους εκβιασμούς για «μη χορήγηση άδειας» να συμμορφωθούν «εξαναγκαστικά» και «υποχρεωτικά» με το ηλεκτρονικό σύστημα αδειών, δηλ. τις ηλεκτρονικές αιτήσεις και αφετέρου προσχηματικά να αντιμετωπισθεί η έλλειψη προσωπικού στις υπηρεσίες!
Επειδή, η διαδικασία χορήγησης κανονικής αδείας και τήρησης αρχείου προβλέπεται ρητά από τις κάτωθι διατάξεις:
1) Άρθρο 55 του ΚΚΔΚΥ
2) Άρθρο 56 του ΚΚΔΚΥ
3) την ΔΙΔΑΔ/Φ.51/538/12254/14-05-2007 εγκύκλιο του Υπουργείου Εσωτερικών, ….
4) άρθρο 12 του Ν. 2690/1999 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει
5) άρθρο 21, παρ.9.3, περ.13 του Ο.Ε.Υ. του Δήμου Ρόδου
Επειδή, η υποχρεωτικότητα των ηλεκτρονικών αιτήσεων, η έγκριση χορήγησης κανονικής άδειας από αιρετούς ή την Γεν. Γραμματέα …δεν προβλέπεται από καμιά διάταξη Νόμου, υπουργικής απόφασης και εγκυκλίου.
Επειδή, το υπ’ αριθμ. 2/63558/22-11-2019 έγγραφο της Δνσης Διοικητικών Υπηρεσιών αντίκειται στις άνωθεν διατάξεις.
Επειδή, σε κανένα Δήμο ουδέποτε προέκυψε ανάγκη κατάργησης του χειρόγραφου τρόπου αιτήσεως αδειών ή της έγκρισης από αιρετούς.
Επειδή, για τις «αυθαιρεσίες» της προηγούμενης δημοτικής αρχής και για τις «απειλές» πρώην αιρετών και πρώην Γεν. Γραμματέα έχουν ήδη δημοσιευτεί καταγγελίες, τις οποίες σας επισυνάπτω.
Ερωτάται, ο κ. Δήμαρχος:
Σε τι ενέργειες θα προβεί, ώστε άμεσα οι υπηρεσίες του Δήμου Ρόδου να συμμορφωθούν με τις άνωθεν διατάξεις χορήγησης κανονικής αδείας και τήρησης του αρχείου αδειών, ώστε αφενός να δέχονται τις έγγραφες αιτήσεις των εργαζομένων και αφετέρου να αποδεχθούν ότι η έγκριση του εκάστοτε προϊσταμένου οργανικής μονάδας του Δήμου Ρόδου είναι η μοναδική προϋπόθεση χορήγησης της κανονικής αδείας στους εργαζομένους.

Μέσα από τις εμπειρίες μας στους χώρους εργασίας, μέσα από τις ανάγκες για ποιοτικές δημοτικές υπηρεσίες στις οποίες εργαζόμαστε εδώ και χρόνια, διαπιστώνουμε ότι οι συνάδελφοί μας της Κοινωφελούς Εργασίας στο Δήμο Ρόδου είναι απολύτως απαραίτητοι! Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι «ασφυκτιούμε» καθημερινά από τη συνεχή μείωση προσωπικού.
Είναι κοινό το βίωμα μας! Είμαστε μάρτυρες της συρρίκνωσης και της υποστελέχωσης κάθε υπηρεσίας και δομής του Δήμου Ρόδου, τόσο μέσα από τις συνεχείς συνταξιοδοτήσεις, τις μετακινήσεις, τις μετατάξεις, τη μη πρόσληψη μόνιμων εργαζομένων, όσο και μέσα από την εντατικοποίηση της εργασίας μας! Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ΝΔ με το αρμόδιο Υπουργείο θα μεταφέρει και νέες «κρατικές» αρμοδιότητες στους ΟΤΑ!
Οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς Εργασίας στα ματιά τα δικά μας και της τοπικής κοινωνίας …δεν είναι ΩΦΕΛΟΥΜΕΝΟΙ, όπως τους «βαφτίζουν» οι κυβερνήσεις ή η εκάστοτε διοίκηση του ΟΑΕΔ …είναι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ! Εργάζονται ισότιμα με κάθε άλλο δημοτικό υπάλληλο (μόνιμο, αορίστου) και διεκδικούν το αυτονόητο: Να μην πεταχτούν στην ανεργία μετά από ένα σύντομο διάστημα, τη στιγμή μάλιστα που καλύπτουν τις ΠΑΓΙΕΣ & ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ κάθε υπηρεσίας και δομής του Δήμου Ρόδου.
Για το λόγο αυτό, διεκδικούν με κάθε τρόπο την επαναφορά στις θέσεις εργασίας τους στον Δήμο Ρόδου. Η δικαστική διεκδίκηση είναι ένας δύσκολος δρόμος. Οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς Εργασίας ζήτησαν την υποστήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου και έλαβαν την ΟΜΟΦΩΝΗ απόφασή (884/19) του εν όψει των επερχόμενων δικαστικών τους διεκδικήσεων.
Τα ασφαλιστικά μέτρα …κατατέθηκαν! Το δικαστήριο ορίστηκε για τις 22 του μήνα, …Παρασκευή!!! Μπροστά σ’ αυτήν την δικαστική μάχη, μια μέρα πριν, ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Αντώνης Β Καμπουράκης …έκανε τα λόγια, πράξη!
Με βάση και την ομόφωνη απόφαση 884/2019 του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, συμφώνησε απόλυτα με τα αιτήματα των συναδέλφων μας στην Κοινωφελή Εργασία. Ο Δήμαρχος Ρόδου υπέγραψε την συνομολογία για να κατατεθεί στο δικαστήριο, με την οποία αναγνωρίζεται ότι οι συνάδελφοί μας από την πρώτη σύμβασή τους κάλυπταν Πάγιες και Διαρκείς Ανάγκες, αποδέχεται να τους απασχολεί στις υπηρεσίες του Δήμου Ρόδου γιατί είναι αναγκαίοι στην εύρυθμη λειτουργία τους και ότι ενώπιον του δικαστηρίου θα κάνει «ομολογία» των όσων αναφέρονται στα ασφαλιστικά μέτρα.
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς Εργασίας πήραν μια ολιγοήμερη αναβολή στην εκδίκαση της Προσωρινής Διαταγής των Ασφαλιστικών Μέτρων για τις 02-12-2019, ώστε να προετοιμαστούν όσο το δυνατόν καλύτερα. Όμως, είμαι ικανοποιημένος από την στάση του Δημάρχου Ρόδου (κ. Αντώνη Β. Καμπουράκη) και ευρύτερα του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου! Είναι η πρώτη φορά, που στις δικαστικές διεκδικήσεις οι εργαζόμενοι δεν θα έχουν απέναντί τους στα δικαστήρια …μια «αρνητική» επιχειρηματολογία της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου.
Όντως το «οι πράξεις των ανθρώπων είναι οι καλύτεροι εκφραστές των σκέψεών τους» αποδείχθηκε με την στάση του Δημάρχου Ρόδου, της δημοτικής αρχής Ρόδου και του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου. Όμως ο αγώνας των συναδέλφων της Κοινωφελούς Εργασίας …έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά!!! Δεν υπάρχει χρόνος για εφησυχασμό, αφού γνωρίζουμε πολύ καλά ότι μια θετική έκβαση ενός δικαστικού αγώνα είναι αρκετά δύσκολη!
Υπενθυμίζω ότι στις αρχές του νέου έτους, θα εκδικαστεί και η κύρια Αγωγή τους. Ευελπιστώ ότι όλοι όσοι στήριξαν έμπρακτα τους συναδέλφους της Κοινωφελούς Εργασίας και κυρίως η δημοτική αρχή Ρόδου θα συνεχίσουν να προσφέρουν την συμπαράστασή τους, έως την τελική έκβαση του δίκαιου αγώνα για μόνιμη και σταθερή εργασία με ίδια δικαιώματα και ίσους μισθούς …για στελεχωμένες δημοτικές υπηρεσίες …για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της τοπικής κοινωνίας μας!!!

Η πραγματικότητα που διαμορφώνουν για τους συνταξιούχους οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων αποτυπώνεται στα επίσημα στοιχεία του πληροφοριακού συστήματος «Ηλιος» για το Δεκέμβρη του 2018 (τελευταία διαθέσιμα στοιχεία), από όπου προκύπτει πως 4 στις 10 κύριες συντάξεις ήταν κάτω από 500 ευρώ μεικτά. Συγκεκριμένα:

Όσον αφορά τις συντάξεις ανά Ταμείο, όπως πάντα η χαμηλότερη σύνταξη αποδίδεται στους αγρότες του πρώην ΟΓΑ, με τη μέση σύνταξη να ανέρχεται στα 414,8 ευρώ. Η μέση σύνταξη των 850.163 συνταξιούχων του ΙΚΑ διαμορφώθηκε στα 576,4 ευρώ προ φόρου. Στα ποσά αυτά δεν περιλαμβάνονται οι κρατήσεις υπέρ Υγείας και ΑΚΑΓΕ.

Επίσης, η μέση σύνταξη του ΙΚΑ (με βάση τον νόμο 4387 - νέοι συνταξιούχοι) ήταν ακόμα χαμηλότερη και ανερχόταν στα 535 ευρώ. Η μέση σύνταξη των 338.276 συνταξιούχων του πρώην ΤΕΒΕ ανήλθε στα 699,7 ευρώ και του ΝΑΤ στα 833,1 ευρώ. Τέλος, η μέση σύνταξη των 444.252 συνταξιούχων του Δημοσίου διαμορφώθηκε στα 992,8 ευρώ.

Αναδημοσίευση άρθρου:

Εφημ.Ριζοσπάστης, 21-10-2019, σελ.09

Με αφορμή την προκήρυξη 3Κ/2018 του ΑΣΕΠ, με την οποία διορίσθηκαν τακτικοί υπάλληλοι στις Υπηρεσίες Υγιεινής των Δήμων και προκειμένου να αποσαφηνιστεί το ασφαλιστικό τους καθεστώς καθώς και οι ασφαλιστικές τους εισφορές, δεδομένου ότι έχουν ανακύψει σχετικά ζητήματα, των οποίων η υπηρεσία μας είναι αποδέκτης, σας γνωρίζουμε τα ακόλουθα:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ την ΕΓΚΥΚΛΙΟ

Με την υπ’ αρίθμ. 429/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου (ειδική διαδικασία) έγινε εν μέρει δεκτή η αγωγή ενός κατοίκου της Ρόδου κατά του Δήμου Ρόδου, με την οποία διεκδικεί αποζημιώσεις υποστηρίζοντας ότι εργαζόταν επί 4ετία στην ταμειακή υπηρεσία χωρίς να πληρώνεται.
Σύμφωνα με το dimokratiki.gr, το δικαστήριο, με την απόφαση που εξέδωσε, υποχρεώνει τον Δήμο Ρόδου να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 23.166 ευρώ.
Σύμφωνα με την αγωγή, ο ενάγων, κατά το χρονικό διάστημα από 22-03-2012 έως και 30-03-2016 απασχολήθηκε ανελλιπώς στην Ταμειακή Υπηρεσία του Δήμου Ρόδου, ασκώντας καθήκοντα κλητήρα, ενώ συγχρόνως ανέλαβε την τήρηση και ανασυγκρότηση ολόκληρου του αρχειακού υλικού της εν λόγω υπηρεσίας.
Τούτο εξάλλου βεβαιώνει και συνομολογεί επισήμως η ίδια η Διεύθυνση Οικονομικών του Δήμου Ρόδου.
Ειδικότερα, όπως ισχυρίζεται, ανέλαβε τα ως άνω καθήκοντα κατόπιν προφορικής συμφωνίας – συμβάσεως που είχε συνάψει καλόπιστα με τους ιθύνοντες – εκπροσώπους του Δήμου Ρόδου, οι οποίοι εξ αρχής αποδέχθηκαν τις υπηρεσίες του αδιαμαρτύρητα, διαβεβαιώνοντάς τον συνεχώς ότι πρόκειται να προβούν στη σύναψη σχετικής έγγραφης συμβάσεως εργασίας, αρχικώς ορισμένου χρόνου, η οποία μετέπειτα θα μετατραπόταν σε αορίστου.
Επισημαίνει δε πως από της σύναψης της ως άνω προφορικής συμβάσεώς του με τον εναγόμενο Δήμο και πολλώ μάλλον αφ’ ης στιγμής ανέλαβε τα προαναφερόμενα καθήκοντά του, τελούσε σε πλήρη γνώση των εκπροσώπων και αρμοδίων υπαλλήλων και εν γένει υπηρεσιών του ό,τι τυγχάνει ήδη από το έτος 2005 απόφοιτος του Τεχνικού Επαγγελματικού Εκπαιδευτηρίου Ρόδου, με ειδικότητα στην Υποστήριξη Συστημάτων – Εφαρμογών και Δικτύων Υπολογιστών του Τομέας Πληροφορικής – Δικτύων Η/Υ, αφού είχε ήδη προσκομίσει τους σχετικούς τίτλους σπουδών με σκοπό την πρόσληψή του.
Το γεγονός αυτό τον κατατάσσει, όπως υποστηρίζει, στην κατηγορία Υπαλλήλων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ) του ευρύτερου τομέα Δημοσίου, στον οποίον υπάγονται και τα Ν.Π.Δ.Δ. και ως εκ τούτου και οι Ο.Τ.Α..
Επισημαίνεται επίσης ότι καθόλο το ως άνω χρονικό διάστημα της απασχόλησής του στον Δήμο Ρόδου, ουδέποτε ο τελευταίος τον είχε ασφαλίσει, παρά τις επίμονες και συνεχείς οχλήσεις και διαμαρτυρίες του.
Με την αγωγή του διεκδικεί συνολικά αποζημίωση ύψους 47.064 € για μισθούς και ηθική βλάβη.

«Ο ενάγων, απόφοιτος Τεχνικού Επαγγελματικού Λυκείου με ειδίκευση στην Υποστήριξη Συστημάτων – Εφαρμογών κι Δικτύων Υπολογιστών του Τομέα Πληροφορικής εργάσθηκε από τον Μάιο του 2012 με προφορική σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου παρέχοντας τις υπηρεσίες του στο εναγόμενο και ειδικότερα στην Ταμειακή Υπηρεσία του Δήμου Ρόδου ως κλητήρας, παραλαμβάνοντας επιταγές από την Τράπεζα της Ελλάδος από το μήνα του Μαΐου του έτους 2012 έως και τις 27-12-2013, πλην όμως κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα απασχόλησης του δεν έλαβε τις δεδουλευμένες αποδοχές του, ύψους 858 ευρώ ως εργαζόμενος ΔΕ στον εν λόγω ΟΤΑ.
Οι αξιώσεις όμως του ενάγοντα για αυτό το χρονικό διάστημα, των ετών 2012 έως και Δεκέμβριο 2013, λόγω της διετούς παραγραφής των αξιώσεων αδικαιολόγητου πλουτισμού κατά των Δήμων, σύμφωνα με το άρθρο 90 παρ.3 Ν. 2362/1995 όπως ίσχυε πριν καταργηθεί με το Ν.4270/2014 (ΦΕΚ A 143/28.6.2014), δοθέντος και ότι η παραγραφή οποιοσδήποτε απαιτήσεως κατά του Δημοσίου αρχίζει από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο γεννήθηκε και ήταν δυνατή η δικαστική επιδίωξη αυτής, κατά το άρθρο 91 του αυτού Νόμου, έχουν υποπέσει σε παραγραφή και πρέπει να απορριφθούν ως ουσιαστικά αβάσιμες.
Περαιτέρω, από τη με αρ. αριθ. πρωτ. 2/23255//30-03-2016 έγγραφη βεβαίωση της Διεύθυνσης Οικονομικών του εναγόμενου Δήμου Ρόδου που αναφέρει εργαζόμενο τον ενάγοντα στην Ταμειακή Υπηρεσία το χρονικό διάστημα 22-3-2012 έως 30-3-2016, και αποτελεί κατά τον ενάγοντα απαντητικό έγγραφο στην αντίστοιχη υπ’ αριθ. πρωτ. 2/23255/30-03-2016 αίτησή του, δεν συνιστά μεν δημόσιο έγγραφο κατά την έννοια του άρθρου 438 ΚΠολΔ, καθότι συντάχθηκε από την πρώην προϊσταμένη Ταμία Ελένη Θεοδωροπούλου, η οποία δεν ήταν η καθ’ύλην αρμόδια να βεβαιώσει την υπηρεσιακή κατάσταση υπαλλήλου, που υπήγετο στην αρμοδιότητα της Διεύθυνσης Διοικητικών Υπηρεσιών, αλλά το εν λόγω έγγραφο τυγχάνει, ως μη δημόσιο, ιδιωτικό έγγραφο (442 ΚΠολΔ) μαρτυρίας και εκτιμάται η αποδεικτική του δύναμη ελεύθερα».
Το δικαστήριο εκτίμησε ένορκες βεβαιώσεις οικείων του ενάγοντα και σε συνδυασμό με την ανωμοτί εξέτασή του ίδιου στο ακροατήριο ενώπιον του Δικαστηρίου όπου με λεπτομέρειες εξέθεσε τις εργασίες που ενεργούσε ως κλητήρας, ήτοι ότι μετέφερε χρηματικά ποσά στην Τράπεζα της Ελλάδος, ότι μετέφερε εντάλματα στον Αντιδήμαρχο Οικονομικών Νικόλαο Τσουκαλά προς υπογραφή, μετέφερε έγγραφα στο πρωτόκολλο, στο δημοτικό συμβούλιο, ήτοι σε εργασίες κλητήρα, αποδείχθηκε ότι εργαζόταν έως και το τέλος του Μάρτιου του έτους 2016 σαν κλητήρας, εργασία που ωφελήθηκε το εναγόμενο και αντιστοιχεί σε εργασία που απασχολήθηκε ως εργαζόμενος ΔΕ, έκρινε βάσιμη την αγωγή.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η επικαλούμενη ηθική βλάβη δεν κρίνεται ουσιαστικά βάσιμη, διότι δεν αποδείχθηκε υπόσχεση προς τον ενάγοντα από εκπρόσωπο του εναγόμενου Δήμου περί διορισμού ή πρόσληψής του, αφού ο ίδιος ο ενάγων κατέθεσε ότι συνομίλησε μόνο με την ίδια την Ταμία και ποτέ με τον αντιδήμαρχο οικονομικών ή κάποιο άλλο πρόσωπο από τον Δήμο για την σχέση εργασίας του με τον τελευταίο, ώστε να δέχθηκε υπόσχεση απασχόλησης ή διορισμού του.

Αναδημοσίευση Άρθρου:

Ιστότοπος, aftodioikisi.gr, 19-11-2019

Πέρασαν πάνω από 5 μήνες με την κυβέρνηση ΝΔ και το Υπουργείο Εσωτερικών να συνεχίζουν την «κοροϊδία» χιλιάδων εργαζομένων στους ΟΤΑ, οι οποίοι εργάστηκαν αρχές Ιουλίου στις εθνικές εκλογές. Η «απληρωσιά» της εκλογικής αποζημίωσης …πλέον μονιμοποιήθηκε!
Γιατί, άραγε ως δημοτικοί υπάλληλοι να συμμετέχουμε στην υλοποίηση κάθε φορά των εκλογών;;; …για τα 130 € μικτά;;; …για να μένουμε πάνω από 5 μήνες απλήρωτοι;;; Ακόμη και αυτά …τα «ψίχουλα» …τα στερούν από τις οικογένειές μας!
Οι Οικονομικές Υπηρεσίες του Δήμου Ρόδου μας ενημέρωσαν ότι δεν έχει πιστωθεί στους λογαριασμούς του Δήμου Ρόδου η κατανομή των χρημάτων της Υπουργικής Απόφασης! Η ευθύνη είναι του Υπουργείου Εσωτερικών!
Γιατί:

Το σκηνικό αυτό συνεχίζεται εδώ και μήνες ενώ ήδη έχουν πληρωθεί την εκλογική αποζημίωση οι υπόλοιπες ομάδες εργαζομένων για τις εθνικές εκλογές! Στους δημοτικούς υπαλλήλους …ΤΙΠΟΤΑ!
Είναι «εμπαιγμός»! Το Υπουργείο Εσωτερικών με την «σιωπή» της δημοτικής αρχή Ρόδου και της πλειοψηφίας του Δ.Σ. του Συλλόγου Δημοτικών Υπαλλήλων Ρόδου …μας «δουλεύει ψιλό γαζί»!

Την ώρα που η κυβέρνηση ΝΔ πανηγυρίζει για τα «ματωμένα πλεονάσματα», εμείς συνεχίζουμε να παραμένουμε απλήρωτοι! Οι εκλογές τελείωσαν …εκεί τελείωσε και το ενδιαφέρον τους για εμάς τους εργαζομένους!
Καταγγέλλουμε την κυβέρνηση της ΝΔ, το αρμόδιο Υπουργείο που εδώ και 5 μήνες «σφυρίζουν αδιάφορα»! Είναι αυτοί που μαζί με την δημοτική αρχή Ρόδου, την πλειοψηφία του Δ.Σ. του Συλλόγου μας και την γαλαζοπρασινορόζ ηγεσία της ΠΟΕ ΟΤΑ …«πνίγουν» το αίτημα των εργαζομένων και δικαιούχων για την άμεση καταβολή της εκλογικής αποζημίωσης!
Η εκλογική αποζημίωση είναι δικά μας λεφτά! Τα δουλέψαμε και με το παραπάνω!!! Ας το καταλάβουν όλοι τους, ότι εμείς ως εργαζόμενοι στους ΟΤΑ δεν θα σταματήσουμε να απαιτούμε την καταβολή της εκλογικής αποζημίωσης, την επιστροφή του 13ου & 14ου μισθού και όλων αυτών που «έκλεψαν» από τις οικογένειές μας με τα γαλαζοπρασινορόζ ΜΝΗΜΟΝΙΑ τους.

Ρόδος, 19-10-2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Η καθυστέρηση της μισθοδοσίας σε μόνιμους εργαζομένους του Δήμου Ρόδου δεν είναι … «κεραυνός εν αιθρία». Θυμίζουμε ότι κι εμείς στο παρελθόν έχουμε βιώσει στο «πετσί» μας τις καθυστερήσεις της μισθοδοσίας μας ανεξαρτήτως δημοτικής αρχής!
Οι συνάδελφοί μας από την προκήρυξη 3Κ προσληφθήκανε τμηματικά ως μόνιμοι εργαζόμενοι από τα τέλη Αυγούστου έως και τις αρχές Οκτωβρίου. Όμως, από τότε δεν έχουν πληρωθεί.
Σύμφωνα με ενημέρωση που είχαμε από τους συναδέλφους στις Οικονομικές Υπηρεσίες και του αρμόδιου Τμήματος Μισθοδοσίας (Δνση Διοικητικών Υπηρεσιών) είναι ότι καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την καταβολή της τρέχουσας μισθοδοσίας τους στις 27 Νοέμβρη, ενώ για τα δεδουλευμένα εντός του Δεκεμβρίου!
Οι συνάδελφοί μας (3Κ) που έπιασαν δουλειά, είτε μετά από μακροχρόνια ανεργία είτε όχι, είτε είναι πολύτεκνοι και τρίτεκνοι είτε όχι, αναγκάστηκαν αυτό το χρονικό διάστημα να κινούνται με «δανεικά» για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους! Δυστυχώς όμως δεν υποστηρίχθηκαν από το Δ.Σ. του Συλλόγου Δημοτικών Υπαλλήλων Ρόδου, ώστε να αποφευχθεί έγκαιρα το ενδεχόμενο μιας πολύμηνης καθυστέρησης της μισθοδοσίας τους!
Ποιες είναι οι αιτίες πίσω από τις καθυστερήσεις μισθοδοσίας;;;
Σίγουρα δεν ευθύνονται οι εργαζόμενοι στις Οικονομικές και Διοικητικές Υπηρεσίες. Υπάρχουν ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την άμεση κατάργηση του προληπτικού ελέγχου από τους κατά τόπους επιτρόπους του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Όμως, ευθύνες επιμερίζεται και η νέα δημοτική αρχή αφενός με την υποβάθμιση του ζητήματος της μισθοδοσίας στους νεοδιόριστους της 3Κ και αφετέρου με την υφιστάμενη υποστελέχωση σε όλες τις υπηρεσίες του Δήμου Ρόδου.
Είναι πραγματικότητα ότι από την μια ο έλεγχος για την έγκριση του 1ου εντάλματος είναι μια χρονοβόρα διαδικασία με τις ευθύνες για τυχόν λάθη να επιρρίπτονται στους υπαλλήλους και από την άλλη είναι σε εκκρεμότητα εκατοντάδες χρηματικά εντάλματα με το φόρτο εργασίας να επιμερίζεται σε όλο και λιγότερους υπαλλήλους!
Επίσης, είναι πλέον φανερό το κενό που άφησαν πίσω τους οι «απολύσεις» των εργαζομένων της Κοινωφελούς Εργασίας, αφού κάλυπταν ΠΑΓΙΕΣ και ΔΙΑΡΚΕΙΣ ανάγκες κάθε υπηρεσίας του Δήμου Ρόδου.
Αναμένουμε τις ενέργειες της δημοτικής αρχής Ρόδου, ώστε αφενός να υποστηρίξει έμπρακτα τους εργαζομένους της κοινωφελούς εργασίας για να επιστρέψουν στις ήδη υποστελεχωμένες υπηρεσίες του Δήμου Ρόδου και αφετέρου να ενισχύσει με κάθε τρόπο (τοποθετήσεις, νομική στήριξη, κ.α.) τις Οικονομικές & Διοικητικές Υπηρεσίες στο δύσκολο έργο τους, λόγω και των εκκρεμοτήτων της προηγούμενης δημοτικής αρχής.
Ευελπιστούμε ότι η δημοτική αρχή Ρόδου, μετά τις «αθρόες» μετακινήσεις και την μη αναπλήρωσή τους των κενά που άφησαν αυτές στις υπηρεσίες, να ενδιαφερθεί ουσιαστικά για τις ανάγκες και τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων του Δήμου Ρόδου ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας.
Υπενθυμίζουμε ότι εκτός από τις καθυστερήσεις στην μισθοδοσία της 3Κ υπάρχουν και άλλα θέματα σε εκκρεμότητα όπως η καταβολή αναδρομικών στους αορίστου χρόνου με δικαστικές αποφάσεις, η χορήγηση ΜΑΠ & γάλακτος στους δικαιούχους εργαζομένους, η εφαρμογή της νομοθεσίας για Υγεία & Ασφάλεια στους χώρους εργασίας, κ.α.

Ρόδος, 12-11-2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για ΕΚΤΥΠΩΣΗ

Το ποιοι την αποτελούν, τι εκπροσωπεί ο καθένας και τι στόχους εξυπηρετούν οι προτάσεις της το αναλύουμε σε άλλο άρθρο του φύλλου.

Έτσι ώστε η συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων που αδρανείς και απελπισμένοι περιμένουν μάταια να πάρουν κάτι λίγο έστω, να μην αντιλαμβάνονται ότι άθελά τους, με την αδράνειά τους που την ποτίζει το θανατηφόρο δηλητήριο της κυβερνητικής προπαγάνδας, γίνονται συνένοχοι στη καταστροφή του ασφαλιστικού μέλλοντος των παιδιών και των εγγονιών τους. 

Κι αντί να σκέφτονται την ανάγκη ξεσηκωμού τους, για να εμποδίσουν τα σχέδια αυτά, να αρκούνται στο άπλωμα του χεριού τους στα κυβερνητικά ψίχουλα. Ψίχουλα που θα δοθούν, για να εξαγοραστεί η σιωπή τους, η ανοχή και αποδοχή των επιλογών αυτών.

1. Η επικουρική ασφάλιση των νεοεισερχόμενων στην εργασία από το 2021 και μετά να μεταφερθεί σε ένα δεύτερο τμήμα του ΕΤΕΑΕΠ, που θα είναι επαγγελματικό, δηλαδή καθαρά ιδιωτικού χαρακτήρα ταμείο.
Στο σημερινό τμήμα του ΕΤΕΑΕΠ θα παραμείνουν οι σημερινοί ασφαλισμένοι (εργαζόμενοι μέχρι το 2020 και οι συνταξιούχοι). Γι αυτούς θα ισχύει ο νόμος 4387/2016, με τις όποιες διορθώσεις επέλθουν σ’ αυτόν μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ (αναλυτικότερα για το ζήτημα αυτό σε άλλο άρθρο για τις αποφάσεις αυτές).
2. Το επαγγελματικό τμήμα του ΕΤΕΑΕΠ θα λειτουργεί σαν συλλέκτης των εισφορών εργαζομένων- εργοδοτών και μόνο, δεν θα αποδίδει επικουρικές συντάξεις στους ασφαλισμένους.
3. Τα αποθεματικά που θα μαζεύει το ΕΤΕΑΕΠ θα τα καταθέτει στις ασφαλιστικές και επενδυτικές εταιρίες, μέσω των ατομικών κεφαλαιοποιητικών λογαριασμών των ασφαλισμένων, που θα προβαίνουν σε διαφόρων μορφών επενδυτικές πράξεις, από τις οποίες θα αποκομίζουν κέρδη.
4. Στο επαγγελματικό ταμείο θα ασφαλίζονται υποχρεωτικά οι εργαζόμενοι που θα ενταχθούν σ’ αυτό. Κι αυτό γιατί οι ασφαλιστικές και επενδυτικές εταιρίες θέλουν σίγουρη και εξασφαλισμένη πελατεία για τις επενδύσεις τους, να μην μπορεί να αποφύγει τη μορφή αυτή ασφάλισης κανένας εργαζόμενος, που δυσπιστώντας για τα αποτελέσματά της, θα την απορρίπτει. Ο επιπλέον λόγος είναι πως ο τρίτος πυλώνας του ασφαλιστικού συστήματος, δηλαδή ο καθαρά ιδιωτικός, όπου το συμβόλαιο ασφάλισης είναι υπόθεση απόλυτα ατομική και ιδιωτική επιλογή του ασφαλιζόμενου, χωρίς τη συμμετοχή κανενός άλλου (κράτος, εργοδότες) - όπως συμβαίνει και σήμερα- δεν εξασφαλίζει στις εταιρίες σίγουρα κεφάλαια για επενδύσεις και κέρδη.

Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν χρειαζόταν την ιδιωτική ασφάλιση γιατί η κοινωνική ασφάλιση- σύνταξη κάλυπτε σε έναν σημαντικό βαθμό τις ανάγκες των ασφαλισμένων. Σήμερα αυτό δεν συμβαίνει βέβαια μετά το σφαγιασμό των κύριων και επικουρικών συντάξεων, όμως οι εργαζόμενοι με τους μισθούς πείνας δεν έχουν τη δυνατότητα να διαθέτουν χρήματα και για ιδιωτική ασφάλιση. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που οι ασφαλιστικές και επενδυτικές εταιρίες, με αλλεπάλληλες παρεμβάσεις πίεζαν τόσα χρόνια τις κυβερνήσεις να κινηθούν στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης και της κύριας και επικουρικής ασφάλισης.
5. Από τις αποδόσεις των επενδύσεων των ασφαλιστών - επενδυτών θα εξαρτάται η παροχή επαγγελματικών «συντάξεων» στους ασφαλισμένους, στο τέλος της λήξης του συμβολαίου τους, που θα αντιστοιχεί τυπικά στην συμπλήρωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.
6. Η εισφορά εργαζόμενου - εργοδότη θα είναι σταθερή, με βάση την πρόβλεψη του νόμου, που θα καλύψει την μεταρρύθμιση αυτή.
7. Ο κάθε ασφαλισμένος θα επιλέγει κάποιο από τα επενδυτικά προγράμματα, που θα του προτείνει η ασφαλιστική- επενδυτική εταιρία με δική του ευθύνη, θα δημιουργεί τον δικό του «ατομικό κουμπαρά», όπως τον αποκάλεσε η κυβέρνηση.
8. Τα προγράμματα θα διαχωρίζονται σε «χαμηλού», «μεσαίου» και «υψηλού» ρίσκου. Το ύψος της σύνταξης θα εξαρτιέται από την απόδοση της επένδυσης. Όσο πιο επικίνδυνη (υψηλού ρίσκου) θα είναι αυτή, τόσο υψηλότερη «σύνταξη» θα αποδίδει. Η λιγότερο επικίνδυνη (χαμηλού ή μεσαίου ρίσκου) θα αποδίδει και χαμηλή ή μέτρια σύνταξη. Δηλαδή ο ασφαλισμένος είναι δεδομένο πως θα κινδυνεύει να χάσει τα λεφτά του, απλά ο κίνδυνος θα κυμαίνεται. Και θα αντιμετωπίζει μόνιμα το δίλημμα «να διαλέξω υψηλό ρίσκο- δηλαδή να κινδυνεύω πάρα πολύ να τα χάσω όλα- για να έχω την πιθανότητα να πάρω μια υψηλότερη σύνταξη ή να διαλέξω χαμηλό ρίσκο, με μικρότερο κίνδυνο να τα χάσω, αλλά που θα μου δώσει μικρή σύνταξη».
Κι όλα αυτά σε εποχές που, παρ’ όλο που στη χώρα μας υπάρχει μια σχετική ανάσχεση των κρισιακών φαινομένων, γενικά η κατάσταση δεν είναι καλή, όπως θέλει να την εμφανίζει η κυβέρνηση, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος μιας νέας κρίσης, ειδικά σε διεθνές επίπεδο. Που σήμερα ο εργαζόμενος δεν ξέρει αν την άλλη μέρα θα έχει δουλειά, αν ο μισθός θα φτάνει για να ζήσει, αν θα πληρωθεί το μισθό του κλπ.
Αυτό όλο καταλήγει εκεί που εύστοχα το εργατικό κίνημα εκτίμησε πως «ο ασφαλισμένος θα γνωρίζει τι θα πληρώνει για ασφάλιστρα, αλλά δεν θα ξέρει τι θα πάρει στη συνταξιοδότησή του», εμείς θα προσθέταμε και το «αν θα το πάρει».
9. Το κράτος οφείλει να μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, στο πλαίσιο των υπαρκτών κινδύνων, συνθηκών και περιορισμών που αντιμετωπίζει. Δηλαδή σε περίπτωση που οι εταιρίες πέσουν έξω, χρεοκοπήσουν κλπ τα σπασμένα τους στο επικουρικό θα πληρώσει ο λαός, προφανώς με νέες εισφορές «αλληλεγγύης», φορολόγηση κ.α.
10. Ως προς το κόστος της μετάβασης στο νέο σύστημα, οι «σοφοί» θεωρούν ότι, όπως υφίσταται το σύστημα σήμερα, χωρίς παρέμβαση στις παραμέτρους του, δεν φαίνεται έντονο πρόβλημα χρηματοδότησης κατά την πρώτη δεκαετία. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής, ελλείμματα στον κλάδο διανεμητικής επικουρικής σύνταξης φαίνεται πως θα αρχίσουν να εμφανίζονται από το 2030 και έπειτα (μετά την πρώτη δεκαετία λειτουργίας του νέου συστήματος), με το σωρευτικό κόστος στον κλάδο, μέχρι το τέλος της προβολής (το 2070) να εκτιμάται ότι δεν ανάγεται σε «κρίσιμα και ανησυχητικά επίπεδα». Μάλιστα, προτείνεται να εξετασθούν τρόποι τυχόν συνεισφοράς των ασφαλισμένων στο νέο καθεστώς με βάση την αρχή της διαγενεακής κοινωνικής αλληλεγγύης.
Με άλλα λόγια το νέο σύστημα θα είναι βιώσιμο, με βάση την αναλογιστική μελέτη, για μια δεκαετία μόνο. Από κει και πέρα θα έχει ελλείμματα, αλλά η Αναλογιστική Αρχή μας καθησυχάζει πως το πρόβλημα θα είναι... μικρό. Έτσι έλεγαν όλες οι κυβερνήσεις για τα «σωτήρια» μέτρα που έπαιρναν τα προηγούμενα χρόνια και μας έφτασαν εδώ. Ενώ από την άλλη αφήνει ανοιχτό το θέμα να συμμετέχουν οι σημερινοί εργαζόμενοι και συνταξιούχοι στο νέο καθεστώς για λόγους αλληλεγγύης στους ασφαλισμένους του, για να μειωθεί ο κίνδυνος γρηγορότερης χρεοκοπίας του.
11. Προτείνει την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης για επαγγελματική σύνταξη στο νέο σύστημα στα 70 χρόνια, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την επέκταση του ορίου αυτού και για τους σημερινούς ασφαλισμένους στον ΕΦΚΑ και στο ΕΤΕΑΕΠ (κύρια και επικουρική σύνταξη).
Τέλος πιστεύουμε πως δεν χρειάζεται να έχεις βγάλει πανεπιστήμια, να έχεις σπουδάσει ειδικός ασφαλισειολόγος, να έχεις μεγάλη εμπειρία σε σχετικές με την ασφάλιση υπηρεσίες, να είσαι δηλαδή «σοφός», για να αποφανθείς το πολύ απλό «αφαιρούμε την συνταξιοδοτική υποχρέωση από το κράτος και μεταβιβάζουμε στους ιδιώτες, όχι βέβαια την υποχρέωση, αλλά την πιθανότητα να δίνουν κάποιο επίδομα στα 70 χρόνια». Κι ένας βλαξ θα μπορούσε να το προτείνει. Όχι πως τα σαΐνια της ασφαλιστικής και επιχειρηματικής αγοράς είναι βλάκες. Κάθε άλλο, ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν.

Κλείνουμε την αναφορά στο ζήτημα με το ότι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα απορρίπτουμε ξεκάθαρα τις προτάσεις αυτές. Αγωνιζόμαστε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε για την αποτροπή αυτών των σχεδίων. Γιατί έχουμε κι εμείς τη δική μας σοφία, χωρίς εισαγωγικά. Τη σοφία των αγώνων. Και το πλαίσιο των αιτημάτων μας που είναι πράγματι σοφό. Δημόσια, κοινωνική, καθολική ασφάλιση και σύνταξη, με την εγγύηση του κράτους.

Εφημ.Πανσυνταξιουχικός Αγώνας, τ.446, Νοε.2019

Στο τεύχος του μήνα Οκτώβρη παραθέσαμε μια πρώτη εκτίμηση των αποφάσεων αυτών. Στο φύλλο αυτό παρουσιάζουμε μια δεύτερη πιο αναλυτική ματιά με πιο επικεντρωμένες εκτιμήσεις στα επιμέρους ζητήματα

Έτσι επισημοποιούν την δόμηση του νομοθετικού πλέγματος για την επιβολή του συστήματος των τριών πυλώνων, στους οποίους το κύριο ρόλο θα παίζει η ατομική ευθύνη του εργαζόμενου- ασφαλισμένου. Η ανταποδοτικότητα σαν αξονική λογική περνάει πλέον καθαρά και στις κύριες συντάξεις (πρώτος πυλώνας), αφού αυτές διαχωρίζονται οριστικά σε δύο μέρη, σε εκείνο της «εθνικής» και σε εκείνο της ανταποδοτικής. Ο διαχωρισμός αυτός εγκρίνεται με τις αποφάσεις.
Οριστικά γίνεται αποδεκτή επίσης η ενιαιοποίηση όλων των ταμείων κύριας ασφάλισης στον ΕΦΚΑ.
Επικυρώνεται η δημιουργία της προσωπικής διαφοράς, που αποτελεί μία ακόμα περικοπή της κύριας σύνταξης για τη συντριπτική πλειοψηφία των συνταξιούχων.
Οριστικοποιούνται επίσης ειδικές περικοπές, όπως των 13ης και 14ης σύνταξης, του ΕΚΑΣ, ενώ μονιμοποιούνται οι αυξημένες και νέες εισφορές υπέρ του ΑΚΑΓΕ και του ΕΟΠΥΥ (και από τους μισθούς εργαζομένων). Και βέβαια επικυρώνονται οριστικά οι σφαγιαστικές περικοπές στις κύριες συντάξεις των ασφαλισμένων μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4387/16.
Συνολικά μπορούμε να θεωρήσουμε πως οι αποφάσεις του ΣτΕ κινούνται στην κατεύθυνση της υπεράσπισης της γενικότερης πολιτικής νια ασφαλιστικό σύστημα στα πλαίσια των κατευθύνσεων της ΕΕ, της συνολικότερης ελάφρυνσης του κρατικού προϋπολογισμού από το βάρος των ασφαλιστικών υποχρεώσεων (εθνικό συμφέρον, δημοσιονομικό όφελος), της τήρησης των δεσμεύσεων του κράτους με τους δανειστές (μνημόνια).
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, μόλις λίγες μέρες μετά την δημοσίευση των αποφάσεων, βγήκε η διορισμένη από την κυβέρνηση «ομάδα εργασίας» εξειδικευμένων (την οποία μνημονεύει το ΣτΕ στις αποφάσεις του) να προτείνει τη μετατροπή του ΕΤΕΑΕΠ σε επαγγελματικό ταμείο «επικουρικής σύνταξης». (ανάλυση των προτάσεων γίνεται σε άλλο άρθρο). Αυτές οι παρεμβάσεις διευκολύνουν την κυβέρνηση να προωθήσει την εξαγγελθείσα δημιουργία του δεύτερου πυλώνα με τον μετασχηματισμό του ΕΤΕΑΕΠ σε ιδιωτικού χαρακτήρα επαγγελματικό ταμείο και την μετατροπή της επικουρικής σύνταξης σε μέρισμα ή απόδοση επενδυτικών προϊόντων των ασφαλιστικών εταιριών ή του ίδιου του ΕΤΕΑΕΠ. Η δημιουργία επαγγελματικών ταμείων προβλέπεται στο ν. Ρέππα. Και ήδη ο Υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης δήλωσε πως «προετοιμαζόμαστε μεθοδικά, ώστε να οικοδομήσουμε πάνω στις αποφάσεις της Δικαιοσύνης ένα δίκαιο, βιώσιμο και ανταποδοτικό ασφαλιστικό σύστημα».

1. Ιδιαίτερα τονίζεται, πως η κατάθεση αναλογιστικών μελετών από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή (απόφαση 1889/2019 εδάφιο Α παρ. α σελ. 1), που θα πιστοποιούν τη βιωσιμότητα του όποιου νέου ασφαλιστικού συστήματος για κύριες και επικουρικές συντάξεις και των αντίστοιχων φορέων απόδοσής τους (ΕΦΚΑ και ΕΤΕΑΕΠ), είναι απαραίτητος όρος για την συνταγματικότητα των νομοθετημάτων. Μάλιστα επισημαίνεται πως η εφαρμογή των νέων συστημάτων πρέπει να εξασφαλίζει
(α) την ασφαλιστική κάλυψη όλου του πληθυσμού βραχυπρόθεσμα αλλά και μακροπρόθεσμα (απόφαση 1889/2019 εδάφιο Α παρ. α σελίδα 1 και 1891/2019 εδάφιο Δ παρ α σελ. 2) και
(β) δύο φορές επαναλαμβάνεται στην απόφαση 1891/2019 στο εδάφιο Ε σελ. 5 και Ε παρ. α σελ. 6, πως η ψήφιση νέου νόμου πρέπει να συνοδεύεται από ειδική μελέτη «σοφών», που να τεκμηριώνει κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, πως «οι νέες παροχές θα εξασφαλίζουν στο συνταξιούχο αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης όσο το δυνατό εγγύτερο προς εκείνο που είχε κατά τον εργασιακό του βίο».
2. Η απόφαση 1890/2019 εδάφιο Α σελ 1 και 2 επικυρώνει και μονιμοποιεί όλες τις αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις και μέτρα που προβλέπονται σε όλους τους προηγούμενους νόμους για τις συντάξεις (κύριες και επικουρικές), ξεκινώντας από το νόμο Ρέππα επί κυβέρνησης Σημίτη μέχρι και τον 4387/2016 (νόμος Κατρούγκαλου). Για να δικαιολογήσει τις αποφάσεις αυτές, το ΣτΕ αποδέχεται τα δικαιολογητικά επιχειρήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (και των προηγούμενων) περί:
(α) της ανάγκη τήρησης της «δέσμευσης που η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε στα πλαίσια του Μνημονίου του ΕΜΣ...» (απόφαση 1890/2019 εδάφιο Α σελ.1),
(β) την ανάγκη «διατήρησης της βιωσιμότητας του συστήματος» (σελ. 2),
(γ) του μοιράσματος των βαρών για το σκοπό της βιωσιμότητας του συστήματος αυτού και στους νυν συνταξιούχους, για λόγους «κοινωνικής δικαιοσύνης και διαγενεακής» ισότητας και αλληλεγγύης» (σελ. 2)
(δ) «τη συγκράτηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης για την επίτευξη της βιωσιμότητας.» (επίσης σελ. 2). Στη βάση αυτή το ΣτΕ αποδέχτηκε την κατάργηση των δικών του αποφάσεων 2287- 2288/2015 από το ν. 4387/16, που έκριναν αντισυνταγματικές τις περικοπές των νόμων 4051 και 4093/2012.
Έτσι αποφαίνεται πως ήταν σωστή η θεώρηση σαν βάση επανυπολογισμού των κύριων και επικουρικών συντάξεων, το ποσό που είχε διαμορφωθεί με τις περικοπές των νόμων αυτών στις 31.12.2014 (απόφαση 1890/2019 εδάφιο Α σελίδα 1 και 2). Το συγκεκριμένο σκέλος αυτής της απόφασης είναι το καθοριστικότερο, όσον αφορά την αποτελεσματικότητα του ν. 4387/16, που ενσωματώνει όλες τις περικοπές που έγιναν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
3. Για τις κύριες.
(α) Η απόφαση 1891/2019 εδάφιο Α σελ. 1 επίσης κρίνει πως «αιτιολογείται επαρκώς η επιλογή σαν βάση επανυπολογισμού τους το ύψος που είχε διαμορφωθεί στις 31.12.2014»,
(β) επιδέχεται πως η αναλογιστική μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής (για τις κύριες συντάξεις) τεκμηρίωνε την βιωσιμότητα του ΕΦΚΑ με τον. 4387/16 (εδάφιο Δ- σημείο β σελ.3 και 4),
(γ) αποδέχεται όλα τα δικαιολογητικά επιχειρήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (πλήθος παθογενειών, δημογραφική γήρανση, ανεργία και κρίση, σχέση ασφαλισμένων-συνταξιούχων κλπ (σελ 4)).
Αντίθετα η απόφαση 1891/2019 στο εδάφιο ΣΤ σελ. 8 απορρίπτει τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης του ανταποδοτικού μέρους των κύριων συντάξεων σαν «ιδιαιτέρως χαμηλά» και αναντίστοιχα με τους μισθούς μελλοντικών και ήδη συνταξιούχων (κατώτερα του 48,6% των συντάξιμων μισθών), αλλά και σε σχέση με τις καταβληθείσες εισφορές, εφ’ όσον «παραβιάζουν την αρχή της ανταποδοτικότητας» και επίσης «παραβιάζουν την αρχή της ισότητας», αφού μεταχειρίζονται ισότιμα ή ανισότιμα ανάλογα ασφαλισμένους που έχουν τις ίδιες ή διαφορετικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.

Σημείωση 1. Στην περίπτωση αυτή θα περιμένουμε τις διορθωτικές κινήσεις της κυβέρνησης (ποιο ποσοστό αναπλήρωσης θα ορίσει πάνω από το 48,6%), για να μετρήσουμε τι αποτελέσματα προς όφελος χιλιάδων συναδέλφων θα αποφέρουν οι συγκεκριμένες διορθώσεις στον επανυπολογισμό των κύριων συντάξεών τους.

4.    Για τις επικουρικές. Οι αποφάσεις βάζουν δύο σκεφτικά.
(α) η 1889/2019 στο εδάφιο Α σελ. 1 θεωρεί την διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 96 του 4387/16 για τις παροχές του ΕΤΕΑ (μετέπειτα ΕΤΕΑΕΠ) αντισυνταγματική, γιατί δεν υπήρξε αναλογιστική μελέτη, που να πιστοποιεί την βιωσιμότητα του ΕΤΕΑΕΠ. Κατά συνέπεια θεωρείται άκυρος ο τρόπος υπολογισμού των νέων επικουρικών και επανυπολογισμού των παλιών (στο ίδιο παρ. β σελ. 3), που εφαρμόστηκε με την έκδοση της 23123/785/7.6.2016 απόφασης του υφυπουργού Εργασίας.

Σημείωση 2. Στο σημείο αυτό να πάρουμε υπ’ όψη μας πως αυτό το σκέλος
(α) μπορεί να είναι και επικίνδυνο, να οδηγήσει στην απόδοση μικρότερων επικουρικών, εφ’ όσον επικαλείται το ότι «δεν υπήρξε αναλογιστική μελέτη, που να τεκμηριώνει τη βιωσιμότητα του ΕΤΕΑΕΠ, εν όψει του νέου τρόπου υπολογισμού των νέων επικουρικών συντάξεων και του επανυπολογισμού των χορηγούμενων, συνυπολογίζοντας και τον αυτόματο μηχανισμό εξισορρόπησης (κόφτη)...».
Δηλαδή ίσως να εννοεί πως, αν οι αναλογιστικές μελέτες που θα πρέπει να φτιαχτούν, αποδείχνουν πως το ΕΤΕΑΕΠ δεν είναι βιώσιμο και με τις νέες πετσοκομμένες συντάξεις και με την ενεργοποίηση του κόφτη, τότε θα χρειαστεί να ληφθούν νέα μέτρα για τις επικουρικές. Αυτό, αν σωστά το εκτιμάμε έτσι, διευκολύνει περισσότερο την κυβέρνηση για τις νέες ανατροπές που ετοιμάζει, όπως αναφέρεται και στην εκτίμηση (Ι).
(β) ακυρώνει σαν αντισυνταγματική την διάταξη του 4387/16 (και τη σχετική 25909/470/7.6.2016 υπουργική απόφαση) με την οποία, σαν βάση αναπροσαρμογής των επικουρικών, πάρθηκε υπ’ όψη το ύψος των κύριων συντάξεων, με το αιτιολογικό πως οι δυο συντάξεις είναι αυτοτελείς, για τις οποίες ο ασφαλισμένος κατέβαλε ξεχωριστές εισφορές (απόφαση 1890/2019 εδάφιο Ε σελ. 4) και κατά συνέπεια δεν μπορεί το ύψος της επικουρικής να εξαρτιέται από εκείνο της κύριας. Στην ίδια βάση απορρίπτει το πλαφόν του αθροίσματος κύριας και επικουρικής των 1300 ευρώ μετά την αναπροσαρμογή της δεύτερης.

Σημείωση 3. Για τις δύο αυτές περιπτώσεις επίσης χρειάζεται να περιμένουμε τις διορθωτικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης και όσον αφορά στη βάση αναπροσαρμογής και όσον αφορά στο όριο των 1300 ευρώ, για να εξειδικεύσουμε ποια οφέλη υπέρ των χιλιάδων συναδέλφων θα αποδώσουν οι διορθώσεις αυτές. Ακόμα να συμπεριλάβουμε και την περίπτωση των επικουρικών του ΙΚΑ, που σφαγιάστηκαν με την εφαρμογή του τελείως αυθαίρετου τρόπου επανυπολογισμού τους και κατά παράβαση του ν. 4387/16.
Τέλος όσον αφορά τις περιπτώσεις των σημειώσεων 1 και 3 οι αποφάσεις του ΣτΕ προνοούν στις τελευταίες παραγράφους τους , πως «για λόγους δημοσίου συμφέροντος», η τακτοποίηση των όποιων αποτελεσμάτων προς όφελος ομάδων συνταξιούχων προκύψουν με τη διόρθωση των αντισυνταγματικών μέτρων, θα επέλθει από (μετά) τη δημοσίευση των αποφάσεων (4 Οκτώβρη 2019). Αυτή η πρόνοια αποκλείει την απόδοση αναδρομικών, δίνοντας το δικαίωμα στην κυβέρνηση να την αρνηθεί. Έτσι μπαίνει οριστικό τέλος στην υπόθεση «διεκδίκηση αναδρομικών με δικαστικές διαδικασίες».
Επισημαίνουμε όμως πως για την διόρθωση των ρυθμίσεων του 4387/16 για τις επικουρικές, που θεωρούνται αντισυνταγματικές, η κυβέρνηση μπορεί να καταθέσει νομοσχέδιο με τις ίδιες ακριβώς ρυθμίσεις, που όμως θα συνοδεύεται από αναλογιστική μελέτη, η οποία θα επιβεβαιώνει πως αυτές οι ρυθμίσεις του 4387/16 είναι πλέον συνταγματικές, αφού με αυτές εξασφαλίστηκε η βιωσιμότητα του συστήματος, βάζοντας έτσι στον πάγο τις όποιες ελπίδες για διόρθωσή τους προς όφελος των συνταξιούχων. Στη βάση αυτών ο υφυπουργός Μηταράκης δήλωσε πως «αν μετά το νόμο (που θα ψηφίσει η κυβέρνηση) προκύψουν οφειλόμενα προς τους δικαιούχους, αυτά θα αποδοθούν σε όλους χωρίς αιτήσεις και αγωγές».

5. Όσον αφορά στην κάλυψη των πιθανών ελλειμμάτων του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ από τον κρατικό προϋπολογισμό το ΣτΕ διατυπώνει δυο διαφορετικά σκεφτικά.
Για μεν τις κύριες συντάξεις θεωρεί πως διατηρείται (και με τον νόμο 4387/16) η υποχρέωση του κράτους να καλύπτει όχι μόνο την «εθνική σύνταξη», αλλά και τα ελλείμματα λόγω του ανταποδοτικού σκέλους τους (απόφαση 1891/2019 σελ. 1 εδάφιο Γ).
Για τις επικουρικές η απόφαση 1889/2019, ενώ επαναλαμβάνει πως το κράτος πρέπει να καλύψει τυχόν ελλείμματα, εφ’ όσον η επικουρική ασφάλιση καθιερώνεται με το νόμο 4387/16 σαν υποχρεωτική και όχι προαιρετική, δηλώνει πως η κάλυψη αυτή θα πρέπει να δοθεί, μόνο εφ’ όσον η ενεργοποίηση του κόφτη (αυτόματος μηχανισμός εξισορροπήσεως) δεν αποδώσει τα απαιτούμενα αποτελέσματα (εδάφιο Β σελίδα 6).
Όμως έτσι κι αλλιώς για κάθε περίπτωση ισχύει η προϋπόθεση, που το ΣτΕ αναφέρει για τήρηση των δεσμεύσεων της χώρας για τα δημοσιονομικά. Δηλαδή η κάλυψη των όποιων ελλειμμάτων δεν μπορεί να παραβιάζει τις δεσμεύσεις αυτές. Το κράτος θα καλύπτει το ύψος των ελλειμμάτων, για το οποίο θα υπάρχει δημοσιονομικό περιθώριο και μόνο.

Σημείωση 4. Σε σχέση με το παραπάνω στο νόμο 4387/16 άρθρο 14 παρ. 4 υπάρχει η εξής πρόβλεψη: Από την 1.1.2017 και ανά τριετία, η Εθνική Αναλογιστική Αρχή εκπονεί υποχρεωτικά αναλογιστικές μελέτες, οι οποίες επικυρώνονται από την Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αντικείμενο τη συνεχή παρακολούθηση της εξέλιξης της εθνικής συνταξιοδοτικής δαπάνης. Με ειδικό νόμο ανακαθορίζονται οι συντάξεις με στόχο τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος.
Το ύψος των ανωτέρω δαπανών για την εθνική, την ανταποδοτική και την επικουρική σύνταξη, προβαλλόμενο έως το έτος 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης των 2,5 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ (κατ’ έτος), με έτος αναφοράς το 2009. Το ΑΕΠ το 2009 ήταν 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ, το όριο 2,5% είναι περίπου 6 δισεκατομμύρια. Άρα η δαπάνη δεν πρέπει να ξεπερνά αυτό το ποσό.

Σημείωση 5. Στην ίδια λογική ίσως μπορεί να λειτουργήσει η πρόταση της ΝΔ να κατοχυρωθεί και συνταγματικά το «κατώτερο ελάχιστο εισόδημα», να σχετίζεται με τη πρόνοια να καλύπτεται μόνο η «εθνική σύνταξη», που βέβαια θα την ορίσει στο ύψος αυτού του ελάχιστου εισοδήματος, ενώ θα απαγορεύει και την αύξησή του. Κάπως όπως με την συνταγματική ρύθμιση που πέρασαν ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και διατήρησε ο ΣΥΡΙΖΑ, που απαγορεύει την μονιμοποίηση υπαλλήλων του δημοσίου, οι οποίοι δουλεύουν για χρόνια με συμβάσεις μερικής απασχόλησης, μπλοκάκια, εργολαβικά κ.α.

Η θεσμοθέτησή τους δεν ήταν τυχαία! Η περίοδος της κρίσης με έξαρση της ανεργίας, για κάποιους (κυβέρνηση, δημοτικές αρχές, εργοδότες) ήταν και συνεχίζει να είναι …χρυσή ευκαιρία! Στα τέλη του 2014 σχεδόν 650 Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ) δραστηριοποιήθηκαν σε όλη τη χώρα!
Είναι πολύ αποκαλυπτικές οι δημόσιες δηλώσεις του Γ. Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης (Ρακιντζής Λ., 2014), όπου σε συνέντευξη αναφέρει ότι υπάρχει κίνδυνος «νομολογιακά να θεωρηθούν οι ΚΟΙΝΣΕΠ “παρένθετα” πρόσωπα με εργοδότες τους ΟΤΑ γιατί θα ικανοποιούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες» και «οι ΚΟΙΝΣΕΠ να γίνουν νέες ΜΚΟ, νέες εστίες διαφθοράς»!
Με αφορμή την συνεδρίαση της Δημοτικής Κοινότητας Λίνδου στις 24-10-2019, και την απόφασή τους (κατά πλειοψηφία) σχετικά με την «Παραχώρηση Περιπτέρου Πληροφοριών», ήρθε και πάλι στην επιφάνεια το θέμα με τις ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ μέσω ΚΟΙΝΣΕΠ!
Η εν λόγω απόφασή είναι η κερκόπορτα ιδιωτικοποίησης υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ, που θα έπρεπε να παρέχονται δωρεάν στους συμπολίτες, επαγγελματίες και επισκέπτες του τόπου μας αποκλειστικά και μόνο από τους εργαζομένους του Δήμου Ρόδου! Γιατί άραγε να μην λειτουργήσει το «Περίπτερο Πληροφοριών» από την Δνση Τουρισμού του Δήμου Ρόδου, ώστε να εξασφαλισθεί ότι θα προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες σε όλους και επίσης δεν θα υπάρχει «αθέμιτος ανταγωνισμός» ανάμεσα στους επαγγελματίες της περιοχής;
Οι ΚΟΙΝΣΕΠ δεν είναι «νέο φρούτο»! Με πρόσχημα την καταπολέμηση της ανεργίας νομοθετήθηκαν επί της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με τον Ν.4019/11 και είναι «αστικοί συνεταιρισμοί με κοινωνικό σκοπό και διαθέτουν εκ του νόμου την εμπορική ιδιότητα». Το 2016 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχώρησε σε νομοθετικό «λίφτινγκ» των ΚΟΙΝΣΕΠ ψηφίζοντας τον Ν.4430/16, ενώ έπειτα με τον Ν.4555/18 έδωσε νέα προνόμια στις ΚΟΙΝΣΕΠ για την διαχείριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας των ΟΤΑ!!! Γιατί όμως;;;
Οι κυβερνήσεις από το 2010 με την εφαρμογή του «Καλλικράτη» προχώρησαν σε συγχωνεύσεις και κατάργηση των πρώην «Καποδιστριακών» Δήμων και των Νομικών τους Προσώπων. Το ίδιο εφαρμόστηκε σε όλο τον δημόσιο τομέα! Επίσης, θυμίζουμε ότι από το 2010 εφαρμόστηκε η απαγόρευση μόνιμων προσλήψεων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα! Ενώ το 2011 νομοθετήθηκε το καθεστώς της «εργασιακής εφεδρείας» και το 2013 η λεγόμενη «διαθεσιμότητα» - «κινητικότητα»!
Αποτέλεσμα αυτών των νομοθετημάτων ήταν τελικά … ο περιορισμός της κρατικής δαπάνης για δωρεάν δημόσιες παροχές και υπηρεσίες, οι «αθρόες» απολύσεις από το δημόσιο! Χιλιάδες εργαζόμενοι βρέθηκαν απολυμένοι από την μια μέρα στην άλλη. Εκατοντάδες δομές και υπηρεσίες στο δημόσιο είτε συγχωνεύτηκαν, είτε ιδιωτικοποιήθηκαν, είτε σήμερα υπολειτουργούν λόγω έλλειψης μόνιμου προσωπικού!
Οι δημοτικές αρχές στήριξαν τις πολιτικές των Μνημονίων (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ) και αποδέχθηκαν την περικοπή του 70% της κρατικής χρηματοδότησης στους ΟΤΑ! Αυτήν την ευκαιρία δεν θα την άφηναν ανεκμετάλλευτη. Από τη μια επέβαλαν αυξημένα δημοτικά και ανταποδοτικά τέλη, ενώ από την άλλη μεθόδευσαν την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υπηρεσιών!
Με πρόσχημα την «δήθεν» μείωση του κόστους, τις ελλείψεις μόνιμου προσωπικού, τις απολύσεις συμβασιούχων και τον φόβο της ανεργίας οι δημοτικές αρχές δημιούργησαν ήδη από το 2011 ΚΟΙΝΣΕΠ και προχώρησαν σε προγραμματικές συμβάσεις για την παροχή υπηρεσιών κοινωνικού (και όχι μόνο) χαρακτήρα (παιδικοί σταθμοί, φροντίδα ηλικιωμένων, Βοήθεια στο Σπίτι, αθλητισμός, πολιτισμός, τουρισμός).
Η πολιτική αυτή στηρίχθηκε από την ΚΕΔΕ, η οποία το 2014 έφτασε στο σημείο να υπερασπιστεί την προγραμματική σύμβαση του Δήμου Μεταμόρφωσης με ΚΟΙΝΣΕΠ για την λειτουργία των κοινωνικών δομών του, η οποία απορρίφθηκε από το 7ο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δεν έκατσε με σταυρωμένα χέρια! Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ και νυν Περιφερειάρχης Αττικής απαίτησε από τον τότε Υπουργό Εργασίας κ.Βρούτση «να αναλάβει σχετική πρωτοβουλία», δηλ. να παρέμβει στο έργο του Ελεγκτικού Συνεδρίου!
Θυμίζουμε ότι ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ και δήμαρχος Αμαρουσίου είχε ήδη από το 2011 δημιουργήσει ΚΟΙΝΣΕΠ με απολυμένους εργαζομένους! Όμως μετά από 8 χρόνια έπειτα από μαρτυρίες εργαζομένων προς το Δ.Σ. του Σωματείου, αποκαλύφθηκε ότι οι εργαζόμενοι στην ΚΟΙΝΣΕΠ ήταν απλήρωτοι για πολλούς μήνες, δεν είχαν ένσημα για τουλάχιστον 4 χρόνια, ενώ βρέθηκε εργαζόμενη λόγω λάθους στον κωδικό ασφάλισής της να χρωστάει 30.000 ευρώ!!!
Όμως οι ΚΟΙΝΣΕΠ δεν περιορίζονται μόνο στον δημόσιο τομέα και στους ΟΤΑ! Υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα και στον Ιδιωτικό Τομέα! Είναι χαρακτηριστική η παρέμβασή τους προς τις Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις! Πρόεδρος ΚΟΙΝΣΕΠ το 2014 …τους απέστειλε επιστολή με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και τίτλο «Πρόστιμα ΙΚΑ 10.550 ευρώ; Πως θα τα αποφύγετε (ή θα τα ακυρώσετε) ΝΟΜΙΜΑ!»
Τι έγραφε η επιστολή;;;
Η συγκεκριμένη ΚΟΙΝΣΕΠ, ενδεχομένως και πολλές άλλες ακόμα που κάνουν χρήση της ισχύουσας νομοθεσίας από τις κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ), λειτουργεί όχι μονό σαν εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων αλλά σαν σύγχρονο «δουλεμπορικό γραφείο», το οποίο προσφέρει «νόμιμα» ανασφάλιστη και «μαύρη» εργασία!
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Ο όρος ΚΟΙΝΣΕΠ μπορεί να αφτιά των συμπολιτών μας να ακούγεται ελκυστικός …είναι όμως παραπλανητικός! Παρουσιάζεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές ως ένα κοινωνικό εγχείρημα της «δήθεν» κοινωνικής οικονομίας. Όμως στην πραγματικότητα είναι ένα «εργαλείο» για την διάλυση των κοινωνικών (και όχι μόνο) υπηρεσιών στους ΟΤΑ και την μετάβαση αυτών, αργά ή γρήγορα, στον Ιδιωτικό Τομέα με «φθηνούς», «τζάμπα» ή και με «νόμιμα» ανασφάλιστους εργαζομένους!
Η εκάστοτε δημοτική αρχή Ρόδου απέδειξε ότι ουδέποτε αμφισβήτησε τις ιδιωτικοποιήσεις, τους μεγαλοεργολάβους, τις Συμβάσεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), τις ΚΟΙΝΣΕΠ, κ.α.! Στο Δήμο Ρόδου συνεχίζεται η εφαρμογή όλου εκείνου του νομοθετικού «οπλοστασίου» των εκάστοτε κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΣΥΡΙΖΑ), το οποίο αφενός απαξιώνει τις υπηρεσίες και τους εργαζομένους, και αφετέρου απογειώνει την επιχειρηματικότητα και τις χρυσές «μπίζνες» με τους επιχειρηματικούς ομίλους για να «βάλουν χέρι» στα εγγυημένα λεφτά των δημοτών!
Η γενίκευση των ιδιωτικοποιήσεων σε συνδυασμό με την περαιτέρω περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης θα μας στερήσει τη δυνατότητα να υπερασπιζόμαστε τόσο τα εργασιακά μας δικαιώματα και τους μισθούς όσο και τον δημόσιο – κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών στους ΟΤΑ. Αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις θα αφήσουν και το Δήμο Ρόδου πολύ γρήγορα «γυμνό» τόσο από εργαζομένους με μόνιμη και σταθερή εργασία όσο και από κρίσιμες - απαραίτητες για τους συμπολίτες μας δημοτικές υπηρεσίες και παροχές.
Ένα είναι βέβαιο! Στο, όχι πολύ μακρινό μέλλον, οι δημότες και εμείς θα γίνουμε αποδέκτες του ωμού εκβιασμού κυβέρνησης, εργολάβων και δημοτικής αρχής για να απογειωθούν τα τέλη και οι φόροι σ’ αυτές τις υπηρεσίες και όχι μόνο! Θα κληθούμε να πληρώσουμε ακριβά για ακόμα πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες.

Αποδεικνύεται καθημερινά η κοροϊδία και η παγίδα της κυβέρνησης ΝΔ απέναντι στους εργαζομένους της Κοινωφελούς Εργασίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις για την δασοπροστασία! Η κυβέρνηση ΝΔ υποσχέθηκε και νέα παράταση …τους έδωσε ΑΠΟΛΥΣΗ! Τους πέταξε και πάλι στον «καιάδα» της ανεργίας.
Από την πρώτη στιγμή είχαμε προειδοποιήσει ότι η λύση της «ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ» ενδεχομένως να είναι ΑΠΑΤΗ! Η τακτική της κυβέρνησης ΝΔ αποσκοπούσε στο να κερδίσει «πολιτικό» χρόνο και να απομακρύνει τους εργαζομένους από το κύριο αίτημα …της μόνιμης και σταθερής εργασίας.
Η επιτυχία της κυβέρνηση ΝΔ θα είναι ολοκληρωτική:

Αυτό φοβάται η κυβέρνηση ΝΔ …δηλ. το να μας βρει απέναντί της μέσα στους δρόμους και σε διαρκείς κινητοποιήσεις, γιατί γνωρίζει ότι οι δικοί τους νόμοι (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ,ΣΥΡΙΖΑ) μετέτρεψαν την ζωή κάθε οικογένειας σε «κόλαση»! Καλά κάνουν και φοβούνται τις κινητοποιήσεις μας, γιατί εμείς θα είμαστε πιο συσπειρωμένοι, πιο οργανωμένοι και πιο αποφασισμένοι τόσο για νομοθετικές ρυθμίσεις όσο και για δικαστικούς αγώνες!
Θυμίζουμε ότι ήδη πάνω από 150 σωματεία και ομοσπονδίες του Δημοσίου τομέα έχουν καταθέσει Πρόταση Νόμου για τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος με κατάργηση της απαγόρευσης και την μετατροπή όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε ΑΟΡΙΣΤΟΥ. Αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για την εξάλειψη της ΚΑΤΑΧΡΗΣΗΣ των συμβάσεων ορισμένου χρόνου με μειωμένα εργατικά δικαιώματα (stage, κοινωφελής, κ.α.) από εργοδότες και κράτος εις βάρος της μόνιμης και σταθερής εργασίας. Για την εξάλειψη της υποστελέχωσης στην Υγεία, Παιδεία, ΟΤΑ, κ.α.
Ο αγώνας των εργαζομένων της Κοινωφελούς Εργασίας στους ΟΤΑ για μόνιμη και σταθερή εργασία με ίδια δικαιώματα και ίσους μισθούς …συνεχίζεται! Σ’ αυτήν την πορεία δεν απέκλεισαν και τις δικαστικές διεκδικήσεις, αφού είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν έστω και προσωρινά τις απολύσεις τους! Επίσης, διεκδικούν μέσω των δικαστικών αποφάσεων να αναγνωριστεί και η σχέση εργασίας τους ως ΑΟΡΙΣΤΟΥ χρόνου, απαιτώντας την εφαρμογή των προστατευτικών διατάξεων υπέρ των εργαζομένων του Ν.2112/1920!
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος και αμφίρροπος! Οι δικαστικές αποφάσεις είναι τις περισσότερες φορές …αρνητικές! Τα δικαστήρια αδιαφορούν για το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης ή για το δίκιο του εργάτη ή για θετικές διατάξεις και νόμους, ώστε να έχει ο κάθε εργαζόμενος …ΖΩΗ με δικαιώματα και αξιοπρέπεια! Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις! Οι εξαιρέσεις αυτές ήταν αποτέλεσμα των εργατικών κινητοποιήσεων, ώστε να υπάρξει ουσιαστική δέσμευση της εκάστοτε δημοτικής αρχής ενώπιον του δικαστηρίου για το δίκαιο αίτημα των εργαζομένων της Κοινωφελούς Εργασίας.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η στάση της δημοτικής αρχής Χαϊδαρίου και Πάτρας! Η πρώτη μέσα από την ΑΠΟΔΟΧΗ της ΑΓΩΓΗΣ των εργαζομένων ενώπιον του δικαστηρίου, που οδήγησε στην τελεσίδικη αναγνώρισή τους ως ΑΟΡΙΣΤΟΥ. Η δε δεύτερη μέσα από το ομόφωνο ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο και την υπέρ των εργαζομένων μαρτυρία του Δημάρχου Πατρέων κ. Πελετίδη ενώπιον του δικαστηρίου, που κέρδισαν οι 289 εργαζόμενοι της Κοινωφελούς τα Ασφαλιστικά Μέτρα και παρέμειναν στην εργασία τους! Επίσης, άλλο ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η μαρτυρία της Δημάρχου Ν. Ιωνίας υπέρ των εργαζομένων της Κοινωφελούς ενώπιον του δικαστηρίου, όπου οι εργαζόμενοι κέρδισαν την Προσωρινή Διαταγή και παρέμειναν στην εργασία τους!
Σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις, οι δημοτικές αρχές και τα Δημοτικά τους Συμβούλια αναγνώρισαν ότι οι εργαζόμενοι της Κοινωφελούς Εργασίας ήταν εξ’ αρχής ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, αφού καλύπτουν τις ΠΑΓΙΕΣ και ΔΙΑΡΚΕΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ του εκάστοτε Δήμου. Επίσης, ενώπιον του δικαστηρίου ανέδειξαν την μεγάλη υποστελέχωση και την επιτακτική ανάγκη για την παραμονή των εργαζομένων της Κοινωφελούς Εργασίας ως ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ για την εύρυθμη λειτουργία των Δήμων τους.
Όμως, τι γίνεται και στο δικό μας Δήμο;;; Η ομόφωνη απόφαση 884/2019 του Δημοτικού Συμβουλίου Ρόδου, μου δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για το ποια θα είναι η στάση και πως θα υλοποιήσουν την δέσμευσή τους απέναντι στο δίκαιο αίτημα των εργαζομένων της Κοινωφελούς Εργασίας για νόμιμη και σταθερή εργασία ενώπιον των δικαστηρίων!
Αναρωτιέμαι …θα τους στηρίξουν έμπρακτα και αποφασιστικά όπως στις άνωθεν περιπτώσεις (Χαϊδάρι, Πάτρα, Ν. Ιωνία, κ.α.) ή μήπως λόγω «ασάφειας» της 884/2019 απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου …οι δημοτικές παρατάξεις θα «θολώσουν τα αιτήματα», όπως ακριβώς έκανε την τελευταία στιγμή ενώπιον του Δικαστηρίου ο (εφοπλιστής) Δήμαρχος Τριφυλίας κ. Λεβεντάκης Γ., ώστε οι δικαστικές αποφάσεις να είναι ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ για τους εργαζομένους;;;

Ρόδος, 03-11-2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για ΕΚΤΥΠΩΣΗ